Φτιάξτε σβώλους με μελισσοκομικά φυτά και εμπλουτίστε την περιοχή σας

Σου έκατσε λοιπόν να αποικήσεις μια καμένη περιοχή με μελισσοκομικά φυτά, να επανακτήσεις το παρατημένο παρκάκι της γειτονιάς σου όπου φυτρώνουν μόνο καταραμένες πικροδάφνες ή να την σπάσεις σε δήμο/γείτονες πετώντας σπόρους αγριολούλουδων εκεί που δεν τους σπέρνουν, στα δημόσια παρτέρια.
Οπλίζεσαι λοιπόν με μια σακούλα που περιέχει ένα μιξ σπόρων και βουρ στον πατσά, ντάμπα ντάμπα ντου, σπόρια παντού!

Λαμπρή, λαμπρότατη ιδέα αλλά η τεχνική σου… έχει κάποια εγγενή προβλήματα.
Πολλές φορές τα σπόρια δεν μπορούν να πεταχτούν μακριά και ενώ έχεις βάλει όλη την δύναμη των χεριών σου -που κύρια τους άσκηση είναι να μετακινούν στιβάρα το mouse- αυτά καταλήγουν… στα πόδια σου.

Αν φυσάει κόντρα, θα αναβιώσεις την σκηνή με την στάχτη από το Βig Lebowski, ελπίζω να είσαι fan. Πάλι, ακόμα και μετά από μια επιτυχημένη επίθεση “οικοτρομοκρατίας“, ίσως διαπιστώσεις στην τελική πως κάθε άλλο παρα επιτυχημένη ήταν.

Αν το κάνεις εντελώς ξεκούδουνα, μεγάλο μέρος του σπόρου σου θα έχει φαγωθεί από πουλιά, μυρμήγκια, έντομα, τρωκτικά, δεινόσαυρους και αχονδροπλαστικούς νάνους (ιδίως αν είναι σπόροι Datura) ενώ ότι έχει απομείνει μπορεί να έχει μετακινηθεί αρκετά μέτρα παρακάτω από τον αέρα και τις βροχές.

Σε αυτό το σημείο, προτού μουσκέψει μέχρι και το κυλοτ@κι σου από το δάκρυ που αποτυγχάνεις οικτρά ακόμα και στα πιο απλά, η λύση έρχεται ex oriente lux!
Υποδέξου τον κύριο Masanobu Fukuoka, που όπως ο Μιγιάγκι θα σου μάθαινε καράτε μέσω πλυσίματος τζαμιών έτσι και αυτός θα σου μάθει πώς το τρίβουν στην Φουκοσίμα το πιπέρι του διαόλου οι καλογέροι. Με τον κώλο και το χέρι! Θα σου μάθει πως να παίζεις με μπαλάκια — το οποίο μέχρι πρότεινος νόμιζες πως απλά αποτελούσε μια συνήθεια του Goku, του παράξενου ξαδέρφου σου και των Τριών Σαμαράδων: Γιώργος, Αντώνης, Τρύφωνας.

Αυτά τα μπαλάκια θα βοηθήσουν κατά πολύ τα εγχειρήματά σου στον τομέα της σποροπεταχτικής.

Η ιδέα του Ιάπωνα παπούκα είναι αρκετά απλή: τα παραπάνω προβλήματα θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι σπόροι μπορούσαν συνάμα και να αποκτήσουν σημαντικό βάρος (σε σχέση με το αρχικό τους) αλλά και να μείνουν “προστατευμένοι” μέσα σε ένα “κέλυφος” μέχρι να φτάσει η στιγμή τους να βλαστήσουν.
Αυτές τις δυο απαιτήσεις ικανοποιεί η τεχνική του, γνωστή και ως seed balls (σφαιρίδια σπόρων, μπαλίτσες σπόρων) ή ως τεχνική Φουκουόκα, κατά την οποία -χοντρικά- πλάθεις τους σπόρους σε μπάλες χώματος και πηλού.
Έτσι, καταληγείς να έχεις στα χέρια σου “κουρσούμια” που μπορούν να πεταχτούν με ευκολία, που δεν μασάνε από βροχές και αέρα και που είναι “βραδείας αποδέσμευσης” όσον αφορά τους σπόρους. Τα μπαλάκια αυτά “λιώνουν” σιγά σιγά από τις καιρικές συνθήκες, παρέχοντας στις “μικρές εκπληξούλες” που φιλοξενούν συνάμα χώμα, και οι σπόροι μέσα βλασταίνουν όταν έρθει η ώρα τους.

