Συμβουλές προς τους Μελισσοκόμους

Συνάδελφοι μελισσοκόμοι φίλες και φίλοι η σημερινή ανάρτηση έχει κυρίως συμβουλευτικό χαρακτήρα, περισσότερο προς τους νεαρούς μελισσοκόμους και λιγότερο στους παλιούς.
Δυόμιση χρόνια τώρα παλεύω να αναστήσω αυτό εδώ το Blog, να το κάνω όπως το ονειρεύτηκα όταν το δημιούργησα.

Θέλω να γίνει ένα χρήσιμο εργαλείο για τους μελισσοκόμους.
Κι όταν λέω χρήσιμο εργαλείο το εννοώ κυριολεκτικά.

Άλλες φορές νιώθω ότι είμαι κοντά στον στόχο, κι άλλες φορές ότι απομακρύνομαι.
Άλλες φορές ενθαρρύνομαι να συνεχίσω την προσπάθεια κι άλλες αποθαρρύνομαι εντελώς.

Όπως και να έχει όμως συνεχίζω, και ο χρόνος θα δείξει και θα κρίνει, και αυτό το Blog.

Σας έχω γράψει πολλά θέματα με μελισσοκομικούς χειρισμούς και τεχνικές, και θα σας γράψω πολύ περισσότερες στο μέλλον.
Σήμερα θα σας γράψω μερικές συμβουλές.

Όχι γιατί εγώ νιώθω ανώτερος σας και μου επιτρέπεται να σας συμβουλεύω, αλλά γιατί μέσα από αυτή την ιστοσελίδα, μου έρχονται καθημερινά πολλές πληροφορίες.

Τα καλύτερα που μαθαίνεις φυσικά δεν μπορείς να τα γράψεις, γιατί οι πηγές σου δεν σου δίνουν το οκ και έτσι δεν μαθαίνονται ποτέ.

Θα σας πω όμως μερικά πράγματα σήμερα έτσι για να σας βοηθήσω να αποφεύγετε τις κακοτοπιές.


Κατ αρχήν θέλω να καταγγείλω κύκλωμα του χώρου μας που εκμεταλλεύονται νέους άνεργους και πλουτίζουν απομυζώντας τους.

Τα πράγματα είναι σοβαρά εδώ.

Οι νέοι είναι σε απόγνωση, δουλειά δεν υπάρχει πουθενά...

Κάποιοι άπλωσαν τα πλοκάμια τους και προσκαλούν νέους να γίνουν μελισσοκόμοι, να αποκτήσουν δουλειά και λεφτά με ουρά.

Το διαδίκτυο προσφέρεται σήμερα για να διαφημίσεις κάτι τέτοιο, και συνήθως ένα Site ή ένα Blog είναι ο φερετζές, ο κράχτης δηλαδή για υποψήφια θύματα...

Σκοπός αυτών των κυρίων είναι τα 120 ευρώ που πληρώνει ο κάθε φουκαράς για να μάθει υποτίθεται την τέχνη της Μελισσοκομίας.

Θα το πω εδώ ότι ο πρώτος διδάξας εδώ ήταν μελισσοκομικό περιοδικό που διαφήμιζε πριν λίγο καιρό προϊόντα για μελίσσια που υπόσχονταν θαύματα.

Άνοιξε η όρεξη ορισμένων τώρα και να τα αποτελέσματα.

Στους νέους που θέλουν να μάθουν την δουλειά έχω να πω να μην πετάνε τα λεφτά τους.

Θα δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε.

Μαθαίνω την γυναίκα μου μελισσοκομία εδώ και 15 μήνες.

Πρέπει να έχει έρθει μαζί μου πάνω από 200 φορές στα μελισσια.

Κάθε φορά τις δίνω συμβουλές την μαθαίνω, με επιμονή και υπομονή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι έμαθε πολλά, αλλά όχι όσα πρέπει για να μπορέσει να διαχειριστεί ένα μελισσοκομείο χωρίς αυτό να κινδυνεύσει να χαθεί κάποια στιγμή του έτους.

