Θυμάμαι ήταν το 2008, έκανα τα πρώτα επαγγελματικά μου βήματα στην μελισσοκομία και μεσορανούσε το κουμαφώς.
Ήταν η εποχή που είχε καταργηθεί το αζουντόλ από την Ελλάδα και οι μελισσοκόμοι σε πανικό προσπαθούσαν να το βρουν στο εξωτερικό.
Εγώ όπως πάντα αντιδραστικό άτομο δεν έκατσα να ασχοληθώ με το πρόβλημα της έλλειψης.
Έψαξα και διάβασα για εναλλακτικές θεραπείες.
Επικεντρώθηκα σε δυο δραστικές ουσίες, στην θυμόλη και στην Amitraz.
Ρώτησα όσους γνωστούς μπορούσα και με συμβούλεψαν να φύγω μακριά και από τις δυο ουσίες όσο υπάρχει το κουμαφώς.
Αμφισβητούσαν ακόμα και το άκουσμα της αλλαγής σε κάτι πέρα από αυτό που γνώριζαν.
Από τις δυο δραστικές ουσίες που μου κίνησαν το ενδιαφέρον απέκλεισα τότε την θυμόλη επειδή δεν ήταν σταθερή στις θερμοκρασίες.
Εστίασα στην αμιτράζ και έκανα τις πρώτες μου ταινίες κόβοντας λωρίδες βετέξ από σφουγγαρόβουρτσα με τις οδηγίες ενός κτηνιάτρου.
Το εγχείρημα πήγε εξαιρετικά, αφού δεν υπήρξαν απώλειες μελισσών και η βαρρόα έπεσε πολύ καλά.
Οι φίλοι μου αμφισβήτησαν το αποτέλεσμα και μου είπαν να κόψω τις χαζομάρες και τα πειράματα και να γυρίσω στα σίγουρα.
Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι κοιμούνται και ξυπνάνε αγκαλιά με την Amitraz, πίνουν νερό στο όνομα της κυριολεκτικά.
Εγώ όμως ακόμα και σήμερα παραμένω αντιδραστικός.
Βλέπω ομοιότητες στο τότε και στο τώρα.
Βλέπω να έχει γίνει κατάχρηση και αυτής της ουσίας, βλέπω το βασικό σκεύασμα να έχει καταργηθεί και τους μελισσοκόμους να επιμένουν και να προσπαθούν να το βρουν στο εξωτερικό.
Όπως και τότε, έτσι και τώρα νιώθω την ανάγκη της αλλαγής.
Και την έχω βρει αυτή την αλλαγή, και την έχω πει σε πολλούς, αλλά για μια ακόμα φορά επαναλαμβάνεται η ιστορία και πολλοί αμφισβητούν τα αποτελέσματα.
Φυσικά στην φαρέτρα μου, έχω όλες τις διαθέσιμες δραστικές ουσίες δεν το κρύβω αυτό.
Αλλά επικεντρώνομαι σε μια.
Στις ταινίες οξαλικού οξέως.
Ασφαλώς έχω κάνει και λάθη με αυτές, έχω τσουρουφλίσει μελίσσια όταν έβαλα ποιο πολλές από ότι έπρεπε.
Αλλά σίγουρα είναι το καλύτερο προϊόν που επινοήθηκε τα τελευταία χρόνια.
Θεωρώ πως κάθε μελισσοκόμος το μόνο που έχει να κάνει είναι να βρει την δόση που του ταιριάζει.
Όχι την δόση του οξαλικού οξέως αλλά την δόση των ταινιών, πόσες πρέπει να βάζει στα μελίσσια.
Εγώ έχω καταλήξει ότι πρέπει να βάζουμε λιγότερες ταινίες και τότε όλα πάνε καλά.
Μια ταινία στο πεντάρι μελίσσι, και δυο ταινίες στο δεκάρι είναι αυτό που εμένα με ικανοποιεί.
Έτσι και την βαρρόα εξολοθρεύει και δεν υπάρχουν παρενέργειες στο μελίσσι.
