Πριν λίγο καιρό έτυχε να μιλήσω με έναν παλιό μελισσοκόμο, τον μπάρμπα Τάκη.
Του έκανα διάφορες ερωτήσεις για τα μελίσσια εκείνης της εποχής, και ο μπάρμπα Τάκης μου είπε ότι είχε πολλά κουβέλια.
Μου είπε ακόμα ότι δεν είχαν μόνο κουβέλια τότε, ότι ο κόσμος είχε αρκετά
μελίσσια στις μάντρες των σπιτιών και των κήπων.
Έφτιαχναν μου λέει τις μάντρες με τέτοιο τρόπο, και άφηναν κάθε 2 μέτρα ένα τετράγωνο άνοιγμα, όταν πιάνανε κανένα σμήνος το τοποθετούσαν εκεί και το έκλειναν με μια πέτρα, αφήνοντας του όμως μια σχισμή για να χωράνε οι μέλισσες.
Τα μελίσσια στις μάντρες ήταν κυρίως δουλειά των γυναικών, ενώ οι άντρες είχαν τα κουβέλια και τα κοφίνια τους στα χωράφια.
Τον Οκτώβριο τα μελίσσια τελείωναν όλες τις ανθοφορίες, από λουλούδια της άνοιξης όπως παλιούρι βρούβες και βίκο, συνέχιζαν το καλοκαίρι με λυγαριά αγκινάρα και θυμάρι, και ολοκλήρωναν το φθινόπωρο με το ρείκι.