Ο αμηράς Μωάμεθ, έχοντας δει και ακούσει τις περιφανείς νίκες και
τους πολέμους τού πατέρα του και των άλλων τρισκατάρατων προγόνων του,
συλλογιζόταν τι αξιομνημόνευτο να κάνει και ο ίδιος. Αυτά έχοντας στον νου του,
έλαβε μιά κακόγνωμη απόφαση εναντίον μας: να κάνει πόλεμο κατά τής Πόλης.
Έλεγε, λοιπόν, στον εαυτό του: «εάν νικήσω την Πόλη, θα έχω καταφέρει το
καλύτερο από όλους τους προγόνους μου, γιατί εκείνοι, έχοντας κάνει πολλές
απόπειρες εναντίον τής Πόλης, τίποτε δεν κατόρθωσαν».
Εξαιτίας αυτής τής κρυφής σκέψης, τού φάνηκε καλό να κτίσει φρούριο
κοντά στο στενό των Ασωμάτων, όπως ήδη έχω πει, γιά να το έχει ως καταφύγιο γιά
όσα μελετούσε να πράξει, ώστε κανένα πλοίο, μικρό ή μεγάλο, να μην δύναται να
κατεβεί από τον Εύξεινο πόντο προς την Πόλη, αλλά και γιά να είναι στον ίδιο
εύκολο το πέρασμα από την Ασία προς την Ευρώπη.