Οι παράγοντες που τροφοδοτούν την βαρροϊκη ακαρίαση στις μέλισσες και τα κλινικά συμπτώματα στο γόνο.
Η βαρροϊκή ακαρίαση προκαλείται στις μέλισσες από ένα παρασιτικό άκαρι, τη Varroa destructor. Είναι ένα εξωτερικό παράσιτο, το οποίο τρέφεται με την αιμολέμφο των μελισσών. Μπορεί να είναι φορέας ιών (για παράδειγμα του ιού των παραμορφωμένων φτερών ή της οξείας παράλυσης).
Κλινική εικόνα
• Κλινικά συμπτώματα σε ενήλικες μέλισσες:
– Μέλισσες με παραμορφωμένα και/ή ατροφικά φτερά
– Βαρρόα πάνω σε μέλισσες
– Μέλισσες με κοντές κοιλιές
• Κλινικά συμπτώματα στο γόνο:
– Κανιβαλισμός σε προνύμφες ή νύμφες
– ∆ιάσπαρτος γόνος / γόνος «μωσαϊκό»
– Νεκρές μέλισσες με παραμορφωμένα φτερά σε σφραγισμένα κελιά / Νεκρές νύμφες / Νεκρές μέλισσες που αναδύονται (μόνο το κεφάλι αναδύεται, με τη προβοσκίδα να προεξέχει)
– Παρουσία παρασίτων (καφέ ώριμα θηλυκά, λευκά ανώριμα στάδια)
– Σφραγίσματα γόνου με τρύπες
– Ανοιχτό καφέ έως καφέ νεκρές προνύμφες (απουσία της κολλώδους κλωστής που παρατηρείται στην αμερικανική σηψιγονία)
– Αφυδατωμένες νεκρές προνύμφες
https://www.in.gr/