Με μια συγκομιδή της τάξης των 7 κιλών ανά κυψέλη στον έλατο σίγουρα δεν μπορεί να είσαι ευχαριστημένος, αλλά από την άλλη όταν ξέρεις ότι πολλοί ήταν αυτοί που δεν έβγαλαν τίποτα ακόμα, τότε αυτό σε κάνει να λες ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ...
Ωστόσο η πραγματικότητα δεν αλλάζει, αφού η ποσότητα του μελιού που έβγαλα δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των πελατών μου, οπότε έπρεπε να αναζητηθούν νέες νομές με καλές προϋποθέσεις συλλογής μελιού.
Η μια ήταν η λυγαριά και η άλλη η βελανιδιά, οι οποίες μόλις πριν λίγες μέρες ξεκίνησαν και οι δυο.
Η ιδέα να σπάσω τα μελίσσια στη μέση και να πάω μισά στην λυγαριά και μισά στην βελανιδιά δεν μου άρεσε και τόσο.
Έτσι αποφάσισα να τα πάω όλα στην λυγαριά για τους εξής λόγους...
Καταρχήν επειδή μέχρι τώρα τα μελιτώματα δεν πήγαν καλά, σε αντίθεση με τις ανθοφορίες που μοιάζει σαν να γύρισε η χρονιά και να ευνοούνται αφού τα νέα από τα θυμάρια που έρχονται είναι αρκετά θετικά.
Δεύτερον μετά τον έλατο θεωρώ ότι τα μελίσσια θα έπεφταν αρκετά αν πήγαιναν ξανά σε μελίτωμα και σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαν να πάνε αργότερα σε πεύκο αν χρειαστεί, αφού τρεις νομές μελιτωμάτων συνεχόμενα θα τα γονάτιζε.
Αντιθέτως, τώρα ακόμα και αν δεν δουλέψει καλά η λυγαριά τουλάχιστον θα φτιαχτούν πολύ τα μελίσσια, και θα ανανεώσουν τους πληθυσμούς με την γύρη και το νέκταρ της ώστε αν δεν έρθουν τα πολυπόθητα μελάκια να πάνε με αξιώσεις στα πεύκα.
Αυτές ήταν οι σκέψεις μου που έγειραν την προτίμηση μου στην λυγαριά...
Και επειδή η περιέργεια και το άγχος είναι μεγάλο... φρόντισα ώστε να τοποθετηθεί και η ζυγαριά στα μελίσσια και από σήμερα κιόλας θα ξέρω τι περίπου γίνεται.
Εσείς όμως θα περιμένετε μια ημέρα ακόμα, αφού από αύριο θα αρχίσει η ενημέρωση στο Blog για τα νέα της ζυγαριάς στην λυγαριά!!!
MELISSOCOSMOS