Ο Παύλος και το μελίσσι του!!!

O Παύλος είναι από την Καλαμάτα.

Επικοινώνησε μαζί μου πριν 3 εβδομάδες μέσω mail.

Είναι ένας από τους χιλιάδες ίσως αναγνώστες του MELISSOCOSMOU που έχουν ζητήσει συμβουλές για τα πρώτα τους βήματα όταν αποκτούν τα πρώτα τους μελίσσια.

Ο Παύλος λοιπόν όπως είπα αγόρασε ένα μελισσάκι πριν 20 περίπου μέρες, και αγωνιούσε για την πορεία του.

Αγωνιούσε για όλα αυτά που κι εμείς οι περισσότεροι που γίναμε μελισσοκόμοι από μηδενική βάση αγχωνόμασταν ότι μπορεί να συμβούν στα μελίσσια μας.

Ρωτούσε πόσο τροφή πρέπει να τους βάλει, πόσα πλαίσια γόνο είναι το κανονικό να έχει το μελίσσι...

Γιατί οι μέλισσες το μεσημέρι κόβουν και δεν πετούν με την ίδια ένταση που το κάνουν το πρωί και το απόγευμα...

Τι πρέπει να κάνει για να αυξήσει τον πληθυσμό.

Γιατί σε ορισμένα πλαίσια ο γόνος έχει πιο σκούρα κάλυψη απ ότι σε άλλα και διάφορα τέτοια!

Όλα αυτά βέβαια μοιάζουν πολύ ασήμαντα ίσως για έναν έμπειρο μελισσοκόμο, που ίσως να τον κάνουν να χαμογελάει διαβάζοντας τα, όμως προσπαθούσα να του απαντώ και να τον καθησυχάζω, αφού σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βλέπω τον εαυτό μου στα πρώτα του βήματα.

Έβλεπα χαριτωμένες τις ερωτήσεις του Παύλου, και ένιωθα παράλληλα ότι στην περίπτωση του εκκολάπτεται ένας καλός μελισσοκόμος που σωστά βλέπει την μέλισσα ως πλάσμα με ανάγκες και απαιτήσεις, κι όχι ως μηχανή κοπής χρήματος.

Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, χτες ο Παύλος μου έστειλε το παρακάτω mail...

Δυστυχώς μου έκλεψαν το μελισσάκι μου Βασίλη :-(

Μια μεγάλη απογοήτευση ένιωσα συνάδελφοι διαβάζοντας αυτή την εξέλιξη.

Ένας άνθρωπος προσπάθησε να μπει στην μελισσοκομική μας οικογένεια, και κάποιος συνάδελφος μελισσοκόμος του στέρησε αυτή την χαρά.

Ένα μελισσάκι είχε ο Παύλος όλο κι όλο και κάποιος ξεδιάντροπος δεν δίστασε να του το κλέψει!

Αυτοί είμαστε δυστυχώς.

Είμαστε Έλληνες κατά τα άλλα, απόγονοι των ενδόξων προγόνων μας.

Χτίσαμε Παρθενώνες, Αγιά Σοφιές, και κατακτήσαμε τον κόσμο με τον πολιτισμό και την φιλοσοφία μας...

Και μετά ξυπνήσαμε οι δύστυχοι!!!

Οι Αρχαίοι Έλληνες έμειναν στην ιστορία ναι, όμως εμείς θα αφανιστούμε από την ιστορία.

Δεν χωράει αμφιβολία πως όταν ένας λαός χάσει τα ιδανικά του, αποκοπεί από τις ρίζες του, γίνει διεφθαρμένος και εμπαθής, τότε δεν υπάρχει θέση για αυτόν στον κόσμο και χάνεται...

Και δεν έχω ούτε την παραμικρή αμφιβολία για τα παραπάνω.
Είμαστε η ντροπή όλων των γενεών των Ελλήνων  .

Στον Παύλο έχω να πω να κάνει υπομονή έχει ο Θεός...

Στον κλεφτή έχω να του πω τα εξής όμως.

Άνθρωπε μου, ακόμα κι αν εσύ αποκτήσεις χίλια μελίσσια με τον τρόπο αυτό πάλι προκοπή δεν θα δεις.

Και με ότι δουλειά κι αν καταπιαστείς είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις, όπως αποτυχημένος θα είσαι και στην ζωή σου αφού ζεις χωρίς εντιμοτητα και καλοσύνη.

Εύχομαι να μην ξαναδιαβάσω άλλη τέτοια περίπτωση στη ζωή μου γιατί έχω κουραστεί.

ΥΓ
Η ιστορία αυτή είναι παλαιότερη, απλά την έβαλα να την ξαναθυμηθούμε.

MELISSOCOSMOS