Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Οι μέλισσες και οι πεταλούδες προκαλούν παγκόσμια ανησυχία για κατάρρευση του πλανήτη


Νέα μελέτη των Ηνωμένων Εθνών για τους επικονιαστές σημάνει συναγερμό για τα αποθέματα τροφής

Πολλά είδη άγριων μελισσών, πεταλούδες και άλλα πλάσματα που γονιμοποιούν τα φυτά συρρικνώνονται προς εξαφάνιση, και αν αυτό δεν σταματήσει, θα υπάρχει σύντομα τεράστιο πρόβλημα με την επάρκεια τροφίμων, σημειώνει και προειδοποιεί μια νέα, παγκόσμια επιστημονική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.

Τα περίπου 20.000 είδη επικονιαστών είναι το κλειδί για εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε καλλιέργειες κάθε χρόνο - από τα φρούτα και τα λαχανικά μέχρι τον καφέ και τη σοκολάτα.
Ωστόσο, 2 από τα 5 είδη ασπόνδυλων επικονιαστών, όπως οι μέλισσες και οι πεταλούδες, καταγράφουν φρενήρη πορεία προς την εξαφάνιση.
Επικονιαστές όπως τα πουλιά κολίμπρι και οι νυχτερίδες, είναι σε ελαφρώς καλύτερη θέση, αλλά επίσης απειλούνται.


Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι μέλισσες, αλλά και οι βομβίνοι (bumblebee) οι οποίοι σημειώνουν τεράστιες μειώσεις στον πληθυσμό τους.
Αυτό που προβληματίζει πλέον τους επιστήμονες είναι πως δεν μπορεί να στοχοποιηθεί μόνο ένας ένοχος.
Ο τρόπος καλλιέργειας έχει αλλάξει με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετή ποικιλομορφία και άγρια λουλούδια για να τραφούν οι επικονιαστές.
Τα φυτοφάρμακα, κυρίως τα αμφιλεγόμενα νεονικοτινοειδή που προσβάλλουν το νευρικό σύστημα, είναι σίγουρα μέσα στη λίστα των εχθρών, μαζί με την υπερθέρμανση του πλανήτη και το γεγονός πως οι πόλεις συνεχώς μεγαλώνουν και γίνονται όλο και πιο αφιλόξενες για τα είδη αυτά. Τα μέτωπα είναι πολλά και οι επιστήμονες ανήσυχοι.

Η έκθεση είναι το αποτέλεσμα διετών μελετών από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο που κατέληξαν σε μια αξιολόγηση της βιοποικιλότητας της Γης, ξεκινώντας με τους επικονιαστές.
Είναι μια προσπάθεια παρόμοια με αυτή που είχε γίνει για να μελετηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη και εγκρίθηκε από το Κογκρέσο των 124 εθνών στην Κουάλα Λουμπούρ, την Παρασκευή.

Σε αντίθεση με την υπερθέρμανση του πλανήτη, οι λύσεις για το ζήτημα δεν απαιτούν από χώρες να συμφωνήσουν σε παγκόσμια δράση - αλλά να δράσουν τοπικά, δήλωσε ο Robert Watson, ένας κορυφαίος Βρετανός επιστήμονας και αντιπρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής.
Οι λύσεις που προσφέρονται ως επί το πλείστον αφορούν την αλλαγή διαχείρισης της γης και της γεωργίας.
Ένα παράδειγμα αποτελεί η Βρετανία η οποία ενέκρινε δράση που χρηματοδοτεί τους αγρότες για να φυτεύουν αγριολούλουδα στα κτήματά τους. Η μελέτη εξηγεί διάφορες δράσεις και σημεία που θέλουν προσοχή άμεσα για να αποφευχθεί η καταστροφή της αλυσίδας.

"Τα πάντα καταρρεύσουν εάν οι επικονιαστές μείνουν εκτός», είπε ο vanEngelsdorp από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ "Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι το 2050 θα θρέφουμε τον κόσμο θρέψει τον κόσμο το 2050, τότε οι επικονιαστές πρέπει να παραμείνουν μέρος της αλυσίδας".

Πηγή: www.lifo.gr