Καλησπέρα σας Κύριε Βασίλη,
Ονομάζομαι (Τ... Γ...) είμαι νέος μελισσοκόμος (ερασιτέχνης) και θα σας παρακαλούσα πολύ με όλο το σεβασμό να θίξετε ένα θέμα στο blog σας.
Σήμερα περνούσα από ενα ευκαλυπτόδασος στην περιοχή του Αράξου Αχαϊας και έψαχνα λίγο την περιοχή.
Παρατήρησα κάποιος, προφανώς επαγγελματίας μελισσοκόμος είχε λάστιχα στη σειρά , βάσεις για τα μελίσσια του περίπου 100.
Εκτός από 2 παραφυάδες η περιοχή φαινόταν εγκαταλελειμμένη.
Προφανώς έκανε διαχείμαση ο συγκεκριμένος κύριος ή έχει καβατζώσει θέση για τα ευκάλυπτα και καλά κάνει.
Έχω ένα παράπονο όμως, στις φωτογραφίες που σας στέλνω να δείτε θα παρατηρήσετε παντού πεταμένα σακουλάκια από τροφές.
Φαντάζομαι δεν είναι ο μόνος που κάνει κάτι τέτοιο αλλά αν δεν προσέχουμε εμείς οι ίδιοι την φύση και την περιοχή μας μετά μην περιμένουμε να προσέξει αυτή εμάς και τα μελίσσια μας.
Ευχαριστώ πολύ.
Σχόλιο Melissocosmos
Αυτό είναι ένα θέμα αρκετά σημαντικό.
Θα πρέπει να πω ότι τα σακουλάκια στο κάτω μέρος έχουν πρόπολη, και όταν τα πετάμε πηγαίνουν άλλες μέλισσες και την μαζεύουν.
Ακόμα περισότερο δε σε παλιές κυψέλες που μένουν ανοιχτές.
Αν ένα μελίσσι είναι άρρωστο λοιπόν, αμέσως θα κολλήσουν και άλλα.
Έπειτα είναι το θέμα της μόλυνσης του περιβάλλοντος και θέμα αισθητικής.
Και καλά αν ο χώρος είναι δικός μας, είναι κτήμα μας παει στο καλό, ο κάθε ένας μπορεί να ζει και σε τσαντίρι δεν ξέρω...
Αν όμως είμαστε σε δάσος, σε βουνό, σε δημόσιο χώρο τότε πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί καθώς ο χώρος δεν μας ανήκει αλλά είναι κοινός όλων, οπότε ο διπλανός μας δεν μπορεί να ανέχεται τα σκουπίδια μας.
Ασφαλώς δεν υπάρχει αναμάρτητος στην παρούσα περίπτωση.
Όλοι μας λίγο ή πολύ συχνά ή σπάνια την έχουμε κάνει την αταξία μας.
Αλλά το σωστό είναι να προσέχουμε, και ο συνάδελφος πιο πάνω έχει απόλυτο δίκιο που θίγει το θέμα.