Πως ακριβώς φτιαχνω τα μπαλάκια!!!

Με πολύ κέφι, λίγα υλικά και μπόλικο σπόρο. Πάμε να σου αφαιρέσουμε κάθε δικαιολογία του τύπου “είναι δύσκολο“, δίνοντας την συνταγή.

• 5 μέρη κόκκινο πηλό σε σκόνη ή αργιλώδες χώμα/κοκκινόχωμα /αργιλόχωμα

• 3 μέρη χούμο/χώμα φύτευσης φυτών κήπου ή και κομπόστ (φυσικό σπιτικό λίπασμα)

• 1 μέρος σπόρος της αρεσκείας σου (μπορείς να χρησιμοποιήσεις και ανάμεικτους σπόρους)

• Ταψί

• Νεράκι… πάντα το νεράκι είναι χρήσιμο

Απλούστατη και χαρίζει ώρες χαράς σε μικρούς και μεγαλους μπέμπηδες.
Ανακατεύεις τα 3 μέρη χούμο/χώματος για φυτά με το 1 μέρος σπόρων μέχρι ο σπόρος να πάει παντού.
Στην συνέχεια προσθέτεις το κοκκινόχωμα ή τον πηλό (σε μαγαζιά κεραμικής τον βρίσκεις) και ανακατεύεις πάλι.
Τώρα αρχίζει το ωραίο: είτε χύνεις νερό σιγά σιγα (συνήθως 1 με 2 μέρη) είτε το ψεκάζεις ώστε να αρχίσει να βρέχεται η μάζα που δημιούργησες καθως… το ζυμώνεις με τα χέρια σου. Συνεχίζεις με το νερό και με το ηδονικότατο άρμεγμα του “ενισχυμένου πηλού” μέχρι να έρθει και να γίνει μια εύπλαστη μάζα.
Πλάθεις την μάζα σε μικρά σφαιρίδια (σαν μπίλιες ή και μεγαλύτερα αναλόγως το μέγεθος του σπόρου) και τοποθετείς χαρωπά τα κουραδομπαλάκια σου στο ταψί. Όχι, δεν θα τα ψήσουμε ηλίθιε, περιέχουν ζωντανό σπόρο! Θα τα αφήσουμε μερικές μέρες να ξεραθούν “φυσικά“, στην ζέστη και στον ήλιο.



Η συνέχεια είναι εξίσου διασκεδαστική και όμορφη — αρπάζεις φίλους και πάτε για bombing: άσε κάτω τα cans, πιάσε την σακούλα με τις μπίλιες και ξεχυθείτε στα μέρη όπου θα λάβει μέρος το “χτύπημα” για να διασπείρετε τα σφαιρίδια. Πιθανότατα αυτό αποτελεί την πιο επαναστατική πράξη που έχεις κάνει ποτέ και που τα αποτελέσματά της δεν περιορίζονται στην σφαίρα της φαντασίας σου ή στον τοίχο του Facebook.

ΠΗΓΗ
http://fridge.gr/

Σχόλιο MELISSOCOSMOU
Για το θέμα και την χρησιμότητα του έχουμε μιλήσει ξανά εδώ στο Blog των μελισσοκόμων.
Ξέρουμε ότι οι κυνηγετικοί σύλλογοι μοιράζουν ήδη στους κυνηγούς τέτοιους σβόλους.
Δυστυχώς κάτι παρόμοιο δεν έχουμε δει ακόμα από μελισσοκομικούς συλλόγους.
Μπορούμε ωστόσο να φτιάξουμε μόνοι μας σβώλους.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σπόρους δέντρων, πεύκων, ευκαλύπτων, και ακακίας.
Επίσης σπόρους ρεικιού, αλογοθύμαρου, αγριοσπαραγγιάς...
Και σπόρους φυτών, φακελωτή, πολυκόμπι, βίκο.
Και ένα σωρό παραλλαγές ακόμα.
Έτσι μπορούμε να συμβάλουμε στην αναβλάστηση μιας καμένης έκτασης ή δάσους και με φυτά που μπορούν να βοηθήσουν την μέλισσα.

MELISSOCOSMOS