Γιατί ασφαλώς και το οξαλικό οξύ όπως όλα τα προϊόντα έχει παρενέργειες στις μέλισσες.
Με την υπερδοσολογία έχω διαπιστώσει απώλεια πληθυσμών και αργή ανάπτυξη, μα δεν έχω διαπιστώσει ποτέ λιποταξία.
Δεν λιποτακτεί το μελίσσι επειδή το οξαλικό οξύ είναι άοσμο, αλλά φυσικά έχει απώλειες σε πληθυσμό αν το παρακάνουμε.
Κάποιοι εξακολουθούν να έχουν χάσει το μυαλό τους με την Amitraz.
Επιμένουν σε αυτή μέχρι να σβήσει ο ήλιος.
Επειδή δεν δουλεύει όπως παλιά, πλέον βάζουν πρόσθετα μέσα, όπως π.χ οινόπνευμα.
Το οινόπνευμα όμως έχει την ιδιότητα να κόβει την όσφρηση οπότε ρισκάρεις τις νέες και κινητικές βασίλισσες όταν το βάζεις.
Νομίζω είναι γνωστή η χρήση τσίπουρου και οινοπνευματος όταν θέλουμε να ενώσουμε δυο μελίσσια.
Το βάζουμε ακριβώς για να κόψει την όσφρηση και να πετύχει η ένωση.
Σε μια κοινωνία που λειτουργεί με φερομόνες όμως όπως αυτή των μελισσών όταν τους κόβεις την όσφρηση δεν αναγνωρίζουν την βασίλισσα τους.
Και αν αυτή κάνει την λάθος κίνηση, είτε τρέξει είτε συμπεριφερθεί ύποπτα τότε κόβεται από το σμήνος.
Κλείνοντας θέλω να πω τούτο και να το λάβετε πολύ σοβαρά υπόψιν σας.
Πάνε 45 χρόνια που οι μελισσοκόμοι άρχισαν να χρησιμοποιούν χημικές ουσίες κατά της βαρρόα.
Είναι φυσικό και η βαρρόα να έχει αποκτήσει μηχανισμούς άμυνας.
Ένας τέτοιος μηχανισμός είναι να μένει ακούνητη όταν αντιληφθεί ότι υπάρχει δραστική ουσία στην κυψέλη.
Μένοντας ακούνητη δεν έρχεται σε επαφή με την δραστική ουσία, και έτσι αυτή κάποια στιγμή ξεθυμαίνει χωρίς να την βλάψει.
Οι Ρώσοι ερευνητές πρώτοι παρατήρησαν αυτό το φαινόμενο.
Παρατήρησαν όμως ότι με τις οργανικές ουσίες όχι μόνο η βαρρόα δεν μένει ακίνητη αλλά αρχίζει να τρέχει.
Έτσι βρήκαν ότι ο συνδυασμός δυο δραστικών ουσιών μιας χημικής και μιας οργανικής κάνει την βαρρόα να κινείται και έχει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Ταινίες με συνδυασμό Amitraz με θυμόλη
Και έβγαλαν τέτοια σκευάσματα, άσχετα αν δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Πολλοί μελισσοκόμοι τα γνωρίζουν αυτά, γι αυτό βάζουν το οινόπνευμα στην Amitraz.
Όπως είπα όμως το οινόπνευμα έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες που δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε.
Εν ολίγοις σας τα είπα πως έχουν τα πράγματα.
Πιστεύω ότι το μέλλον είναι στις οργανικές ουσίες, και ιδίως στις ταινίες οξαλικού οξέως.
Και είμαι σίγουρος ότι αργά ή γρήγορα οι μελισσοκόμοι εκεί θα πάνε.
Μόνο που όταν θα πάνε εκεί εγώ ως ανήσυχο πνεύμα θα έχω πάει ήδη κάπου αλλού, ένα βήμα παρακάτω.
Έτσι είναι.
Εσείς σε ποια κατηγορία ανήκετε;
