Ένα ακόμα ενδιαφέρον σχόλιο έγινε στην ομάδα μας του Facebook απο...Γεώργιος Δομβριδης - Μελισσοκομικός Σύλλογος Ν. Ροδόπης
Γνωστός μου που περιηγείται της περιοχής πίσω από το Πανθρακικό Στάδιο την Κυριακή 5/6ου έπεσε στην αντίληψή του μία κυψέλη με μέλισσες με την είσοδο κλειστή δίπλα στο δρόμο. Γνωρίζοντας ότι ασχολούμαι με τις μέλισσες και δεδομένου ότι μέχρι την Πέμπτη 9/6ου ευρίσκονταν ακόμη στον ίδιο χώρο με ειδοποίησε να πάω να δω τι γίνεται.
Η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν ότι επρόκειτο για πράξη αντεκδίκησης αφού είχαμε πέρυσι τέτοιο κρούσμα όπου κάποιος έκλεισε τις εισόδους κυψελών συνάδελφου μελισσοκόμου.
Η δεύτερη σκέψη ήταν ότι κάποιος επίδοξος κλέφτης τα βρήκε σκούρα μια και κάποιες μέλισσες κατόρθωσαν να βγουν έξω και την παράτησε άρον- άρον.
Αυτή και επικράτησε μια και οι ενδείξεις και τα στοιχεία προς τα εκεί έκλειναν. Δηλαδή παρότι υπήρχαν στα πλάγια της εισόδου τα λαμάκια της μεταλλικής πόρτας η είσοδος ήταν πρόχειρα κλεισμένη με σφουγγάρι και τυλιγμένη με ναύλον σακούλα.
.Η άμεση αντίδρασή μου ήταν να πάρω τηλέφωνο τον πρόεδρο του συλλόγου ώστε μέσω του αριθμού να βρω τον ιδιοκτήτη της κυψέλης.Βρέθηκε το τηλέφωνό του αλλά επί δύο ημέρες δεν απαντούσε.
Στο μεταξύ ανοίχτηκε η είσοδος της κυψέλης για να σωθούν οι μέλισσες και μετά από λίγο ω!!! ήρθε η κατραπακιά. Μία δυσάρεστη οσμή ψαρίλας αναδύθηκε από την κυψέλη. Που να φανταστώ ότι υπήρχε και τρίτη εκδοχή της Α.Σ.
Κατόρθωσα να επικοινωνήσω με τη σύζυγο του εν λόγω <<κυρίου>> και τη ρώτησα με τρόπο αν τους είχαν κλέψει κάποια κυψέλη για να μη υπάρχει ο ισχυρισμός της κλοπής και μου απάντησε όχι. Όταν της είπα για την Α.Σ. το βράδυ ο <<κύριος>> αυτός μου πήρε τηλέφωνο αφού επί δύο ημέρες δεν απαντούσε στις κλήσεις μου και μου δικαιολογήθηκε ότι τις λυπόταν να τις κάψει αφού παρά τις προσπάθειές δεν μπόρεσε το γιατρέψει.
Και αφού πιάστηκε ο ψυχοπονιάρης θα έκανε πέτρα την καρδιά του και θα περνούσε σήμερα να το κάνει.
Προσπάθησα με όσο πιο ήρεμο τρόπο να του δώσω να καταλάβει ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα απαλλασσόταν από την ασθένεια αφού η περιοχή όπου την άφησε είναι γεμάτη από μελισσοκομεία και υπήρχε άμεσος κίνδυνος διασποράς της ασθένειας. Θα έκανε ανεπανόρθωτο κακό σε άλλους μελισσοκόμους και η απόσταση των πέντε- δέκα χιλιομέτρων από το μελισσοκομείο του δεν ήταν ικανή να τον προφυλάξει και γρήγορα θα επέστρεφε στην πόρτα του.
Φυσικά δεν θα περίμενα από ένα τέτοιο άτομο να δώσει λύση και το έκανα εγώ απαλλάσσοντας τον από το έξοδο της αγοράς μισού λίτρου πετρελαίου.
MELISSOCOSMOS