Εδώ και μερικά χρόνια τα έλατα στα Ελληνικά βουνά ξεραίνονται.
Οι επιστήμονες λένε ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο των τελευταίων πέντε - έξι ετών, το οποίο οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, με την ξηρασία, την έλλειψη χιονοπτώσεων και την προσβολή των δέντρων από φλοιοφάγα- ξυλοφάγα έντομα.
Το πρόβλημα είναι πλέον ορατό σε όλες τις περιοχές του ηπειρωτικού κορμού της χώρας και την Πελοπόννησο.
Ήπειρος, Αιτωλοακαρνανία, Ναυπακτία, Φθιώτιδα, Φωκίδα, Βοιωτία, Τρίκαλα, Καρδίτσα και Πελοπόννησος.
Η λύση σύμφωνα με τους ειδικούς είναι η κοπή των αρρώστων δέντρων και η απομάκρυνση τους από το δάσος, πράγμα που όμως δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Επιπλέον τα ξερά δένδρα είναι πολύ επικίνδυνα να γίνουν τα ελατοδάση πιο επιρρεπή στις πυρκαγιές.
Μέχρι τώρα ακούμε για τους κινδύνους, για τον χαμό των ελάτων και φυσικά θλιβόμαστε.
Ωστόσο κανείς δεν έχει μιλήσει μέχρι στιγμής για τον μεγάλο χαμένο αυτής της υπόθεσης.
Ο μεγάλος χαμένος λοιπόν είναι για μια ακόμα φορά η μελισσοκομία και η παραγωγή του φημισμένου μελιού ελάτου.
Η παραγωγή μελιού ελάτου είναι από την ποιο σημαντική πηγή εισοδήματος του Έλληνα μελισσοκόμου.
Το μέλι ελάτου έχει πολλούς καταναλωτές λάτρεις του είδους, που το ψάχνουν και το ζητάνε επίμονα.
Στην Πελοπόννησο μάλιστα το μέλι ελάτης βανίλια έχει γίνει ΠΟΠ εδώ και πολλά χρόνια.
Η Ελληνική μελισσοκομία πρέπει να αναδείξει το πρόβλημα, και να προτείνει λύσεις τόσο για την επιβίωση των δένδρων, όσο και για την μειωμένη παραγωγή και του χαμένου εισοδήματος των Ελλήνων μελισσοκόμων.
Των παρεξηγημένων μελισσοκόμων που αντιμετωπίζονται από το κράτος και το ΥΠΑΑΤ ως εμπρηστές και κλέφτες.
Είναι καιρός να περάσουμε στην αντεπίθεση και να διεκδικήσουμε ότι μας αξίζει επιτέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου