Σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας η ονομασία του είναι Μελισσουργός, ή Βουλγάρα.
Όπως μαρτυράει και το όνομα του πουλιού, αγαπημένο του έδεσμα αποτελούν οι μελισσούλες μας.
Με το μεγάλο ράμφος που διαθέτουν πιάνουν εύκολα τις μέλισσες μας, τις συνθλίβουν και ή τις τρώνε επιτόπου ή τις κουβαλούν στην φωλιά τους για να ταΐσουν τα μικρά τους.
Κατά τα άλλα πρόκειται για πανέμορφα πουλιά με πολύ φανταχτερά χρώματα και μεγάλη μάλιστα ποικιλία χρωμάτων.
Πολλοί μελισσοκόμοι είναι πολύ πιθανόν να τα βλέπουν κι ως κακάσχημα, με τόσες καταστροφές που προκαλούν στα μελίσσια.
Πρόκειται για μεταναστευτικά πουλιά που έρχονται στη χώρα μας την άνοιξη και φεύγουν ξανά το φθινόπωρο προς νότο.
Τότε κατά την διάρκεια των περασμάτων τους δηλαδή, τότε είναι που προκαλούν πολύ μεγάλες ζημιές στα μελίσσια.
Αυτό γίνεται σε όλη τη χώρα αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα νησιά μας, και κυρίως στα μικρά νησιά που δεν έχουν και πολλά μελίσσια.
Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι απλός.
Καθώς μεταναστεύουν τα πουλιά αυτά και έρχονται από πολύ μακριά, πχ από Βουλγαρία, κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ημέρας θα φτάσουν κουρασμένα πάνω από τα νησιά του Αιγαίου.
Μιλάμε για πολλά κοπάδια πουλιών καθημερινά.
Εκεί αν φτάσουν σε ένα μικρό νησί, πχ στα Ψαρά είναι εξαντλημένα και πεινασμένα.
Αυτό γίνεται σε όλη τη χώρα αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα νησιά μας, και κυρίως στα μικρά νησιά που δεν έχουν και πολλά μελίσσια.
Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι απλός.
Καθώς μεταναστεύουν τα πουλιά αυτά και έρχονται από πολύ μακριά, πχ από Βουλγαρία, κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ημέρας θα φτάσουν κουρασμένα πάνω από τα νησιά του Αιγαίου.
Μιλάμε για πολλά κοπάδια πουλιών καθημερινά.
Εκεί αν φτάσουν σε ένα μικρό νησί, πχ στα Ψαρά είναι εξαντλημένα και πεινασμένα.
Έλα όμως που τα μελίσσια στα μικρά νησιά είναι λίγα, ενώ τα πουλιά αμέτρητα…
Δείτε το βίντεο…
Τότε πολλές φορές έρχεται η καταστροφή, τα πουλιά δεν φοβούνται τίποτα.
Οι μελισσοκόμοι είναι ανήμποροι να αντιδράσουν.
Υπάρχουν και ευτράπελα στην όλη κατάσταση όμως.
Μερικές φορές οι μελισσοκόμοι επάνω στην απελπισία τους παίρνουν το ντουφέκι κι αρχίζουν να τουφεκάνε τους μελισσοφάγους.
Έτσι χάνουν και τα αβγά και τα πασχάλια οι μελισσοκόμοι, που είναι τα θύματα και σε αυτή την περίπτωση.
Για την ιστορία τα πουλιά αυτά φτιάχνουν τις φωλιές τους κοντά στα ποτάμια, στις όχθες τους, ή στα όχθες που υπάρχουν στα ποτάμια.
Τα παλιότερα τα χρόνια ο κόσμος τα έπιανε και τα έτρωγε.
Οι παλιοί έπαιρναν τρίχες από την ουρά του αλόγου κι έφτιαχναν θηλιές με τις τρίχες αυτές.
Έπειτα πήγαιναν και την ταίριαζαν να έρθει ίσα ίσα στην τρύπα της φωλιάς του μελισσοφάγου.
Όταν το πουλί έρχονταν η όταν ήθελε να φύγει από την φωλιά του δεν έβλεπε την θηλιά γιατί ήταν από τρίχα φτιαγμένη.
Ήταν όμως και δυνατή η θηλιά αφού το άλογο στην ουρά του είχε γερές τρίχες.
Έτσι πιανόντουσαν τα πουλιά.
Δεν είναι όμως μόνο οι Μελισσοφάγοι που πιάνουν μέλισσες…
Σκεφτείτε όλη μέρα να έκαναν επιδρομή πάνω από το μελισσοκομείο σας Μελισσοφάγοι και Χελιδόνια, δεν θα έμενε ούτε φτερό μέλισσας.
Το ευτύχημα είναι ότι τρώνε και σφήκες, και Μπάμπουρες.
Αν λοιπόν ακούσετε ποτέ πάνω από το μελισσοκομείο σας το χαρακτηριστικό Γρρρ Γρρρρρ των πουλιών να καταλάβετε ότι σας έρχονται.
Τότε καλού κακού κάντε καμιά προσευχή στον Άγιο Φιλάρετο που είναι προστάτης των μελισσοκόμων.
Υπέρ διαφυγής των μελισσών σας από τα πουλιά πείτε του, ξέρει αυτός….
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