Αν με 200 μαθήματα κάποιος δεν είναι έτοιμος, τότε σκεφτείτε ότι σε μερικά μόνο μαθήματα που σας λένε ορισμένα γενικά και αόριστα πράγματα πόσο μηδαμινά είναι αυτά που μπορεί να σας ωφελήσουν.

Σκεφτείτε απλά, ότι κάποιος που μπορεί να παίζει στα δάκτυλα τους υπολογιστές, αν κάνει το μάθημα της πληροφορικής στο Λύκειο με τις εφαρμογές τα δεδομένα και τα άσχετα που λέγονται, μπορεί άνετα να είναι ένας πολύ κακός μαθητής στο μάθημα αυτό.

Η συμβουλή μου είναι, να αγοράσετε ένα καλό μελισσοκομικό βιβλίο, και μερικές παραφυάδες από έναν επαγγελματία του είδους, και σας δείχνει ο ίδιος τους πρώτους χειρισμούς για τα μελίσσια σας.
Είναι υποχρεωμένος να το κάνει, και ξέρω πολλούς που βοηθάνε αφιλοκερδώς άπειρους νέους που αγοράζουν παραφυάδες από αυτούς.
Ψάξτε λίγο λοιπόν και μην πετάτε τα λεφτά σας στον κάθε άσχετο.

Αυτουνού είναι η δουλειά αυτή και όχι του κάθε τσαρλατάνου που προσπαθεί να σας εκμεταλλευτεί.

Ένα άλλο θέμα τώρα.

Πρέπει να προσέχουμε όλοι τις κινήσεις μας.

Ο καταναλωτής πρέπει να προτιμάει το μέλι από έναν έμπιστο παραγωγό, κι όχι να αγοράζει εισαγόμενα βαπτισμένα ως Ελληνικά μέλια.

Επίσης από μελισσοκόμο πρέπει να αγοράζει γύρη καθώς και βασιλικό πολτό.

Είναι πολύ σημαντικό αυτό που λέω.

Αν αγοραστεί βασιλικός πολτός από κατάστημα τότε είναι πολύ πιθανών αυτός να είναι προϊόν Κίνας.

Άνετα μπορεί κάποιος να μου πει (και τι κακό έχει ρε φίλε ο κινέζικος πολτός;)

Θέλω να απαντήσω εδώ το εξής.

Η Ελλάδα έχει τα περισσότερα μελίσσια σε σχέση με τον πληθυσμό της σε όλη την Ευρώπη, και είναι στις ψηλότερες θέσεις του κόσμου αν διαιρέσεις πόσες κυψέλες έχουμε και τι πληθυσμό έχει η χώρα μας.

Αν λοιπόν δεν επαρκούν οι ποσότητες βασιλικού πολτού οι δικές μας τις ανάγκες μας με τόσα πολλά μελίσσια που έχουμε και πρέπει να εισάγουμε, τότε καμιά χώρα δεν μπορεί να βγάλει τόσο πολύ που να την φτάσει για τον δικό της πληθυσμό και να της περισσέψει να εξάγει κιόλας.

Αυτό είναι πολύ δυνατό παράδειγμα, γιατί η Ελλάδα είναι υπερδύναμη σε μελισσοσμήνη.

Αρα λοιπόν ο Βασιλικός πολτός που βγαίνει εκεί, ή είναι εντελώς διαφορετικός από τον δικό μας και παράγεται με άλλον τρόπο, ή πρόκειται για μούσι.
Τρίτη λύση δεν υπάρχει.


Τρίτη συμβουλή που θέλω να σας δώσω.

Είναι ανάγκη να ψωνίζουμε από επαγγελματίες του είδους.

Πχ να αγοράζουμε παραφυάδες από μελισσοκόμους που φτιάχνουν παραφυάδες αποκλειστικά για πούλημα, κι όχι από αυτούς που περιστασιακά πουλάνε τις παραφυάδες που τους περισσεύουν.

Να αγοράζουμε βασίλισσες από καλούς, γνωστούς, επαγγελματίες βασιλοτροφους κι όχι από αυτούς που πουλάνε βασίλισσες περιστασιακά...

Έχω βαρεθεί να λαμβάνω μηνύματα από νέους μελισσοκόμους που αγόρασαν παραφυάδες απο παλαιούς μελισσοκόμους και ήταν σκάρτες οι άρρωστες.

Για όσους έχουν ενστάσεις ας δουν τις φωτογραφίες πιο κάτω.

                                    ( μελίσσι 2 εβδομάδων ενός φίλου, αγορασμένο από μελισσοκόμο )

                                   ( μελίσσι 2 εβδομάδων ενός φίλου, αγορασμένο από μελισσοκόμο )
                                            Το περιστατικό είναι από βόρεια Ελλάδα 

Αυτό είναι ένα άλλο μελίσσι από τα 5 που αγόρασε, μέσα σε 2 μόνο εβδομάδες το μελίσσι προχωράει σε αντικατάσταση.

Αν αγοράζουμε από επαγγελματίες οπωσδήποτε θα είναι καλύτερα τα πράγματα.

Ο μελισσοκόμος πχ μπορεί να θελήσει να ξεφορτωθεί το σκάρτο πράγμα του μελισσοκομείου του και να το φορτώσει σε κάποιον άπειρο που δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα, το ίδιο μπορεί να γίνει και με βασίλισσες.

Ο Επαγγελματίας δεν θα ρισκάρει την φήμη του όμως αυτό είναι σίγουρο.
Εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και από τις δυο πλευρές.

Τέταρτη συμβουλή.

Οι τροφές των μελισσιών μας.
Τι να πω τώρα, ότι και να πω δεν θα με πιστέψετε.
Μην αγοράζετε γυρεοπιτες, οι ζυμωτές από τον οποιωνδήποτε, όσο καλό όνομα κι αν έχει.

Προτιμήστε Βανίλια Ελληνική που έχει μόνο ζάχαρη και νερό μέσα.
Αν θέλετε γυρεοπιτα προτιμήστε το Neopol και τίποτα παραπάνω.

Μηνύματα από σκάρτες τροφές που προκάλεσαν διάρροιες και αρρώστιες στα μελίσσια δέχομαι καθημερινά πλέον.

Πέμπτη συμβουλή, κυψέλες και μελισσοκομικός εξοπλισμός.

Προτιμήστε πάντα Ελληνικά προϊόντα συνάδελφοι.
Τα χρήματα μας πρέπει να μένουν στην χώρα μας, δεν έχουμε πλέον χρήμα και πολυτέλεια να στέλνουμε στο εξωτερικό.

Η επιλογή ελληνικού μελισσοκομικού εξοπλισμού είναι δύσκολη υπόθεση.

Παράδειγμα, Ελληνικά γυαλάκια για μέλι που όμως κατασκευάζονται στην Βουλγαρία πχ...
Αυτά είναι μαιμουδιες των εμπόρων και θέλει προσοχή.

Στις κυψελες συγκρίνετε τις τιμες, όλες λιγο πολυ οι κυψέλες, απο ξυλο ελληνικου ελατου ειναι φτιαγμένες, ενω τα πλαισια ειναι απο πευκο.

Θελει προσοχη κι εδώ.

Θα μου πείτε τωρα, μιλας για Ελληνικα προιοντα και προτείνεις πιο πανω neopol?
Απαντώ, η αναγκη με κανει με αυτα που διαβαζω για τις ελληνικές γυρεοπιτες...

Αυτα τα λιγα ειχα να πω συναδελφοι, εντελώς καλοπροαίρετα.

Ολα αυτα θα χαλασουν πολλούς ομως.

Να ειστε ετοιμοι να διαβασετε τα χιλια δυο εις βαρος μου μετα απο αυτο το αρθρο.
Μπορεί να ακούσετε οτι τα παίρνω απο εταιρείες, οτι έχει ιους το Blog και οτι αλλο θέλετε.

Υπομονή λοιπόν και προσοχή, και μην πιάνεστε κορόιδα...




MELISSOCOSMOS