Συνάδελφοι όπως ξέρουμε οι Μέλισσες είναι ένας ακούραστος λάτρης της εργασίας.
Παρότι η πολλή εργασία μειώνει την διάρκεια της ζωής τους, οι μέλισσες είναι πολύ ικανοποιημένες όταν δουλεύουν.
Υποθέτω ότι το κάνουν με μεγάλη ευχαρίστηση.
Τόσο, που ακόμα κι όταν ο μελισσοκόμος ανοίγει τις κυψέλες τους, αυτές δεν τον αντιλαμβάνονται σχεδόν καθόλου και συνεχίζουν απρόσκοπτα την εργασία τους.
Οι μέλισσες απολαμβάνουν την σκληρή εργασία τους, γιατί αυτό πιστεύουν ότι θα τους εξασφαλίσει την επιβίωση του σμήνους τον χειμώνα αν έχουν γεμάτες τις κηρήθρες τους με μέλι.
Καταλήγω λοιπόν ότι και ο μελισσοκόμος πρέπει να τις μιμηθεί κατά κάποιον τρόπο, αν θέλει να έχει επιτυχία μαζί τους.
Δόξα το Θεό ο πρώτος τρύγος στον έλατο ήταν πολύ πλούσιος.
Εδώ έχουμε ένα τριώροφο μελίσσι που μεταξύ του δευτέρου και τρίτου ορόφου έφτιαξε γλώσσες, ώστε να μπορέσει να βάλει μελακι μιας που όλος ο διαθέσιμος χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά!!!
Να δουλέψει σκληρά την άνοιξη για να απολαύσει αργότερα τα βαρέλια του γεμάτα μελάκι.
Και φυσικά πρέπει να κάνει οτι μπορεί ώστε να τους εξασφαλίσει την εργασία που τόσο ποθούν.
Πρέπει δηλαδή να τις μεταφέρει σε αλλεπάλληλες ανθοφορίες, και για να είναι πιο δυνατά και υγιή τα μελίσσια του, αλλά και για να συλλέξει αρκετό μέλι ο ίδιος.
Προφανώς έτσι κάπως θα σκεφτόμαστε όλοι οι μελισσοκόμοι.
Ταξίδια σε παρθένα μέρη έγιναν...
Άλλοι πέτυχαν τους στόχους τους και άλλοι όχι...
Σε αυτούς που ΔΕΝ πέτυχαν έχω να πω ότι πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο και να δουλέψουν πιο μεθοδικά.
Σε όσους πέτυχαν έχω να πω ότι δεν πρέπει να χαλαρώσουν καθόλου, ούτε τώρα αν έχουν βάλει μέλια ούτε και του χρόνου, θεωρώντας οτι κάθε χρονιά θα είναι το ίδιο επιτυχημένη!!!
Στους δρόμους όμως έχει χρόνια να περάσει μηχάνημα να τους καθαρίσει και έτσι η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε!!!
Όσον αφορά την αφεντιά μου, δοξάζω το Θεό γιατί πήγα πολύ καλά, και σε ανθόμελα αλλά κυρίως στον έλατο όπου πήρα την μεγαλύτερη ποσότητα από κάθε άλλη φορά σε πρώτο τρύγο.
Δεν θέλω να παίζω με τον πόνο όσων δεν τρύγησαν, γι αυτό δεν γράφω νούμερα.
Ακόμα και τα αρχαία μνημεία μας καταστρέφονται...
Οι ελπίδες μου όμως πλέον έχουν στραφεί σε δεύτερο τρύγο στα έλατα, και πιστεύω ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί γιατί τα μελίσσια είναι εξαιρετικά δυνατά.
Από εκεί και πέρα, χρόνια τώρα προσπαθώ να κάνω καλοκαιρινό τρύγο στον κάμπο, χωρίς καμία επιτυχία.
Ή γίνονται βορά των αρχαιοκάπηλων...
Εξάλου το μνημόνιο εκτός των άλλων έχει σκοπό να μας εξαθλιώσει και να μας ταπεινώσει χτυπώντας μας στα ιερά και τα οσία.
Πλήρης εγκατάληψη των πάντων λοιπόν σε ολα τα επίπεδα.
Ακόμα κι αν δεν είναι το θέμα σου, δεν μπορείς να σωπαίνεις όταν το αντικρίζεις.
Στο βουνό λοιπόν αναζητώντας μελισσότοπο βρέθηκα μπροστά και σε αυτό το θέαμα, και το φωτογράφισα...
Μια τα ραντίσματα, μια τα σερσένια, και μια τα σύννεφα χελιδονιών, κάνουν το έργο και την ζωή των μελισσιών μου δύσκολη.
Η απόφαση φέτος πάρθηκε από πολύ νωρίς όμως...
Δεν ξαναπάω μελίσσια στον κάμπο!!!
Αντ αυτού θα πάνε σε βελανιδιά οπού σαφώς υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να δώσει μέλι, αρκεί να μπορέσω να κρατήσω δυνατά τα μελίσσια.
Πανέμορφα μέρη και μοναστήρια μέσα σε δάση βελανιδιάς!!!
Για να πετύχει το εγχείρημα αυτό, θα χρειαστούν γυρεόπιτες ώστε να μπορέσουν να χτυπήσουν τα μελίσσια δυο μελιτώματα στη σειρά.
Πολύ πριν τα μελίσσια φύγουν από τα έλατα λοιπόν, άρχισε η αναζήτηση κατάλληλου τόπου, σε μέρος με βελανιδιές που δίνουν μέλι.
Ταξίδια και δύσβατα μέρη και παρθένα βουνά έγιναν, και μέρη εντοπίστηκαν, αλλά δεν επελέγησαν εξαιτίας των κακών δρόμων...
Σαν το εκκλησάκι του Αη Νικόλα εδώ...
Η ύπαιθρος έχει εγκαταλειφθεί προ πολλού στην τύχη της...
Καμία μέριμνα από το κράτος, ούτε καν για να κρατήσει ανοιχτούς τους δρόμους.
Μέρη που παλιότερα πήγαινα για κυνήγι και τα γνώριζα πολύ καλά, κατάντησαν απρόσιτα αφού οι λακκούβες στους δρόμους είναι τόσο μεγάλες που είναι αδύνατον να περάσει όχημα.
Το δάσος που σε λίγο καιρό δεν θα μπορεί κανένας να επισκεφτεί αφού οι δρόμοι κλείνουν!!!
Πλέον εστιάζω αλλού για την μεταφορά των μελισσιών μετά τα έλατα, πολύ μακρύτερα, αλλά τι να γίνει ας όψονται οι πολιτικάντηδες που δεν συντηρούν τους δρόμους...
Ελπίζω τουλάχιστον αυτή την φορά να γίνει καλοκαιρινός τρύγος, και να έχει γλυκιά κατάληξη η προσπάθεια, τόσο η δική μου όσο και των μελισσιών μου!!!
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών