Φίλες και φίλοι η σημερινή ανάρτηση έχει στόχο να γνωρίσουμε καλύτερα τον μεγάλο εχθρό των μελισσών.
Γιατί όσο καλύτερα τον ξέρουμε τόσο πιο εύκολη είναι η καταπολέμηση του.
Το άρθρο αυτό αντλεί τις πληροφορίες του αποκλειστικά από ξένες πηγές και την διεθνή βιβλιογραφία.
Ας δούμε λοιπόν τι λένε...
Η Varroa επηρεάζει τόσο τον γόνο όσο και τις ενήλικες μέλισσες.
Τα ενήλικα ακάρεα τα βρίσκουμε στην κοιλιά και στο στήθος των μελισσών,ενώ κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής είναι μέσα στα κελιά του γόνου.
Ένα ακόμα θέμα που εσείς ζητήσατε αναρτάται σήμερα.
Πως φτιάχνουμε παγίδες για σφήκες λοιπόν.
Οι σφήκες είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τους μελισσοκόμους.
Τόσο οι μεγάλες (Σερσένια) όσο και οι κοινές σφήκες.
Τα Σερσένια γιατί πιάνουν τις εργάτριες, αλλά κι αν καταφέρουν και μπουν μέσα στην κυψέλη τότε την καταστρέφουν εντελώς.
Φυσικά κάτι τέτοιο μπορούμε να το αποφύγουμε αν βάλουμε μεταλλικά πορτάκια στις κυψέλες μας, όμως θα συνεχίσουν να πιάνουν εργάτριες απ έξω.
Οι κοινές σφήκες τώρα, μπορούν και μπαίνουν μέσα στις κυψέλες εύκολα ότι κι αν κάνουμε μιας και το μέγεθος τους είναι περίπου σαν της μέλισσας.
Ανοίξαμε μια παραφυάδούλα μας.
Η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν περίεργη καθώς τα επάνω κενά των πλαισίων είχαν κλείσει με πρόπολη από τις μέλισσες.
Η περιέργεια μας λύθηκε όταν γυρίσαμε την βανίλια...
Δείτε την φωτογραφία...
Ο ασιατικός εχθρός (Vespa velutina nigrithorax) έφθασε στη βόρεια Γερμανία. Για πρώτη φορά, επιστήμονες από το Κέντρο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου αναγνώρισαν ένα ζωντανό δείγμα στο Αμβούργο, όπως ανακοίνωσε το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020.
Λοιπόν, πάλι θα προβληματιστούμε σήμερα.
Διαβάζοντας έρευνες του εξωτερικού φυσικά, που έχουν να κάνουν με την βαρρόα, βρήκα μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια.
Ο ερευνητής γράφει, ότι όλες οι αποικίες μελισσών, που δεν τους έγινε καταπολέμηση για την βαρρόα πέθαναν μέσα σε ένα έτος.
Και ποιο κάτω το ενδιαφέρον. Σχεδόν πάντοτε όλες αυτές οι αποικίες ανέπτυξαν Νοζεμίαση το φθινόπωρο.
Διαβάστε και μόνοι σας.
Αναδημοσιεύω το άρθρο χωρίς να αναφέρω τα ονόματα των ουσιών που δοκίμαζε, για να μην μπαίνουν ιδέες σε μελισσοκόμους, καθώς όλα αυτά πλέον έχουν απαγορευτεί πλήρως εδώ και χρόνια!!!
Στο τέλος θα σας εξηγήσω κατά την γνώμη μου πάντα κάποια πράγματα.
Στην ομάδα μας στο Facebook έγινε η παρακάτω ερώτηση.
Georgios μπορεί κάποιος να μου πει αν σε 1 1/2 λίτρο νερό ρίξουμε ένα γραμ τακ τικ και από αυτό το μείγμα ρίξουμε 5 μλ σε κάθε τελάρο ,θα έχουμε κάποιο θετικό αποτέλεσμα για τη βαρρόα
Φίλες και φίλοι 8 χρόνια τώρα έχουμε ταξιδέψει μαζί στον μαγικό κόσμο των μελισσών και έχουμε πει πολλά.
Δέκα χρόνια τώρα δεν έχω σταματήσει στιγμή να ενημερώνομαι για όλα τα νέα που αφορούν την μελισσοκομία στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα όπως και το e-mail και πολλοί συνάδελφοι μου δίνουν ειδήσεις ώστε να μπαίνουν στον MELISSOCOSMO προς γνώση όλων.
Αυτό θα συνεχίσω να το κάνω όσο αντέχω κι όσο εσείς έχετε όρεξη να με διαβάζετε.
Γράφει η Katherine Aronstein, ερευνητική μοριακή βιολόγος, USDA / ARS
Όσοι από εμάς δουλεύουμε με μέλισσες γνωρισαμε σημαντικές αλλαγές στις μελισσοκομικές πρακτικές τα τελευταία χρόνια. Φαίνεται ότι οι δυσκολίες διατήρησης των μελισσών έχουν μεταμορφώσει τη διαχείριση ρουτίνας σε έναν επικό αγώνα για την επιβίωση των αποικιών. Ορισμένα από τα προβλήματα μπορούν να εξηγηθούν με την εισαγωγή και διάδοση νέων ασθενειών και μικροβίων που έχουν καταστεί ανθεκτικά στις φαρμακευτικές αγωγές. Πρόσφατα περιγράψαμε έναν από αυτούς τους μηχανισμούς αντοχής στα φάρμακα στα βακτήρια AFB (Murray and Aronstein, 2006). Η αυξημένη χρήση συνθετικών εντομοκτόνων εντός και εκτός των κυψελών δεν βοήθησε. Συνδυασμοί διαφορετικών φυτοφαρμάκων (ακόμη και όταν δεν είναι ιδιαίτερα τοξικά για τις μέλισσες όταν χρησιμοποιούνται μόνοι τους) μπορεί να προκαλέσουν ακούσια αποτελέσματα επηρεάζοντας τη συνολική υγεία και την ανοσολογική αντίδραση των μελισσών.
Όπως ξέρετε η βαρρόα είναι ο νούμερο ένας εχθρός της μέλισσας.
Όταν εμφανίστηκε το 1978 στην Ελλάδα κατέστρεψε όλη την μελισσοκομία τότε, και μαζί με αυτή χάθηκε όπως έχω ξαναπεί και η παλιά αυτόχθονη φυλή μελισσών που είχαμε.
Παλιοί μελισσοκόμοι κάνουν λόγο για μαύρου χρώματος μεγάλες βασίλισσες που τώρα δεν υπάρχουν, μετά την καταστροφή του 1978 δηλαδή, και ουδεμία σχέση είχαν με την σημερινή cecropia.
Καθώς πλησιάζει ο καιρός που τα μελίσσια μας θα ξεγονιάσουν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας πρέπει να προετοιμαζόμαστε να καταπολεμήσουμε τα μελίσσια μας τώρα που δεν θα υπάρχει γόνος.
Στο βίντεο που ακολουθεί φαίνετε με πολύ ξεκάθαρο τρόπο πόσο πολύ ενοχλούνται οι μέλισσες από την βαρρόα και τι μεγάλη προσπάθεια καταβάλουν για να απαλλαχτούν από αυτές.
Στην ομάδα μας στο Facebook ο συνάδελφος Doro Theos είπε:
Τα αγγλικά μου είναι χάλια! άλλα αν δεν κάνω λάθος, ο άνθρωπος έχει να κάνει 9 χρόνια θεραπεία για βαρρόα και κάνοντας επιλογή βασιλισσών. έχει καταφέρει να φτιάξει μελίσσια που αυτοκαθαρίζονται από το άκαρι.
Και ο Giorgos Lykogiannis της ANEL διευκρινησε:
Μιλάει για δύο είδη ιών (όχι δύο είδη βαρρόας) τους οποίους κουβαλάει η βαρρόα και μολύνουν και την κυψέλη. Ο πρώτος τύπος που έχει να κάνει με τα παραμορφωμένα φτερά είναι και ο πιο θανατηφόρος.
Είναι γνωστό νομίζω ότι οι μέλισσες φοβούνται τις αράχνες.
Θα το διαπιστώσετε αυτό, αν ποτέ βρείτε σε καμιά άκρη της κυψέλης φωλιά αράχνης θα δείτε ότι οι μέλισσες αποφεύγουν να πάνε προς τα εκεί.
Μια αράχνη θα έλεγα ότι αρκετά εύκολα μπορεί να σκοτώσει μια δυο μέλισσες αν της επιτεθούν.
Δεν έχει καμία τύχη όμως αν της ορμήσουν πολλές μέλισσες ταυτόχρονα.
Στο παρακάτω βίντεο κάποιος έβαλε μια μεγάλη αράχνη πάνω στα πλαίσια.
Η αντίδραση της αράχνης ήταν πολύ έξυπνη.
Στην αρχή έμενε ακίνητη ώστε οι μέλισσες να μην αντιληφθούν την παρουσία της, κι όταν βρήκε ευκαιρία έφυγε γρήγορα.
Η εφαρμογή της θυμόλης καλό είναι να γίνεται τον χειμώνα οπού εξατμίζεται πολύ πιο αργά και δεν δημιουργεί προβλήματα στο σμήνος...
