 |
| οι μελισσοκάμοι μπορούν πράγματι να ζήσουν περισσότερο, ειδικά αν είναι κι ίδιοι τακτικοί καταναλωτές των προϊόντων τους |
Η έρευνα έγινε στη Μαλαισία κι αφορούσε τους εκεί μελισσοκόμους. αλλά η πεποίθηση άτι οι μελισσοκάμοι ζουν περισσότερο από τους μη μελισσοκόμους είναι παγκόσμια και υπάρχει εδώ κι αιώνες.
Ωστόσο, καμία επιστημονική έρευνα δεν έχει γίνει για να αποδείξει αυτή την πεποίθηση. Στην Ελλάδα, όσο προσωπικά και αν το 'χει πάρει η Κατερίνα Καρατάσου, δεν έχει πείσει ακόμα κάποιον επιδημιολόγο να πραγματοποιήσει μια τέτοια έρευνα, δυστυχώς!
Στη Μαλαισία όμως το πήγαν πολλά βήματα παραπέρα, παρακάμπτοντας τον επιδημιολόγο. Αναζήτησαν μια απόδειξη, όχι σε επίπεδο ηλικίας και υγείας, αλλά στοDNA, το γενετικό υλικό. Κι όχι στα γονίδια, δηλαδή στην κληρονομικότητα, αλλά στην ίδια την υγεία του DNA, στα τελομερή.
Χωρίς να αναλύσουμε εδώ την γενετική για όσους δεν είναι επιστήμονες, θα πούμε απλά ότι τα τελομερή είναι οι ακρούλες των χρωμοσωμάτων μας.
Τα κύτταρά μας δεν παραμένουν τα ίδια κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Διαιρούνται σε δύο όμοια κύτταρα και αντικαθιστούν όσα έχουν φθαρεί. Οι διαιρέσεις όμως και οι αντικαταστάσεις δεν μπορούν να συμβαίνουν επ' άπειρο. Υπάρχει ένα όριο. Υπάρχει φθορά. Τελικά γερνάμε. Γιατί γερνάμε;
Σε κάθε διαίρεση του κυττάρου, τα χρωμοσώματα αντιγράφονται ώστε ναπροκύψουν δυο ίδια κύτταρα όμως, σε κάθε αντιγραφή, χάνουν ένα κομμάτι και μάλιστα από την άκρη. Τα τελομερή μικραίνουν όλο και περισσότερο, μέχρι τελικά να χάσει το κύτταρο τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται και να πεθά- νει. Άρα όσο μακρύτερα είναι τα τελομερή, τόσο πιο νέοι είμαστε και τόσοπιο υγιείς.
Οι ερευνητές από τη Μαλαισία μέτρησαν το μήκος των τελομερών σε 30 άνδρες μελισσοκόμους και 30 άνδρες μη μελισσοκόμους, με κάποιες πολύ εξειδικευμένες τεχνικές. Πράγματι, το μήκος των τελομερών των μελισσοκομίαν ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από εκείνο των μη μελισσοκόμων. γεγονός που υποδηλώνει ότι οι μελισσοκάμοι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε σύγκριση με μη-μελισσοκόμους.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι η κατανάλωση των προϊόντων της μέλισσας για μεγάλο χρονικό διάστημα και η συχνή κατανάλωση των προϊόντων της μέλισσας ανά ημέρα, σχετίζονται με το μήκος των τελομερών. Η αύξηση κατά ένα χρόνο της κατανάλωσης μελισσοκομιών προϊόντων συνδέεται με αύξηση του μήκους των τελομερών. Το ίδιο ισχύει αν αυξηθεί η συχνότητα της κατανάλωσης προϊόντων μέλισσας ανά ημέρα.
Συμπέρασμα: οι μελισσοκάμοι μπορούν πράγματι να ζήσουν περισσότερο, ειδικά αν είναι κι ίδιοι τακτικοί καταναλωτές των προϊόντων τους!
ΠΗΓΗ
http://www.excel-xromata.gr/