σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε και η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση τη θεωρία της δημιουργίας του φυσικού δορυφόρου της Γης.
Αυτή η ανακάλυψη δείχνει ακόμη ότι η Σελήνη περιέχει εκατό φορές περισσότερο νερό από ότι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα, αφού εντόπισαν μόρια νερού και άλλα πτητικά στοιχεία σε ποσότητα μάγματος που είχαν φέρει οι αστροναύτες του Apollo 17, στην τελευταία αποστολή στο φεγγάρι το Δεκέμβριο του 1972.
«Αυτά τα δείγματα του μάγματος (που εκτινάχθηκαν από μεγάλα βάθη από τη σεληνιακή ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια) είναι το καλύτερο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκτιμήσουμε την ποσότητα του νερού στο εσωτερικό της Σελήνης», δήλωσε καθηγητής γεωλογίας.
«Το εσωτερικό της Σελήνης φαίνεται να είναι αρκετά παρόμοιο με το εσωτερικό της Γης ως προς αυτά που γνωρίζουμε για την αφθονία του νερού», προσθέτει, στην μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science Express, στην διαδικτυακή έκδοση του αμερικανικού επιστημονικού περιοδικού Science.
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, οι ερευνητές εντόπισαν στο σεληνιακό μάγμα συγκεντρώσεις νερού και πτητικών στοιχείων όπως το φθόριο, το χλώριο και το θείο, σχεδόν πανομοιότυπες με αυτές που έχουν μετρηθεί σε στερεοποιημένο μάγμα από τη Γη.
Η διαπίστωση αυτή ενισχύει τη θεωρία ότι η Γη και η Σελήνη έχουν μια κοινή προέλευση, αλλά αναγκάζει επίσης τους επιστήμονες να επανεξετάσουν τον τρόπο δημιουργίας της Σελήνης.
Οι επιστήμονες θεωρούν ακόμη ότι το νερό στο φεγγάρι προέρχεται από κομήτες και μετεωρίτες που έπεσαν στο σεληνιακό έδαφος κατά καιρούς.