Να βρουν έναν τρόπο όταν τα μελίσσια πεινάνε να ταΐζονται απευθείας με ζάχαρη.
Γιατί ναι μεν υπάρχουν σήμερα μελισσοτροφές που γίνονται μόνο από ζάχαρη, αλλά η μετατροπή της ζάχαρης σε μελισσοτροφή έχει ένα σεβαστό κόστος.
Έτσι αν ο μελισσοκόμος κατάφερνε να παρακάμψει αυτή την διαδικασία θα πίεζε αυτομάτως το κόστος παραγωγής προς τα κάτω.
Από το εξωτερικό σήμερα έχω μια πολύ ενδιαφέρουσα μέθοδο η οποία λέει ότι ο μελισσοκόμος μπορεί να τροφοδοτήσει απευθείας με ζάχαρη τα μελίσσια του αρκεί να ακολουθήσει κάποια συγκεκριμένα βήματα.
Πάμε να δούμε πως γίνεται.
Καταρχήν χρειαζόμαστε ένα μελίσσι που να έχει καπάκι τύπου Αυστραλίας ώστε να χωράει από κάτω η όποια ποσότητα.
Στην Ελλάδα σήμερα δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα αφού η συντριπτική πλειοψηφία των κυψελών φέρουν τέτοια καπάκια.
Στην συνέχεια παίρνουμε ένα μονό φύλλο εφημερίδας και το στρώνουμε πάνω στα πλαίσια του μελισσιού.
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ώστε το φύλλο να μην καλύπτει απ άκρη σ άκρη τα πλαίσια, να μην πηγαίνει ως την άκρη της κυψέλης αλλά να αφήνει δυο δάχτυλα κενό γύρω γύρω όπως ακριβώς γίνεται με το κηρόπανο.
Μετά ρίχνουμε την ζάχαρη πάνω στην εφημερίδα σωρό.
Δεν την σκορπάμε σε όλη την επιφάνεια της εφημερίδας, αλλά την ρίχνουμε σωρό ακριβώς πάνω από το σμήνος.
Αν το σμήνος είναι μεγάλο τότε μπορούμε να ρίξουμε ζάχαρη σε όλη την επιφάνεια της εφημερίδας.
Μετά πρέπει να έχουμε εύκαιρο ένα ψεκαστηράκι με νερό και να ψεκάσουμε από πάνω την ζάχαρη.
Είναι απαραίτητο να γίνει ο ψεκασμός με το νερό ώστε η ζάχαρη να κάνει κρούστα στο επάνω μέρος.
Αν η ζάχαρη δεν κάνει κρούστα τότε οι μέλισσες θα αρχίσουν να την πετάνε έξω σπυρί σπυρί.
Αν τα κάνουμε αυτά μετά μπορούμε να κλείσουμε την κυψέλη και να φύγουμε.
Το σμήνος με την αναπνοή του δημιουργεί υδρατμούς οι οποίοι ανυψώνονται νοτίζουν την εφημερίδα και η ζάχαρη αρχίζει να υγροποιείται.
Όταν γίνεται η υγροποίηση οι μέλισσες αρχίζουν να την γλύφουν και να την τρώνε.
Η μέθοδος αυτή προέρχεται από την Αμερική.
Οι Αμερικάνοι υποστηρίζουν ότι έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα που συμβάλει στην καλή υγεία του σμήνους.
Αυτό έχει να κάνει με τους υδρατμούς του σμήνους.
Στις άλλες περιπτώσεις οι υδρατμοί υγροποιούνται και αρχίζουν να στάζουν πάνω στην μελισσόσφαιρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των μελισσών..
Με την παρούσα μέθοδο όμως οι υδρατμοί μετατρέπονται σε τροφή και δεν βλάπτουν το σμήνος.
Ή τουλάχιστον έτσι λένε οι Αμερικάνοι.
Φίλοι μου οπωσδήποτε η ανάρτηση έχει ενδιαφέρον.
Ασφαλώς δημιουργούνται ερωτηματικά για το αν οι μέλισσες μπορούν να φάνε τελικά όλη την ποσότητα ή τι γίνεται όταν η ζάχαρη αρχίσει και εξαντλείται και δημιουργούνται κενά που αφήνουν την υγρασία να περάσει.
Όλα αυτά δεν θα τα μάθουμε αν δεν δοκιμάσουμε όμως.
Συνιστώ να δοκιμαστεί σε 1-2 μελισσάκια, όχι πάρα πάνω.
Δείτε το βίντεο.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Μην δοκιμάσετε να ρίξετε την ζάχαρη αντί πάνω σε εφημερίδα πάνω σε κηρόπανο, δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Melissocosmos
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του άρθρου μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει αναφορά πως ανήκει στον Melissocosmos με ενεργό ling...
