Σήμερα πήγα το πρώτο
μου φορτίο μελισσάκια στον έλατο.
Νωρίτερα από κάθε άλλη
χρονιά.
Πέρυσι πχ πήγα το πρώτο
φορτίο στις 4 Ιουνίου και είχα την τύχη να πάρω πολύ μελάκι Ελατήσιο.
Όμως οι κάκιστες καιρικές
συνθήκες που επικράτησαν φέτος στην περιοχή μου δεν μου επέτρεψαν, ούτε μεγάλα
και δυνατά μελίσσια να φτιάξω, ούτε καν να πάει καλά έστω μια ανθοφορία.
Κάθε μέρα αέρας, πολύ
χαμηλές θερμοκρασίες, και συχνές βροχές έκαναν τα μελισσάκια μου να λιμοκτονούν.
Όλες μα όλες οι ανθοφορίες,
και ήταν πολλές και αλλεπάλληλες από τα μέσα Μαρτίου μέχρι τώρα απέτυχαν.
Οι όποιες φρούδες ελπίδες
στο παλιούρι εξανεμίστηκαν και αυτές αφού και έβρεξε και καθημερινούς δυνατούς δυτικούς
ανέμους είχαμε.
Δεν έχτισαν ούτε ένα φύλλο
νέο κερί (ευτυχώς που είχα χτισμένο υλικό) ενώ ακόμα και τώρα που είναι τέλος Μαΐου
οι βασίλισσες δεν γεννάνε καθόλου σε άσπρες κηρήθρες.
Όταν οι βασίλισσες προτιμούν
να γεννάνε σε μαύρες κηρήθρες να ξέρετε ότι το μελίσσι κρυώνει, και πως δεν αναπτύσσεται
όπως θα έπρεπε.
Τα λίγα πλαίσια που γεννούν
οι νέες βασίλισσες μου παρακαλώ, είναι με ελάχιστο γόνο στο κέντρο κυρίως.
Αυτό σημαίνει ότι δεν
θα έχουν ανάπτυξη αλλά σταθερότητα και σε πολλές περιπτώσεις πτώση του πληθυσμού.
Υπήρχε επίσης παντελής
έλλειψη μελιού στις κυψέλες, και η όποια τροφοδοσία δεν έφτανε για τίποτα.
Από την άλλη οι πληροφορίες
που ερχόντουσαν από τα σημάδια που υπάρχουν στα έλατα, καθώς και από συναδέλφους
που πήγαν τα μελισσάκια τους στα βουνά έλεγαν
ότι ο Έλατος ξεκίνησε στα χαμηλά υψόμετρα και πως τα μελισσάκια βάζουν μελάκια.
Έτσι λοιπόν πήρα το ρίσκο
να φύγω για τα έλατα…
Και είναι ρίσκο να
πας με μέτρια μελίσσια στον έλατο που επικρατούν χαμηλότατες θερμοκρασίες ακόμα.
Το μόνο θετικό είναι ότι
έχουν πολλές γύρες μέσα απόθεμα κι αν βρεθεί μελακι εκεί θα φτιάξουν τρελούς γόνους.
Πήγα λοιπόν τα μελισσάκια
μου όπως πάντα σε ένα μέσο υψόμετρο, έτσι ώστε να μπορούν να δουλέψουν τον έλατο
οι μέλισσες και προς τα πάνω και προς τα κάτω σχετικά εύκολα.
Αυτό όμως που παρατήρησα είναι ότι για αυτό το υψόμετρο τουλάχιστον ο Έλατος
αργεί ακόμα.
Ο κόμπος ισα ισα που άρχισε
να διακρίνεται και είναι ακόμα τουλάχιστον 10 μέρες πίσω ενώ τα έλατα μόλις που
άρχισαν να βαρούν φούντα και είναι ακόμα και για τη φούντα πολύ νωρίς για να δώσει.
Κοριό δεν είδα καθόλου.
Δυστυχώς την ώρα που έφτασα
περίπου 8 το πρωί ψιχάλιζε και έτσι δεν μπόρεσα να δω αν οι μέλισσες συλλέγουν
στα έλατα.
Φυσικά δεν γνωρίζω τι
γίνεται στα χαμηλά υψόμετρα, που είναι πιθανό δειλά δειλά να άρχισε να δίνει.
Έστω και λίγο αν δίνει
είναι καιρός να φτιαχτούν τα μελισσάκια, αφού σε 10 μόνο μέρες με καλή μελιτοέκκριση
θα δυναμώσουν αφάνταστα.
Ωστόσο είδα και αρκετά
ανθάκια του βουνού που άνοιξαν και δίνουν κάποια αίσθηση ότι κάτι μπορεί να κινηθεί
εκεί.
Δεν πρόκειται να εγκαταλείψω
την προσπάθεια ανάπτυξης των μελισσιών όμως και θα πάω με τα τρίτα πατώματα σε καμιά
δεκαριά μέρες εκεί, ελπίζοντας να μπορέσω να τους τα δώσω ώστε να έχουν χώρο να
βάλουν όσο περισσότερες προμήθειες γίνεται.
Αύριο δεν θα πάω μελίσσια
στον Έλατο μιας και δίνει βροχές, θα συνεχίσω στις 25 Μαΐου με δεύτερο φορτίο
και ελπίζω τότε να έχω πιο σίγουρα και καλύτερα νέα.
Θυμίζω ότι οι πληροφορίες
λένε ότι ξεκίνησε αλλά εγώ τουλάχιστον με τα μάτια μου δεν μπόρεσα να το επιβεβαιώσω
αυτό.
Η Ελπίδα βέβαια πεθαίνει
τελευταία.
Ο καλός ο καπετάνιος άλλωστε
στην φουρτούνα φαίνεται.
Τώρα το βάρος θα πέσει
στα έλατα, ενώ αμέσως μετά θα τα πάω σε λυγαριές και ίσως και σε βαμβάκια το καλοκαίρι,
ελπίζοντας να πάρουμε το μελακι που δεν μας έδωσε η άνοιξη.
MELISSOCOSMOS