Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Αφιέρωμα στον ποιητή ΑΣΣΟ ΣΤΑΜΟΥΛΗ




Ο Άσσος Σταμούλης γεννήθηκε στη Σταμνά Μεσολογγίου το 1949. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Σταμνάς και το Γυμνάσιο Αιτωλικού. Σπούδασε Νομικά και Θέατρο και ήταν αυτό που του αποκάλυψε την ποίηση το 1972. Έφυγε για το Παρίσι (1973-1985) και στη Σορβόνη παρακολούθησε μαθήματα Φιλολογίας και Αισθητικής, ενώ δίδαξε Νέα Ελληνικά στην Association Culturelle ARCUS. Ταξίδεψε πολύ. Η Ισπανία τον μάγεψε.
Ήταν υπέρμαχος του πολυτονικού συστήματος, θερμός λάτρης του κλασσικού Ελληνικού πνεύματος, βαθύς γνώστης της ελληνικής γραμματολογίας. Το 1985 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, αρχικά στη Θεσσαλονίκη και μετά οριστικά στην Αθήνα. Αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην ποίηση. Δήλωνε: "Για μένα η ζωή δεν έχει απολύτως κανένα νόημα χωρίς την ποίηση. Και αντιστρόφως: ποιώντας, εκ του μηδενός δημιουργώντας, βιώνω εντός μου το μερίδιον συμμετοχής μου στον υπέρτατο ρυθμό του διαρκούς πόνου του σύμπαντος για αρμονία και κάλλος-την ύψιστη μορφή ελευθερίας".
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Ισπανική κραυγή (Θεσσαλονίκη, Μάιος 1985), Τετραλογία του προτελευταίου ζοφερού χαμόγελου της Γοργόνας (Εκδόσεις Ιωλκός), Τα Μπουρλότα του Γκιώνη (Εκδόσεις Γεωργιάδη).

"Δημιούργησε μια ποίηση - κατάθεση ψυχής κι εκφράστηκε με λυρισμό και πάθος. Με καθαρό επικό παραδοσιακό λόγο. Με ωριμότητα, με περίσκεψη, στόχαση και προβληματισμό. Με αμεσότητα, με έναν αυθόρμητο και ρωμαλέο ποιητικό δυναμισμό. Άφησε πίσω του σημάδια της επίγειας πορείας του και των πνευματικών του αναζητήσεων. Καβαλάρης της ελεύθερης σκέψης του, των ονείρων και των ελπίδων, βίωσε τον πανανθρώπινο πόνο σε μια αναζήτηση της πνευματικής ολοκλήρωσης και προσδοκούσε την δικαίωση, την πνευματική αθανασία μέσα από τις εμπνεύσεις του, τις πνευματικές του παρακαταθήκες και την τέχνη του λόγου" .
Ευτύχησε να δει τα ποιήματά του στα καλύτερα ανθολόγια, να τιμηθεί πολλαπλά. Υπήρξε οπαδός του ελαχίστου, παντελώς αδιάφορος για την τρέχουσα αστική ζωή. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 13 Δεκεμβρίου 2000 στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου.
Πηγή: Δημοσθένης Μπούρος, "Άσσος Σταμούλης, θρήνος για τον ποιητή" Περιοδ. ΩΛΕΝΟΣ, έκδοση του Μορφωτικού & Εκπολιτιστικού Συλλόγου Σταμνάς, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2000, τεύχ.46.

2 σχόλια:

Mesologgi bee είπε...

Μπράβο Βασίλη πολύ καλό

Ανώνυμος είπε...

Βασιλη δεν γνωριζα αυτη σου την ιδιοτητα αν και σε γνωριζω τοσα χρονια
Για ποιο πραγμα πρεπει να καμαρωνουν οι κοινωνιες;
προφανως για τους πνευματικους τους ανθρωπους.Και εσυ δικαιως για τον Ασσο Σταμουλη
Πανος Ακριδας