Τα τελευταία χρόνια όλο ένα και περισσότεροι μελισσοκόμοι αλλά πάντως ποιο πολύ οι νέοι ψάχνουν τρόπους να απαλλάξουν τις μέλισσες, το μέλι ,και τέλος τον καταναλωτή από τα χημικά σκευάσματα που ο μελισσοκόμος χρησιμοποιεί για την καταπολέμηση της βαρρόα.
Εναλλακτική μέθοδος αντιμετώπισης της βαρρόα χωρίς τις παρενέργειες των χημικών ή πτητικών ουσιών και των οργανικών οξέων.
Μέθοδος φιλική προς την μέλισσα και ακίνδυνη για τον άνθρωπο, την εφαρμόζουμε από το 1995 στον αγρό απευθείας στο μελίσσι χωρίς να απομακρύνουμε το γόνο. Από την εμπειρία αυτή προέκυψε η συσκευή «THERMOVAR» η οποία χρησιμοποιείται με επιτυχία για την αντιμετώπιση του ακάρεος βαρρόα.
Είναι γεγονός ότι φέτος η βαρροα στην Ελλάδα είναι σε έξαρση.
Τους λόγους τους έχουμε πει πολλές φορές.
Τα μελίσσια που πήγαν στα πεύκα έχουν ακόμα περισσότερη.
Ευτυχώς στην περιοχή μας είναι ξεγονιασμένα.
Έτσι χτες χωρίς να χάσουμε καιρό κάναμε καταπολέμηση της βαρροα και στο τρίτο μελισσοκομείο μας.
Για να δούμε αν έχει αποτέλεσμα η δουλειά μας βάλαμε ένα απλό χαρτί Α4 και 15 λεπτά αργότερα το βγάλαμε ώστε να δούμε αν πέφτει βαρρόα.
Το αποτέλεσμα το βλέπετε στην φωτογραφία ποιο πάνω.
Αν έμεναν λίγο ακόμα τα μελίσσια χωρίς κοντρόλ της βαρροα θα τα είχαμε χάσει.
Θα σας περιγράψω ένα πείραμα που έγινε στην Αργεντινή και μου μεταφέρθηκε, σχετικά με την χρήση αιθέριων ελαίων κατά της βαρρόα. Στο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν αιθέρια έλαια λεβάντας και δάφνης. Όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας τα παρακάτω, υπάρχουν ένα σωρό όπλα για τον έλεγχο της βαρρόα, που περιμένουν απλά να τα αξιοποιήσουμε. Ειδικά στον τομέα της καταπολέμησης της βαρρόα δεν μπορώ να μην πω ότι στην Ελλάδα βρισκόμαστε στην νεολιθική εποχή ακόμα. Ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος προχωράει με μεγάλη επιτυχία σε βιολογικές μεθόδους, στην Ελλάδα βομβαρδίζονται τα κινητά των μελισσοκόμων με διαφημιστικά sms που αφορούν ιδιοκατασκευές χημικών και υποτίθεται ότι σκοτώνουν την βαρροα. Η ανάρτηση αυτή γίνεται μόνο για την μελισσοκομική γνώση και όχι για να εφαρμόσετε στα μελίσσια σας κάτι ανάλογο. Διαβάστε λοιπόν.
Ένα ακόμα πρόβλημα για τους μελισσοκόμους αποτελεί το πουλί Μελισσοφάγος…
Σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας η ονομασία του είναι Μελισσουργός, και Βουλγάρα.
Όπως μαρτυράει και το όνομα του πουλιού, αγαπημένο του έδεσμα αποτελούν οι μελισσούλες μας.
Με το μεγάλο ράμφος που διαθέτουν πιάνουν εύκολα τις μελισσούλες μας, τις συνθλίβουν και ή τις τρώνε επιτόπου ή τις κουβαλούν στην φωλιά τους για να ταΐσουν τα μικρά τους.
Κατά τα άλλα πρόκειται για πανέμορφα πουλιά με πολύ φανταχτερά χρώματα και μεγάλη μάλιστα ποικιλία χρωμάτων.
Πολλοί μελισσοκόμοι είναι πολύ πιθανόν να τα βλέπουν κι ως κακάσχημα, με τόσες καταστροφές που προκαλούν στα μελίσσια.
Πρόκειται για μεταναστευτικά πουλιά που έρχονται στη χώρα μας την άνοιξη και φεύγουν ξανά το φθινόπωρο προς νότο.
Η πρώτη άσχημη είδηση για την μελισσοκομία μας έρχεται για το 2017 την Χαβάη.
Εκεί δημόσιοι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ένας νέος ιός που προσέβαλλε τις σφήκες θα μπορούσε να μεταφερθεί και στις μέλισσες.
Ο ιός φέρει την ονομασία moku, που σημαίνει "νησί" στο Χαβάης, και βρέθηκε στην σφήκα Vespula pensylvanica, που βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία.
