Οι μελισσοκόμοι κάποια στιγμή αναζητήσαμε λύσεις για να διατηρούμε στις κυψέλες μας περισσότερες από μια βασίλισσες, κυρίως για τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα.
Αργά και σταθερά φτάσαμε στην εποχή των τριπλοκυψελιδίων, όπου μια κυψέλη χωρισμένη σε τρία μέρη που παίρνει 3 πλαίσια φιλοξενούσε τρία διαφορετικά σμήνη με τις βασίλισσες τους.
Οι είσοδοι όμως ήταν κομματάκι δύσκολη υπόθεση.
Γιατί πρέπει να βλέπουν προς διαφορετικές διευθύνσεις προκειμένου να αποφεύγεται η παραπλάνηση.
Επιπλέον αυτά τα πορτάκια έπρεπε να έχουν αυξημένες δυνατότητες.
Από εκεί έπρεπε να μπαίνουν οι μέλισσες, αλλά όχι τα σερσέγκια ή οι αχερόντιες.
Να ανοίξουν και να κλείνουν εύκολα και γρήγορα και να υπάρχει σανίδα πτήσεως για αυτές σε όλες τις πλευρές χωρίς να αυξήσουμε τις διαστάσεις της κυψέλης.
Όλο αυτό το πακέτο το είχε λύσει με μεγάλη επιτυχία ο φίλος μου ο Στέλιος που έφυγε από κοντά μας πριν μερικούς μήνες.
Ο Στέλιος ήταν από τα άτομα με τις πιο εκπληκτικές ικανότητες που έχω γνωρίσει.
Έπιανε ένα μηχάνημα και το ανακατασκεύαζε έτσι ώστε να γίνει πιο λειτουργικό.
Είχε φτιάξει εξαιρετικό πάγκο απολεπισμού, και επινόησε βελτίωση του απλού διαλογέα βρώσιμων ελαιών, ώστε να κάνεις την δουλειά όρθιος και 10 φορές γρηγορότερα από τον κοινό διαλογέα.
Έφτιαχνε βάσεις για κυψέλες, πατέντες στα φελιζολάκια σύζευξης και πολλά ακόμα μαστορέματα παλεύοντας ταυτόχρονα με την τρομερή ασθένεια του επί 20 χρόνια.
Είμαι σίγουρος ότι αν είχε την υγεία του θα έφτιαχνε εκπληκτικά πράγματα.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο πως έλυσε το θέμα των εισόδων για τα τριπλοκυψελίδια.
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...