Πως συντηρούσαν το αλεύρι τα παλιά τα χρόνια

Πως συντηρούσαν το αλεύρι τα παλιά τα χρόνια 

Οι καιροί που διανύουμε είναι δύσκολοι.

Σήμερα θα δούμε τον τρόπο μακράς αποθήκευσης για το αλεύρι όπως το έκαναν τα παλιά χρόνια οι παλιοί.

Το αλεύρι για ψωμί βγαίνει από το μαλακό σιτάρι, και η χώρα μας δυστυχώς παράγει μόνο το 10% των αναγκών της επειδή για κάποιο λόγο που γνωρίζουν μόνο οι πολιτικοί μας αυτός ο τύπος σιταριού ως σήμερα έμενε εκτός επιδοτήσεων και ήταν ασύμφορη η καλλιέργεια του.

Αντίθετα από το σκληρό σιτάρι βγαίνει το σιμιγδάλι, αυτός ο τύπος σιταριού είχε και έχει επιδότηση και η χώρα παράγει περισσότερο από όσο χρειάζεται και κάνει εξαγωγές μάλιστα.

Τα παλιά τα χρόνια οι παλιοί στα χωριά λίγο ή πολύ έσπερναν μαλακό σιτάρι για τις ανάγκες της οικογένειας τους.

Το άλεθαν και από αυτό έβγαζαν αλεύρι για το σπίτι και τα πίτουρα για τα ζώα και τις κότες τους.

Το αλεύρι είναι η ψίχα του σιταριού, ενώ το πίτουρο είναι η φλούδα του.

Ένα μεγάλο πρόβλημα ήταν η συντήρηση για το αλεύρι αφού μετά από λίγους μήνες αυτό πιάνει ψείρες ακόμα και αν το έχεις καλά σφραγισμένο ή συσκευασμένο.

Η ψείρα αυτή πηγαίνει σε όλα τα δημητριακά, οι παλιοί έλεγαν ότι το ίδιο το αλεύρι γεννάει τις ψείρες, καθώς αδυνατούσαν να καταλάβουν πως έμπαιναν αυτές αφού το σιτάρι ή το αλεύρι ήταν πλυμένα και σφραγισμένα.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ήδη σχεδόν αόρατα στο μάτι αυγά ψειρών στα δημητριακά τα οποία περνάνε και στο αλεύρι που αργά η γρήγορα θα εκκολαφθούν και θα γίνουν ψείρες,

Ωστόσο οι παλιοί είχαν έναν τρόπο για το αλεύρι αρκετά έξυπνο, και μου τον είπε η θεία της γυναίκας μου, που θυμάται πως το έκανε η μάνα της τα παλιά τα χρόνια.

Έριχναν λοιπόν 10% χόνδρο αλάτι μέσα στο αλεύρι για να συντηρείται , και μετά κοσκίναγαν όσο αλεύρι ήθελαν να ζυμώσουν σε ψιλό κόσκινο και το αλάτι έμενε στο κόσκινο, ενώ το αλεύρι έπεφτε κάτω καθαρό. 

Έτσι κρατούσε 2 χρόνια το αλεύρι χωρίς να χαλάει ή να πιάνει ψείρα.

Ωστόσο πρέπει να πω ότι τότε τα παλιά τα χρόνια κι αν έβλεπαν μερικές ψείρες στο αλεύρι για αυτούς δεν ήταν τίποτα, το κοσκινούσαν και οι ψείρες έμεναν στο κόσκινο.

Αλλά και το παλιό τυρί, γεννούσε μικροσκοπικά σκουληκάκια που πηδούσαν μάλιστα, και το θεωρούσαν φυσιολογικό, το έπλεναν και το έτρωγαν κανονικά.

Πράγματα δηλαδή που σήμερα μας μοιάζουν σιχαμερά ή τραγικά για τους παλιούς που είχαν βιώσει την πείνα και την δυστυχία δεν αποτελούσε σημαντικό πρόβλημα, άλλωστε το να επιβιώσεις απαιτεί και προσπάθεια και δυσκολία.

Αλλά ας μην το κάνουμε δύσκολο.

Κρατήστε αυτό που σας είπα, ότι για να συντηρήσουμε αλεύρι εάν έχουμε πρέπει να το ανακατέψουμε με 10% χονδρό αλάτι, και πριν το χρησιμοποιήσουμε το κοσκινίζουμε με το ψιλό μας κόσκινο το οποίο συγκρατεί το αλάτι.

Εν καιρό θα μιλήσουμε για το πως μπορούμε να διατηρήσουμε και άλλα προϊόντα.

Melissocosmos

Στηρίξτε τον Melissocosmos κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...