Νομίζω ότι σιγά σιγά πρέπει να γνωρίζουμε το έργο του Νικολάου Μητσιώτη.
Εν αναμονή του άρθρου του που αφορά την ζάχαρη που κάνουμε τροφές για τα μελίσσια μας.
Ο άνθρωπος είναι σπουδαίος, μα δεν γνωρίζουμε το έργο του.
Πρόσφατα μου έστειλε ένα e-mail και μου δείχνει την τράπεζα βασιλισσών που είχε στην ταράτσα του σπιτιού του.
Σε αυτήν, που ήταν ένα συγκρότημα απο κυψελίδια χωρούσαν 93 βασίλισσες.
Επιφανείς άνθρωποι τις μελισσοκομίας επισκέπτονταν το σπίτι του Μησιώτη στην Βραζιλία για να δουν τις πατέντες του.
Γράφει λοιπόν...
Βασίλη, στην ταράτσα του σπιτιού μου είχα κυψελίδια για αποθήκευση μελισσιών.
Στο κάθε κυψελίδιο ζούσαν 3 ανεξάρτητα μελισσάκια με την βασίλισσα τους ελεύθερη να γεννάει.
Σε αυτά τα κυψελίδια χωρούσαν 93 βασίλισσες με τις εργάτριες, συλλέκτριες, ελεύθερες.
Στην εικόνα 1983-84:
Αριστερά: Βραζιλιάνος με μεγάλη εταιρεία μελισσοκομίας στην Αργεντινή.
Στην μέση: Ισπανός, μόνιμος κάτοικος Βραζιλίας ο οποίος έκανε μια σπουδαία εφεύρεση για μελισσοβοσκές, θέμα που μελλοντικά θα σου εξηγήσω.
Δεξιά: Βραζιλιάνος γιος Πορτογάλων, πρώην μαθητής μου και συνέταιρος για 3 χρόνια.
MELISSOCOSMOS