Έλαβα το παρακάτω μήνυμα στο e-mail μου από τον Στέλιο.
Δεν θα αποκαλύψω το επώνυμο του, καθώς δεν ξέρω αν αυτό το κείμενο ήρθε για να το δημοσιεύσω ή απλά για να το διαβάσω εγώ.
Διαβάστε το όμως και θα σχολιάσω από κάτω.
Ήταν 2004 όταν άρχισα να δουλεύω στην μελισσοκομία. Δούλεψα και επένδυσα ότι είχα και δεν είχα σε αυτή τη δουλειά. Έβλεπα οτι μπορώ από αυτή τη δουλειά να ζήσω την οικογενειά μου. Ξεκίνησα και όλα καλά . 3,7 χονδρική και ότι μπορούσα στην λιανική.
Ξεκίνησε η κρίση και ξαφνικά από τα σαλιγκάρια ήρθατε όλοι στο μέλι.
Έλεγα δεν πειράζει και αυτοί κάπως να ζήσουν θέλουν.
Σιγά σιγά όμως όλο και πιο πολλοί, έχουν λένε έναν δικό τους που έχει μέλι.
Μετά η χονδρική έρχεται στα 3,2.
Δεν μου φταίτε μόνο εσείς , αλλά σας παρακαλώ, από αυτή τη δουλειά θέλω να ζήσω το παιδάκι μου.
Εάν πουλάτε μέλι σας παρακαλώ να είστε επαγγελματίες αγρότες.
Φτάνει δεν μπορώ άλλο
Βγάλτε μέλι για εσάς μην το ΠΟΥΛΑΤΕ
Λοιπόν τα πράγματα φίλοι μου είναι λίγο περίεργα.
Δηλαδή δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά αρμενίζουμε στραβά εμείς, και το λέω και σε εσένα αυτό Στέλιο.
Πράγματι οι μελισσοκόμοι αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μέλι στην χώρα βγήκε πολύ λιγότερο την τελευταία τριετία τουλάχιστον από ότι παλιότερα.
Απλά λόγω της οικονομικής κρίσης μειώθηκε και η ζήτηση του μελιού.
Εγώ είχα πολλούς παππούδες πελάτες παλιότερα που αγόραζαν μέλι για τα εγγόνια τους.
Με τις μειώσεις των συντάξεων πλέον αγοράζουν από 1 κιλό ο κάθε ένας τους.
Με τι αγοραστική δύναμη θα αγοράσει ο Έλληνας το μέλι;
Δεν είναι λογικό να στραφεί στα εισαγόμενα φτηνιάρικα ψευτόμελα;
Μα και γενικότερα ο πρωτογενής τομέας περνάει κρίση.
Ρωτήστε τους κτηνοτρόφους που πωλούν τα αρνιά τους προς 3 ευρώ το κιλό, ρωτήστε όλους όσους παράγουν οτιδήποτε και θα σας πουν τα ίδια.
Δεν φταίνε λοιπόν οι νέοι μελισσοκόμοι αν δεν πωλείται το μέλι, αλλά φταίει η κρίση.
Δεν θα μασήσω τα λόγια μου όμως.
Στην Ελλάδα εμείς οι μελισσοκόμοι καταστρέψαμε το εμπόριο μελιού, και τώρα φωνάζουμε.
Που είναι η κοινοπραξία Νοτίου Ελλάδος, που είναι η κοινοπραξία Βορείου Ελλάδος που αγόραζαν τεράστιες ποσότητες μελιού;
Εμείς οι ίδιοι οι μελισσοκόμοι ψηφίζαμε κομματικά τα μέλη αυτών των κοινοπραξιών και όχι αξιοκρατικά και τις οδηγήσαμε στην πτώχευση και στο λουκέτο.
Μείναμε με ενάμισι εμπόρους μελιού όλους κι όλους στην Ελλάδα.
