Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ





Τέλη Μαΐου – Αρχές Ιουνίου . Το πρωινό με βρήκε κάπου στο Ανατολικό άκρο της Κρήτης να διαμορφώνω χώρο για την τοποθέτηση των κυψέλων. 
Ο ήλιος ήδη είχε σηκωθεί αρκετά, αρχίζοντας να ζεσταίνει το πρόσωπο μου, ενώ ο ήχος από την τσάπα που έκοβε τα ξερόκλαδα ξαναεπέστρεψε στα αυτιά μου από την ηχώ που δημιουργούσε η απέναντι πλευρά ενός λόφου. 
            Την ειδυλλιακή αυτή ατμόσφαιρα έκοψε ξαφνικά ο απόμακρος ήχος μιας δίκυκλης μηχανής που όλο και δυνάμωνε καθώς πλησίαζε εκεί που βρισκόμουν. 
            Η μηχανή εμφανίστηκε και ο ψηλόλιγνος αναβάτης της, με τα μακριά πυκνά μαλλιά του και την απεριποίητη, ακανόνιστη γενειάδα του κατέβηκε και άρχιζε να με κοιτάζει. 
-          Ηντα κάνεις εκειά; Με ρωτάει με βαριά Κρητική διάλεκτο.
-          Δουλεύω. Του απάντησα.
-          Είσαι μελισσοκόμος;
-          Ναι !!
-          Και ετοιμάζεις να φέρεις μέλισσες έπαε ( εδώ ) ε;
-          Ναι !
-          Ε ! Δε θα τσι φέρεις.

-          Και ποιος το λέει αυτό;
-          Εγώ.
-          Και τι είσαι εσύ; Ρωτάω με αυστηρό τόνο.
Τότε μαλακώνει , παίρνει ένα συγκαταβατικό ύφος , πλησιάζει λίγο ακόμα και μου λέει :
-          Κοίτα να δεις , εγώ είμαι οικολόγος, κάθε χρόνο τέτοια εποχή ανθίζει το θυμάρι και μοσχομυρίζει ο τόπος. Φέρνετε εσείς τις μέλισσες, κάθονται επάνω στον ανθό, τον τρώνε και σε ένα – ενάμιση μήνα ξεραίνεται όλος. Αν δεν τις φέρνατε θα μοσχομύριζε ο τόπος όλο το χρόνο.
Και μετά σου λέει, τρελαίνεσαι ή δεν τρελαίνεσαι. Ευτυχώς που υπάρχουν και κουζουλοί!!


Κοτζιάς Γεώργιος
Εκπαιδευτής Μελισσοκόμος

1 σχόλιο:

albio είπε...

Οι διαφοροι παλαβοι που ενοχλουν τους μελισσοκομους υπαρχουν σε ολα τα μερη του κοσμου. Σε εμενα έτυχε στα αγραφα να μου πουν 4 η ωρα το πρωι! μεσα ιουνιου του 2012 μολις ειχα ξεφορτωσει τα μελισσια μου ηρθε ενα αγροτικο με ενα μεσηλικο κυριο εποχουμενο, να μου ανακοινωσει οτι ο χωρος ειναι της εκκλησιας και ο δεσποτης δεν επιτρεπει την τοποθετηση μελισσιων στον χωρο. μετα απο μια εβδομαδα, και αφου ειχα γνωρισει τους κατοικους του ομορου χωριου (Αργυρο Πηγαδι Αιτωλοακαρνανιας (για να δωσω και τον αναλογο επαινο σε σωστους ανθρωπους), ανακαλυψα οτι ο συγκεκριμενος τυπος ηταν ο τρελος του χωριου!\Μια συμβουλη: Ποτε4 μην πατε μελισσια σε τοπους που δεν γνωριζετε τους μονιμους κατοικους του. Η παρουσια σας μπορει να ειναι προσβολη, και η επαφη μπορει να λυσει πολλα απο τα προβληματα που θα εχετε. Ευχαριστω τους φιλους μου στο :Αργυρο πηγαδι, ενα τοπο υπεροχο και παραμελημενο...