Νερό για τα μελίσσια μας
Φίλες και φίλοι, πολλές είναι οι φορές που μιλήσαμε για την σημασία του νερού στην ζωή των μελισσών μας.
Όπως κάθε ζωντανός οργανισμός έτσι και η μέλισσα εξαρτά την ζωή της σε μεγάλο βαθμό και από το νερό.
Η πρόσβαση της δε σε καθαρό και πόσιμο νεράκι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες είναι πολύ σημαντικός παράγοντας.
Το νερό η μέλισσα το χρησιμοποιεί για να κάνει το χυλό που ταΐζει τα μικρά της, και άρα όταν ρίχνει ή θέλουμε να ρίξει γόνους, το νερό της είναι απαραίτητο και καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες.
Επίσης το καλοκαίρι, οι εργάτριες παίρνουν νερό το πάνε στις κυψέλες και το αποθέτουν στις κηρήθρες.
Κι όπως το σμήνος κάνει αέρα με φτερά του, το νερό εξατμίζεται και έτσι δροσίζεται η κυψέλη, και πέφτει η θερμοκρασία.
Σε πολλές περιπτώσεις όμως οι μέλισσες δυσκολεύονται να βρουν νεράκι, και τότε ο μελισσοκόμος πρέπει να μεριμνήσει ο ίδιος, να έχει κοντά στο μελισσοκομείο του νερό για τις μέλισσες του δηλαδή.
Αλλά ακόμα κι αν βρίσκουν νερό οι μέλισσες μπορεί να ενοχλούν, να πηγαίνουν για νερό σε σπίτια, μαγαζιά ή και πισίνες ακόμα, και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να συμβαίνει, γιατί εμείς οι μελισσοκόμοι θέλουμε ο κόσμος να βλέπει σαν φίλο την μέλισσα κι όχι σαν εχθρό.
Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν ο μελισσοκόμος σε αρκετές περιπτώσεις φροντίζει όπως είπα ο ίδιος να υπάρχει καθαρό νεράκι κοντά στα μελίσσια.
Και υπάρχουν πολλών ειδών αυτοσχέδιες ποτίστρες που έχω δει, αλλά και στο εμπόριο ακόμα κυκλοφορούν μελισσοκομικές ποτίστρες.
Εμείς έχουμε και του εμπορίου αλλά χρησιμοποιούμε το καλοκαίρι μια αυτοσχέδια και απλή ποτίστρα.
Έχω αγοράσει δυο βαρέλια, τα συγκεκριμένα είναι 210 λίτρων και ήταν από σαπούνι.
Το ένα είναι ανοιχτό από πάνω και το έχω τοποθετήσει στον ίσκιο μιας ελιάς δίπλα από το μελισσοκομείο.
Το δεύτερο προτίμησα να μην είναι ανοικτό από πάνω αλλά να έχει ένα μικρο βιδωτό πώμα.
Αφού πλύθηκαν πολύ καλά και τα δυο μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο.
Σε αυτό που είναι ανοιχτό έριξα μέσα 2-3 κομμάτια χοντρό φελιζόλ, ώστε να επιπλέει και οι μέλισσες να πατάνε πάνω του και να μην πνίγονται.
Με το κλειστό βαρέλι κουβαλάμε το νεράκι, κι επειδή είναι κλειστό με το που γεμίσει γίνετε ατόφιο και στις στροφές δεν έχει κενά μέσα και δεν κλοκακίζει.
Παρκάρω το αμάξι δίπλα από το βαρέλι του μελισσοκομείου και με αναρρόφηση αδειάζω το ένα βαρέλι στο άλλο, εύκολα και γρήγορα.
Πηγαίνουμε μια φορά την εβδομάδα νερό στα μελίσσια μας λοιπόν.
Στη συγκεκριμένη περιοχή έχουμε 100 μελίσσια και καταναλώνουν περίπου μισό βαρέλι νερό κάθε εβδομάδα.
Με το υπόλοιπο ποτίζουμε την ελιά...
Μια μόνο φορά τον Αύγουστο είχαν πιει όλο το βαρέλι, αλλά είμαι σίγουρος ότι έρχονται μέλισσες και από άλλα μελισσοκομεία.
Το βαρέλι οι μέλισσες μπορούν να το αδειάσουν μέχρι την τελευταία σταγόνα, ενώ το φελιζολ ποτίζει με νερό και ρουφάνε από αυτό οι εργάτριες.
Έτσι έχουμε ελάχιστες απώλειες, μετράω περίπου 10 πνιγμένες την εβδομάδα, ουσιαστικά λειτουργεί άψογα δηλαδή.
Έχω παρατηρήσει πως όταν οι μέλισσες βρίσκουν και συλλέγουν μέλι ότι καταναλώνουν λιγότερο νεράκι από το βαρέλι, και επίσης το φθινόπωρο όταν ξεκινάει ξανά να αυξάνει ο γόνος πάλι καταναλώνουν πιο πολύ.
Τότε όμως αρχίζουν και οι βροχές, και οι μέλισσες απαξιώνουν το βαρέλι σταδιακά και παίρνουν νερό από λακουβες κι αλλά σημεία που λιμνάζει, προτιμούν το βροχόνερο να ξέρετε γιατί έχει περισσότερο άζωτο.
Για τον ίδιο λόγο θα τις δείτε συχνά και σε λιμνάζοντα νερά κοντά σε κοπριές ζώων σε στάνες μαντριά κτλ.
Είναι σημαντικό να πω ότι πρέπει να πλένουμε τακτικά το βαρέλι που έχουμε στο μελισσοκομείο και πίνουν νερό οι μέλισσες μας.
Φυσικά υπάρχουν κι άλλα άρθρα με ποτίστρες εδώ στον MELISSOCOSMO όμως μια μέρα που πήγαμε νεράκι στα μελίσσια σκέφτηκα να σας δείξω και την δική μας ποτίστρα.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
