Όποιος Λυγαριά δεν πιάσει
την αγάπη θα την χάσει
κι όποιος δεν την μυριστεί
θα την αποχωριστεί …
Ο λόγος για την λυγαριά λοιπόν.
Η λυγαριά είναι θάμνος αυτοφυόμενος φυλλοβόλος, που φυτρώνει όπου υπάρχουν νερά, και υγρασία.
Θεωρείται φυτό με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.
Θεωρείτε ότι έχει ιδιότητες…
· κατευναστικές...
· αντικαταθλιπτικές...
· αποχρεμπτικές...
· ευστόμαχες-άριστο γιατρικό για τον μετεωρισμό και την σωστή πέψη...
· στυπτικές....
· αντιγηραντικές....
· αντιοξειδωτικές...
· ορεκτικές....
· διουρητικές....
· αντικαρκινικές....
· ισχυρές αντιφλεγμονώδεις....
· αντιβακτηριδιακές...
· αντιπυρετικές-βοηθάει να απαλλαγούμε από τον πυρετό και τους πονοκεφάλους...
· βοηθάει στην θεραπεία των ημικρανιών και στον πονοκέφαλο από μέθη"οι τρυφεροί βλαστοί και τα άνθη της λυγαριάς αναμεμιγμένα με λάδι τριανταφυλλιάς απομακρύνουν τον πονοκέφαλο τον προερχόμενο από μέθη"έλεγε ο Πλίνιος....
· εντομοαπωθητικές-διώχνει μακρυά τα ενοχλητικά έντομα...
· βοηθάει στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας η οποία συνδέεται με ορμονικά προβλήματα....
· αντιαφροδισιακές...ο Πλίνιος έλεγε ότι "ελέγχει πλήρως την βίαιη σεξουαλική επιθυμία"
· αφροδισιακές....
Λέγεται μάλιστα ότι οι αρχαίοι έβαζαν άνθη και φύλλα λυγαριάς κάτω από το μαξιλάρι των παρθένων ιέρειων, γιατί το άρωμα τους λειτουργούσε κατασταλτικά στις όποιες σεξουαλικές επιθυμίες των κοριτσιών…
Καλού κακού μην τα μυρίζετε τα άνθη της λοιπόν…
Η λυγαριά τώρα για εμάς τους μελισσοκόμους είναι ένα πολύ σημαντικό φυτό.
Αν ποτιστεί καλά από καμιά βροχή του Απριλίου, και κυρίως του Μαΐου φτιάχνει μεγάλα λεπίδια γεμάτα άνθη.
Η ανθοφορία της φτάνει σχεδόν τον ένα μήνα, και δίνει μπόλικο εξαιρετικό μελάκι με κοκκινωπό χρώμα, και υπέροχο άρωμα.
Λέγεται μεταξύ των μελισσοκόμων ότι αν η λυγαριά δεν ποτιστεί σωστά, τότε η γύρη της κολλάει στα μάτια των μελισσών, οι οποίες μετά δυσκολεύονται να βρουν το δρόμο επιστροφής προς την κυψέλη τους και χάνονται.
Εγώ έχω το μελισσοκομείο μου σε μέρος με αρκετές λυγαριές, έχω πετύχει χρονιές που έδωσε πολύ μέλι, και χρονιές που δεν έδωσε καθόλου μέλι, όταν δεν έβρεξε για να ποτιστούν δηλαδή.
Δεν παρατήρησα όμως καμία μείωση του πληθυσμού παρόλο που οι μέλισσες ήταν γεμάτες γύρη λυγαριάς στο σώμα τους στο κεφάλι και στα μάτια τους.
Το μέλι της όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες έχει ωραίο χρώμα, που κοκκινίζει, και θα το χαρακτήριζα σχετικά παχύρευστο για ανθόμελο.
Έχει πολύ ωραίο χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση, ενώ παρ όλο που το τρύγησα τον περασμένο Ιούλιο, μέχρι τώρα που γράφεται το άρθρο αυτό, μετά τα μέσα Απριλίου δηλαδή, το μέλι δεν έχει κρυσταλλώσει, παρ όλο που δεν έχει υποστεί καμία απολύτως επεξεργασία.
Φαίνεται τώρα να αρχίζει να κρυσταλλώνει, αφού δημιουργούνται οι πρώτοι κρύσταλλοι.
Το ίδιο συνέβη με το κρυστάλλωμα και το 2009, δηλαδή το μέλι της λυγαριάς κρυστάλλωσε το Μάιο, αλλά δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα όμως αν είναι το μέλι που αργεί λίγο να κρυσταλλώσει, ή αν οφείλεται στην θερμοκρασία του χώρου που το έχω.
Πάντως δεν υπάρχει ίχνος μελιτώματος σε αυτό το μέλι που βλέπετε, υπάρχει όμως μικρή ποσότητα μελιού από αγκινάρες.
Αυτά λοιπόν για την λυγαριά και το μέλι της συνάδελφοι, θα υπάρξουν και άλλες αναρτήσεις με διάφορες ανθοφορίες πλούσιες σε νεκταροέκκριση.
ΥΓ
Οι πληροφορίες για τις θεραπευτικές ιδιότητες της λυγαριάς είναι από το blog…
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών