Ο φυσικός τρόπος διαιώνισης του είδους στα μελισσάκια όπως ξέρουμε είναι η σμηνουργία.
Επειδή όμως η σύγχρονη μελισσοκομία απαιτεί ελεγχόμενη αύξηση των σμηνών όλο το χρόνο, με εξαίρεση τον χειμώνα όμως γιατί τότε τα μελίσσια μας ως γνωστών ξεχειμωνιάζουν τις περισσότερες φορές δίχως την παρουσία γόνου.
Έτσι οι μελισσοκόμοι σε όλον τον κόσμο φροντίζουν να αυξάνουν τον αριθμό των σμηνών τους κόβοντας ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ.
Παίρνουν δηλαδή ένα μέρος του πληθυσμού της κυψέλης και με αυτό δημιουργούν μια νέα κυψέλη.
Όταν το κάνει αυτό ο μελισσοκόμος λέμε ότι (κόβει)παραφυάδες, επειδή κόβει στην μέση ένα μελίσσι η και σε περισσότερα τμήματα.
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να φτιάξει κανείς παραφυάδες.
Από τον πλέον σύγχρονο (μέθοδος της βεντάλιας) μέχρι τον ποιο παλιό και απλό, που είναι να χωρίσουμε ένα μελίσσι ακριβώς στην μέση, και πολλοί τρόποι ακόμα που αν θέλετε μπορούμε να τους συζητήσουμε.
Έχοντας ψάξει πολύ το θέμα κι έχοντας μιλήσει με μελισσοκόμους αλλα και παρατηρήσει κυψέλες που οι βασίλισσες τους προέρχονται από βασιλοτροφία έχω να πω το εξής.
Κάποιοι βασιλοτρόφοι υποστηρίζουν ότι φτιάχνουν βασίλισσες διπλού εμβολιασμού.
Να σας εξηγήσω τι σημαίνει αυτό να το έχετε υπόψιν σας.
Οι μέλισσες έχουν την συνήθεια να γεμίζουν το βασιλοκελί με βασιλικό πολτό έως ότου το σκουληκάκι που είναι μέσα στο κελί να γίνει περίπου 7 ημερών.
Όταν κάνουμε διπλό εμβολιασμό τότε ο μελισσοκόμος παίρνει αυτά τα βασιλοκελιά πετάει από μέσα τα σκουληκάκια που είναι 6-7 ημερών και στη θέση τους βάζει άλλα που είναι πχ 3-4 ημερών.
Όταν το κάνει αυτό τότε οι εργάτριες βάζουν ξανά κι άλλο βασιλικό πολτό μέσα στο βασιλικό κελί πάλι μέχρι το νέο σκουληκάκι να γίνει ξανά 7 ημερών.
Οι δε βασίλισσες που είναι μέσα σε αυτά τρέφονται με άφθονο βασιλικό πολτό και λέγεται οτι γίνονται πολύ μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες που έχουν γίνει φυσιολογικά χωρίς διπλό εμβολιασμό.
Γι αυτό θα είναι ποιο δυνατές ποιο παραγωγικές και θα γεννάνε πολύ περισσότερο κατά την διάρκεια της ζωής τους.
Για την ιστορία πάντως θέλω να πω ότι η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι καλύτερες βασίλισσες που υπάρχουν κι αυτό σας το υπογράφω είναι οι βασίλισσες της σμηνουργίας.
Αυτές δηλαδή που φτιάχνει ένα μελίσσι όταν θέλει να σμηνουργίσει.
Αυτό η συμβαίνει γιατί τότε είναι η κατάλληλη εποχή που όρισε η φύση για την διαιώνιση του μελισσιού ή γιατί οι μέλισσες τρέφονται καλύτερα μιας και η άνοιξη τότε είναι στα φόρτε της ή τέλος γιατί την εποχή εκείνη ίσως από ένστικτο οι μέλισσες να φροντίζουν καλύτερα τα βασιλικά τους κελιά.
Ο παράγοντας γονιμοποίηση, και μάλιστα με ποιοτικό κηφήνα παίζει τεράστιο ρόλο στην μετέπειτα πορεία της βασίλισσας και του μελισσιού.
Ας έρθουμε όμως ξανά στο θέμα μας.
Αν κάποιος θέλει να κόψει παραφυάδες και δεν έχει τον χρόνο η την θέληση να κάνει εμβολιασμό έχω να του προτείνω έναν κάλο και δοκιμασμένο τρόπο.
Τον εφαρμόζω χρόνια τώρα με απόλυτη επιτυχία και πολύ καλές βασίλισσες, και σε ποσοστό επιτυχίας, και σε απόδοση μελιού.
Λοιπόν…
Κατ αρχήν θα πρέπει να επιλέξουμε ορισμένα δυνατά μελίσσια τα οποία θα μας δίνουν καλές ποσότητες μελιού τα τελευταία χρόνια και που δεν θα έχουν παρουσιάσει κανένα πρόβλημα με ασθένειες.
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως διαλέξαμε 3 μελίσσια δυνατά 20άρια.
Θα πρέπει να πάμε μια μέρα να τα ανοίξουμε και να τους πάρουμε τις βασίλισσες τους μαζί με 3 πλαίσια πληθυσμό.
Στα τρία πλαίσια αυτά καλό είναι να υπάρχει ένα πλαίσιο με σφραγισμένο γόνο.
Τις βάζουμε σε νέες κυψέλες και τις πηγαίνουμε 3χλμ μακριά, τους βάζουμε από ένα ζυμάρι βανίλια ελληνική και τις αφήνουμε εκεί για κάμποσο καιρό χωρίς να χρειαστεί να τις ενοχλήσουμε.
Φροντίζουμε όμως αριστερά και δεξιά από αυτά τα 3 πλαίσια να βάλουμε και δυο άδεια ώστε να έχουμε τις κυψέλες μας με 5 πλαίσια για να μπορέσουν άμεσα να αναπτυχτούν ξανά.
Οι αρχικές κυψέλες μας λοιπόν μας έμειναν με 17 πλαίσια πληθυσμό και ορφανές.
Και σε αυτές βάζουμε από δυο κιλά βανίλια και τις αφήνουμε ήσυχες για 8 ημέρες.
Οι εργάτριες της κυψέλης μας όταν διαπιστώσουν την απώλεια της βασίλισσας τους θα ξεκινήσουν αμέσως να φτιάχνουν πολλά βασιλικά κελιά για να βγάλουν νέα.
Ο λόγος που τα αφήνουμε ήσυχα για 8 ημέρες είναι για να σφραγίσουν τα βασιλικά κελιά.
Την ογδόη ημέρα πηγαίνουμε ξανά εκεί και αρχίζουμε να κόβουμε παραφυάδες.
Οι μέλισσες έχουν φτιάξει πολλά βασιλικά κελιά σε πολλά πλαίσια.
Εμείς θα πρέπει να κόβουμε παραφυάδες των τριών πλαισίων η κάθε μια, φροντίζοντας να βάζουμε σε κάθε παραφυάδα κι από ένα πλαίσιο με γόνο που να υπάρχουν βασιλικά κελιά σε αυτό όμως, ένα ή περισσότερα.
Αφήνουμε σε κάθε παραφυάδα μόνο 1-2 βασιλικά κελιά, τα καλύτερα, και μεγαλύτερα, ενώ τα υπόλοιπα τα χαλάμε.
Από την κάθε 17άρα κυψέλη μας δηλαδή κόψαμε 5 παραφυάδες των 3 πλαισίων και μας περίσσεψαν και 2 πλαίσια στην κάθε κυψέλη.
Αυτά τα πλαίσια μπορούμε να τα βάλουμε σε καμιά παραφυάδα που πιστεύουμε ότι δεν έχει και πολύ πληθυσμό.
Όπως και πριν φροντίζουμε εκτός από τα 3 πλαίσια που κόψαμε με πληθυσμό να βάλουμε στα πλαϊνά άλλα 2 άδεια πλαίσια ώστε να υπάρχουν συνολικά μέσα στις κυψέλες 5 πλαίσια.
Τις παίρνουμε κι αυτές τις παραφυάδες και τις πηγαίνουμε 3 χλμ μακριά,.
Την 30στη ημέρα μετά το ορφάνεμα ανοίγουμε και κάνουμε έλεγχο να δούμε αν γέννησαν οι νέες βασίλισσες.
Αν εφαρμόσετε πιστά τα όσα σας είπα θα διαπιστώσετε ότι από τις 15 παραφυάδες που φτιάξαμε από τα 3 διώροφα μελίσσια μας θα πετύχουν περίπου τα 12 και θα έχουν νέες βασίλισσες που γεννάνε.
Τα υπόλοιπα 2-3 θα αποτύχουν, αυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές κανένα χελιδόνι πιάνει την βασίλισσα που βγαίνει για να ζευγαρώσει και την τρώει.
Και αυτά όμως τα μελίσσια που θα έχουν αποτύχει πρέπει να τα προσέξουμε, η να τους δώσουμε φρέσκο γόνο από άλλο μελίσσι για να βγάλουν νέα μάνα η να έχουμε φροντίσει ορφανεύοντας έγκαιρα κάποιο άλλο μελίσσι προκειμένου εκείνη την περίοδο να έχουμε κάποια βασιλοκελιά για να δώσουμε στις τυχόν ορφανές μας παραφυάδες.
Συνάδελφοι εγώ έτσι κόβω παραφυάδες.
Και είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Οι βασίλισσες μου αυτές κάθε χρόνο μου φτιάχνουν μελίσσια δυνατά από 20άρια έως 30άρια με αποτέλεσμα να έχω πολύ καλές παραγωγές σε μέλι.
Αυτό φανερώνει περίτρανα πως ο τρόπος που φτιάχνω βασίλισσες είναι σωστός, και μέχρι σήμερα δεν τον έχω αλλάξει.
Εδώ θέλω να τονίσω ότι, ότι σας έγραψα είναι καλά τσεκαρισμένο και δεν πρέπει να το παραλείψετε.
Κλείνω λέγοντας ότι καλό είναι να ορφανέψετε τα μελίσσια σας με τον τρόπο που έγραψα το πολύ έως τις 30 Ιούλιου ώστε οι νέες βασίλισσες να γεννήσουν έως τις 25 Αυγούστου ώστε τα μελισσάκια να προλάβουν να αναπτυχτούν ικανοποιητικά έως τον χειμώνα.
Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν, αν κόβαμε εξ αρχής 15 παραφυάδες από τα 3 διώροφα μελίσσια μας και περιμέναμε να φτιάξουν αυτά μόνα τους βασιλικά κελιά δεν θα ήταν ευκολότερο;
Η απάντηση είναι όχι…
Οι παραφυάδες που κόβουμε είναι μικρές σε σύγκριση με τα 17άρια μελίσσια που εφαρμόσαμε τον τρόπο αυτόν.
Και αφού είναι μικρές δεν είναι σε θέση να γεμίσουν με βασιλικό πολτό τα βασιλοκελιά που θα έφτιαχναν, με αποτέλεσμα αν τον κάναμε έτσι τον τρόπο να βγάζαμε βασίλισσες κακής ποιότητας.
Ενώ τώρα όπως σας είπα με τα δυνατά μελίσσια και τα ωραία βασιλικά κελιά που αυτά θα φτιάξουν, θα βγάλουμε πολύ καλές βασίλισσες.
ΥΓ
Μπορείτε με ποιοτικό και άφθονο ζυμάρι να εξασφαλίσετε καλής ποιότητας βασίλισσες, όπως επίσης και με τροφοδοσία σιροπιού, μόνο που κυρίως το καλοκαίρι με το σιρόπι υπάρχει θέμα λεηλασίας.
Ένα μυστικό επίσης που μπορεί να σας δώσει καλές βασίλισσες είναι να κρατήσετε ένα αρρενοτόκο μελίσσι και να του βάλετε κηφηνοκηρήθρες να γεννά δυνατούς και μεγάλους κηφήνες ώστε να ζευγαρώσουν καλά οι βασίλισσες σας.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...