Ε και αυτούς τους χτύπησε η κρίση, τι πιο λογικό;
Η κρίση είναι για όλους, τα μεγάλα καράβια έχουν και μεγάλες φουρτούνες.
Σε αυτή την εποχή που βρισκόμαστε συνάδελφοι το να γεμίσεις το βαρέλι σου με μέλι δεν λέει και τίποτα.
Το ζητούμενο είναι να το αδειάσεις κιόλας, να το πουλήσεις δηλαδή.
Πρέπει να προσαρμοστούμε όμως στα νέα δεδομένα.
Ξέρω συνάδελφο που έχει 6 τόννους μέλι στην αποθήκη, και δεν έχει χρήματα να πληρώσει την ΔΕΗ γιατί δεν δέχεται να το πουλήσει κάτω από 10 ευρώ το κιλό.
Όμως...
Όλοι θέλουμε τέτοιες τιμές, ή και περισσότερο αφού τα έξοδα μας είναι πολλά.
Ποιος έχει να αγοράσει όμως το μέλι σήμερα αλήθεια με 10 ή με 12 ευρώ το κιλό;
Αυτός που παίρνει μισθό 300 ευρώ τον μήνα;
Ο άνεργος, ο απολυμένος, ο αιώνιος φοιτητής, αυτός που δεν έχει να πληρώσει την δόση του σπιτιού του,αυτός που δεν έχει να πάρει γάλα για τα παιδιά του, αυτός που περιμένει μια μερίδα φαγητό στα συσσίτια, αυτός που βλέπει τον ΕΝΦΙΑ και αυτοκτονεί, αυτός που περιμένει ακόμα να διοριστεί μήπως;
ΠΟΙΟΣ;
Στην εποχή που ζούμε, οι μελισσοκόμοι που πάνε να βγάλουν μεροκάματο μπορούν και πουλάνε τα μέλια τους.
Και όσοι έχουν πολύ μέλι και δεν υπάρχει εμπόριο να το πουλήσουν ας το πουλήσουν με 5 ευρώ σε συναδέλφους που έβγαλαν λίγο μέλι.
Να ζήσει και ο ένας να ζήσει και ο άλλος.
Φυσικά Στέλιο η ζωή συνεχίζεται, δεν σταμάτησε το 2004 που μπήκες εσύ στην μελισσοκομία, δεν έσπασε το καλούπι τότε ο Θεός.
Άλλος μπήκε πολύ πριν από εσένα, άλλος μετά, άλλος έφυγε ήδη και άλλος θα ξαναγυρίσει.
Έτσι είναι η ζωή, και το αυτό συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα.
Η Μελισσοκομία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο ούτε δικό σου, ούτε δικό μου ούτε κανενός.
Σας θυμίζω ότι και ΕΝΑΣ μελισσοκόμος να μείνει στην χώρα, όσο δεν υπάρχει αγοραστική δύναμη δεν θα μπορεί να πουλήσει το μέλι του.
Υπάρχουν όμως κι άλλοι τομείς στην μελισσοκομία.
Πουλήστε παραφυάδες, πουλήστε γύρη, βγάλτε βασιλικό πολτό, βγάλτε βασίλισσες, βγάλτε πρόπολη, παλέψτε και μην μένετε μόνο στο μέλι, ακόμα και την αγορά δηλητηρίου αξίζει να την ανοίξουμε.
Λένε ότι η κρίση γεννάει και ευκαιρίες.
Ναι γεννάει ευκαιρίες μα δεν τις πετάει και απ τον ουρανό.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα, έχουμε Συλλόγους, έχουμε Συνεταιρισμούς, έχουμε Ομοσπονδία.
Ας δημιουργήσουμε νέες κοινοπραξίες τι καθόμαστε και κλαίμε την μοίρα μας;
Αυτά τα λίγα είχα να πω και συγνώμη αν σας κούρασα.
Melissocosmos