Φίλες και φίλοι οMELISSOCOSMOS δημοσιεύει ξανά μια παλαιότερη ερώτηση ενός αναγνώστη για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Για μια φορά ακόμη, θα ... εκμεταλλευτώ την υπομονή σου για να ζητήσω τα φώτα σου.
Στην τελευταία μου επίσκεψη στο μελισσοκομείο, σήμερα, προκειμένου να ελέγξω μερικές παραφυάδες, βρέθηκα αντιμέτωπος με κάτι για το οποίο ήμουν απροετοίμαστος, μιας και δεν είχα ακούσει για κάτι παρόμοιο.
Αλλά, ας τα πάρω από την αρχή.
Πριν από έναν περίπου μήνα (ένα μήνα και 1 βδομάδα, για την ακρίβεια) «έκοψα» μερικές παραφυάδες, εκμεταλλευόμενος τα βασιλοκελλιά μιας όψιμης τάσης σμηνουργίας που είχε σημειωθεί σε όλα μου τα μελίσισα (καμιά 15αριά) μόλις έστρωσε ο καιρός. Πήρα, λοιπόν, από ένα πλαίσιο με σφραγισμένα βασιλοκελλιά (σε 1-2 περιπτώσεις τα βασιλοκελλιά ήταν ασφράγιστα, αλλά μέσα υπήρχε ήδη λάβρη), πρόσθεσα από ένα με πληθυσμό και από ένα με τροφές, και έφτιαξα έτσι 4-5 παραφυάδες, προσθέτοντας και τροφή του εμπορίου. Τις άφησα έτσι ανενόχλητες μέχρι σήμερα. Θα είχα πάει καμιά βδομάδα νωρίτερα να τις δω, αλλά προέκυψαν διάφορα...
Σήμερα που πήγα, διαπίστωσα ότι από τις 5, οι 4 είχαν αποτύχει εντελώς. Ωστόσο, το θέαμα ήταν κάπως περίεργο. Και στις 4 κυψέλες υπήρχαν ελάχιστες μέλισσες, οι οποίες μου φάνηκαν να κινούνται πάνω στα πλαίσια ...χωρίς σκοπό! Τα πλαίσια, δε, παρουσίαζαν μία εικόνα για την οποία δεν είχα ξανακούσει: τα περισσότερα είχαν σφραγισμένο γόνο που έδειχνε να έχει ξεραθεί. Μέσα στα σφραγισμένα κελλιά, οι μέλισσες είχαν ήδη ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους αλλά είχαν ψοφήσει! Το ίδιο και η οι βασίλισσες σε δύο από τα βασιλοκελλιά (είχαν σχεδόν ολοκλήρωθεί αλλά ήταν ψόφιες)! (Βλ. εικόνα 1 - φαίνεται στην άκρη και το σφραγισμένο βασιλοκελλί, όπου τελικά η βασίλισσα ήταν ψόφια).
Σε κάποια άλλα κελλιά, τα «καπάκια» των κελλιών είχαν φαγωθεί (αλλά όχι εντελώς· δεν είχαν καθαριστεί, δηλαδή, γύρω-γύρω, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία – Βλ. εικόνα 2), ωστόσο σε πολλά από αυτά οι μέλισσες δεν είχαν καταφέρει να βγουν! Φαίνονταν σαν να ήταν σφηνωμένες στην έξοδο (Βλ. εικόνα 2 ). Φυσικά, και αυτές ήταν ψόφιες... Όλα αυτά, μόνο μέσα στην κυψέλη. Εξωτερικά, δεν είδα ψόφιες, μήπως –ας πούμε- δηλητηριάστηκαν από κάτι.
Δεν έχω εμπειρία στη μελισσοκομία (μόλις έναν ολόκληρο χρόνο, από το Μάιο του ’13), ωστόσο δεν είχα ξανακούσει ή διαβάσει για κάτι σαν αυτό: να ξεραίνεται, δηλαδή, ο σφραγισμένος γόνος πριν εκκολαφθεί τελείως και ανοίξει τα κελλιά, ή να ψοφούν οι νεογέννητες μέλισσες στην έξοδο του κελλιού τους.
Σκέφτηκα, κάποια στιγμή, μήπως εκείνα τα πλαίσια, που τα κελλιά τους είχαν ξε-σφραγιστεί πρόχειρα, είχαν δεχτεί επίθεση από σφήκες, που άνοιξαν τα κελλιά για να φάνε τις λάβρες. Αλλά ακόμη κι αν είναι έτσι, αυτό δεν εξηγεί τον «ξεραμένο» γόνο στα υπόλοιπα πλαίσια...
