Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2019

Αν είχα χρόνο θα περνούσα πολύ περισσότερες ώρες στα μελίσσια μου...


(...) γιατί κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι που με εκπλήσσει .

Είχα παρατηρήσει την έξωση των κηφήνων από την κυψέλη , που να σημειωθεί πως δεν είναι οι χαραμοφάηδες που νομίζαμε, αφού κάνουν πολλές εργασίες , όπως το να δίνουν το νέκταρ στις εργάτριες ,αφού χρειάζεται να περάσει τρεις φόρες από το λοβό τους για να καταλήξει μέλι , αλλά κρατάνε και την θερμοκρασία της κυψέλης σταθερή , πολλή σημαντικός παράγοντας για το μελίσσι .


Η έξωση λοιπόν αυτή είναι πολλή βίαιη, τραβούν τον κηφήνα αρκετές εργάτριες από τα φτερά τα πόδια και προσπαθούν να τον βγάλουν έξω δαγκώνοντας τον, εκείνος βγάζει τον χαρακτηριστικό βόμβο που έχουμε ονομάσει και ως κλάμα του κηφήνα , προσπαθεί να γυρίσει την κυψέλη αλλά η αντίσταση τον εργατριών είναι σθεναρή και έτσι αναγκάζετε να βγει έξω .

Υπάρχουν περιπτώσεις που γυροφέρνει στον κάματο ,( πόρτα της κυψέλης ), μήπως και του επιτραπεί η είσοδος , αλλά μάταια, η τύχη του έχει κριθεί.


Εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ βιολογικά διαλύματα για την καταπολέμηση της βαρόας , έτσι περίμενα να ζεστάνει λίγο ο καιρός για να κάνω την παρέμβαση, γνώριζα πως ένα μελίσσι είχε προσβολή όποτε το παρακολουθούσα όσο περισσότερο μπορούσα .



Γνωρίζω πως μια μέλισσα που γεννιέται μετά από προσβολή βαρόας βγαίνει χωρίς το χαρακτηριστικό χνούδι και το σημαντικότερο είναι πως τα φτερά της είναι ατροφικά ‘τσαλακωμένα ‘ και χωρίς να υπάρχει περίπτωση πετάγματος .

Πριν κάποιες μέρες λοιπόν και ενώ παρακολουθούσα το συγκεκριμένο μελίσσι είδα το εξής : τρεις εργάτριες ακολουθούσαν μία εργάτρια με προσβολή , απλά την συνόδευαν σαν τιμητικό άγημα, καμία βία , κανένα δάγκωμα , απλά την συνόδευαν στον κάματο.

Όταν έφτασαν στον χώρο πτήσης μια από αυτές που την συνόδευαν έδωσε της προσβεβλημένης κάτι στο στόμα , ( εικάζω πως ήταν νέκταρ ) , και την άφησαν εκεί .

Η εργάτρια με τα ατροφικά φτερά χωρίς καμία προσπάθεια να γυρίσει στην θαλπωρή της κυψέλης βούτηξε κάτω , είμαι σίγουρος , γνώριζε πως δεν θα ήταν ικανή να γυρίσει πίσω.

Έμεινα άναυδος , είχα μαζί μου το κινητό και θα μπορούσα να καταγράψω το συγκεκριμένο συμβάν , δεν το έκανα , δεν ξέρω γιατί !!!!!! ίσως σεβόμενος την αυτοθυσία της εργάτριας , ίσως ότι θεώρησα τον εαυτό μου υπεύθυνο που δεν είχα κάνει κάτι για να μην φτάσει σε αυτό το σημείο .



Άρθρο για τον MELISSOCOSMO