Για Ψάρεμα στον Αχελώο

Ψάρεμα στον Αχελώο Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Μερικές φορές παλιότερα πηγαίναμε για ψάρεμα στον ελεύθερο χρόνο μας.
Άλλοτε βγάζουμε ψαράκια κι άλλοτε όχι, το σημαντικό πάντως είναι ότι το ευχαριστιόμαστε, και ξεχνάμε τα όποια προβλήματα της καθημερινότητας.
Την άνοιξη που μας πέρασε είχα φτιάξει ένα παραγάδι, και πηγαίναμε με την Φρόσω και το ρίχναμε.
Δηλώνοντας με Ακροβάτη βγάζεις αξιόλογα ψάρια (Κέφαλους και Λαυράκια).
Όταν το παραγάδι πέσει και μείνει και την νύχτα στο νερό τότε πιάνεις και κάνα Χέλι, όπως και αλλά ψάρια του γλυκού νερού.
Αν πας μέρα με το καλάμι όμως βγάζεις μόνο Κέφαλους.
Έχουμε συγκεκριμένη θέση που ψαρεύουμε, ενώ ο αδελφός μου είναι εξπέρ του είδους.
Πηγαίνει μια δυο ώρες την ημέρα βγάζει 5-10 καλά ψάρια και το βράδυ τα ανοίγουμε πετάλια στην σχάρα.
Εκτός του αδελφού μου στο σημείο εκεί, έρχεται και ο Θείος μου ο Θωμάς, ο εξάδελφος μου ο Στέλιος και πολλοί άλλοι.
Πιάνουμε την κουβέντα, τα πειράγματα, τα αστεία, και γίνεται σωστό πανηγύρι.

Με το παραγάδι τη νύχτα μπορεί να τσιμπήσουν διάφορα ψάρια...

Το κακό είναι, πως όταν τσιμπάει χέλι στο παραγάδι  καταπίνει το δόλωμα και τυλίγει το παραγάδι, μετά  θέλει ώρα και υπομονή να το ξετυλίξεις.
Για όσους πιθανών δεν ξέρουν να πω ότι, το Χέλι στο Μεσολόγγι θεωρείτε έξοχο έδεσμα.

Μικρο μεν, αλλά τέλεια ποιότητα. 
Αυτό είναι το λεγόμενο σουφλομυτάρι, και θεωρείται το πιο νόστιμο χέλι.

Λίγο πιο κάτω ψάρευαν με καλάμι απίκο και άλλοι  πρωί ακόμα αλλά τα αίματα ζεστά και η αδρεναλίνη στα ύψη...

Τα αγκίστρια δεθήκανε γερά, από τον Στέλιο εδώ..

Τα δολώματα έπεσαν στο νερό και περιμένουμε...

Μετά από λίγο οι πρώτοι Κέφαλοι άρχισαν να βγαίνουν...

Ο Θείος μου ο Θωμάς εδώ με ένα καλό ψάρι...

Με το καφεδάκι η απόλαυση γίνεται μεγαλύτερη...

Ο αδελφός μου, δεινός κυνηγός και ψαράς εδώ επίσης με έναν πολύ καλό κέφαλο...

Φυσικά το βράδυ ακολουθεί Λουκούλλειο γεύμα, και την άλλη μέρα ξανά στο ποτάμι για νέα ψαριά...


MELISSOCOSMOS