Στην τελευταία (5η) παραφυάδα, δεν είδα βασίλισσα, αλλά είδα γόνο ασφράγιστο. Ωστόσο, μου φάνηκε πως τα κελλιά αυτά με το φρέσκο γόνο -που ήταν ακόμη ανοιχτά, φυσικά- κάπως σαν να στρογγύλευαν ελαφρώς στο πάνω μέρος, και σκέφτηκα μήπως προορίζονταν για κηφήνες... Αν το μελίσσι αυτό έγινε αρρενοτόκο (εφόσον και πάλι απέτυχε η εκκόλαψη βασίλισσας από το βασιλοκελλί που είχα βάλει), πώς βεβαιώνομαι, και ποιες είναι πλέον οι επιλογές;
Αν βρεις χρόνο κι έχεις καμιά ιδέα για το τί έχει συμβεί, διαφώτισέ με... Και να σκεφτείς ότι ήμουν σίγουρος για την επιτυχία των παραφυάδων, καθώς πλέον ο καιρός είχε στρώσει. Μερικές άλλες (2-3) που είχα κάνει την άνοιξη, με δυσκόλεψαν τότε λόγω καιρού, αλλά τελικά έπιασαν...
ΥΓ
Τις παραφυάδες τις άφησα δίπλα... ΔΕΝ τις μετέφερα. Αλλά, έτσι είχα κάνει και για τις προηγούμενες (οι οποίες, όμως, όπως είπα, με παίδεψαν αρκετά μέχρι να "πιάσουν")...
Σ’ ευχαριστώ και πάλι.
Να είσαι καλά.
-Δ....
Φίλε μου ο πληθυσμός των παραφυάδων τις εγκατέλειψε και γύρισε πίσω στις μητρικές κυψέλες.
Για να πετύχει το εν λόγο εγχείρημα, δηλαδή να κόψουμε παραφυάδες χωρίς να τις μεταφέρουμε 3 χλμ μακριά, πρέπει είτε η πλειονότητα του πληθυσμού της παραφυάδας να είναι νεαρές μέλισσες 1 έως 3 ημερών, είτε να δώσεις πλαίσιο στην παραφυάδα με γόνο που εκκολάπτεται εκείνη τη στιγμή.
Προφανώς οι παραφυάδες την άνοιξη ίσως και από τύχη διέθεταν το ένα από τα δυο κριτήρια που σου ανέφερα γι αυτό πέτυχαν έστω και δύσκολα.
Μάλιστα παρόλο την εγκατάλειψη του πληθυσμού και επειδή οι θερμοκρασίες είναι ήπιες, βρήκες τον γόνο και τις βασίλισσες να έχουν προχωρήσει αρκετά στην ανάπτυξη τους.
Τα βασιλοκελιά που σφραγίστηκαν δεν ήταν έργο των εργατριών αλλά των νεαρών βασιλισσών που έπλεξαν κανονικά το κουκούλι τους και σφράγισαν τα κελιά.
Πρέπει να ξέρεις ακόμα ότι τόσο οι νεαρές εργάτριες όσο και οι κηφήνες όταν εκκολάπτονται στις περισσότερες περιπτώσεις βοηθιούνται από τις εργάτριες τροφούς να βγουν έξω από το κελί τους.
Η βοήθεια που τους παρέχουν έχει να κάνει με φάγωμα της σφράγισης ώστε να χωρέσουν να βγουν, αλλά και με χέρι βοηθείας (τις τραβάνε να βγουν).
Αν οι νεαροί και οι νεαρές μέλισσες αν δεν βοηθηθούν να βγουν απ το κελί τους τότε σφηνώνουν και σκάνε μένοντας εκεί με τεντωμένη την προβοσκίδα τους.
Επίσης η εικόνα του ξεραμένου γόνου είναι εικόνα εγκατάλειψης της κυψέλης!
Τέλος αν η πέμπτη παραφυάδα έγινε αρρενοτοκος θα δεις στις κηρήθρες να υπάρχουν μόνο κηφηνοκελιά.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
Σε αυτή την περίπτωση για τη δεδομένη κατάσταση η καλύτερη λύση θα έλεγα ότι είναι να την πας 50 μέτρα πιο πέρα και να να την τινάξεις ώστε ο πληθυσμός της να διαμοιραστεί σε άλλες κυψέλες.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών