«Τον Δημιουργό μπορεί να τον δει κανείς μέσα από τα έργα που έχει κάνει.
Με τίποτα και κανένας δεν μπορεί να φτάσει όμως την σοφία της μέλισσας ....
Αυτή την γνωρίζουμε μόνο από τις παραβολές του Κυρίου μας, στη διδασκαλία του για τα πουλιά τον αέρα, τα κρίνα του αγρού, και τις επιδιώξεις του ανθρώπου.
Η κοινή λογική αλλά και η Θρησκεία μας υπαγορεύουν ότι πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά της.
Πάστωρ Lorenzo L. Langstroth, πατέρας της σύγχρονης κυψέλης των μελισσών, 1853.
 |
| Αιδεσιμότατος Lorenzo L. Langstroth, Philadelphia, γύρω στο 1858. |
Στην δεκαετία του 1850, ο Lorenzo L. Langstroth γνώριζε περισσότερα για τις μέλισσες από οποιονδήποτε άλλον στην Αμερική.
Η ανακάλυψή της σύγχρονης κυψέλης και η εφεύρεση των κινητών πλαισίων στη Φιλαδέλφεια θα φέρει την επανάσταση στον τομέα της μελισσοκομίας, και θα κερδίσει τον τίτλο, "του πατέρας της αμερικανικής μελισσοκομίας».
Γεννημένος στις 25 Δεκέμβρη του 1810, ο Langstroth πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας παίζοντας με τα μυρμήγκια στα πεζοδρόμια και στους χωματόδρομους της Φιλαδέλφειας έξω από το σπίτι του.
Αφού απέκτησε πτυχίο θεολογίας από το Yale College το 1831, υπηρέτησε ως πάστορας σε διάφορες εκκλησίες στη Μασαχουσέτη.
Το 1836 παντρεύτηκε την Anne Langstroth Tucker, την αγαπημένη του γυναίκα που θα τον στηρίξει σε όλη του την ζωή και θα είναι στο προσκεφάλι του στα δύσκολα, ακόμα κι όταν αυτός παθαίνει κρίσεις κατάθλιψης.
Κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Yale, ο Langstroth είχε ξεχάσει τα έντομα.
Όμως, το 1838, το θέαμα μιας κηρήθρας σε μια μεγάλη γυάλινη σφαίρα στο τραπέζι ενός φίλου του, τον έκανε να αναβιώσει την περιέργειά της παιδικής του ηλικίας.
Επέστρεψε στο σπίτι εκείνη την ημέρα με δύο σμήνη μελισσών.
Από τότε, ο Langstroth αφιερώθηκε στη εκτροφή και τη μελέτη των μελισσών.
Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας του στη Φιλαδέλφεια το 1848, ο Langstroth δημιούργησε ένα μελισσοκομείο σε ένα κτήμα δύο στρεμμάτων στη δυτική Φιλαδέλφεια.
Ωστόσο μαστίζεται από τη συνεχιζόμενη κακή κατάσταση της υγείας του και ξοδεύει όλο και περισσότερο από το χρόνο του με τις μέλισσες του, βυθίζεται ο ίδιος στην επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τη μελισσοκομία, και πιέζει το μυαλό του στην πρόκληση της ανάπτυξης μιας κυψέλης που θα κάνει την μελισσοκομία πιο πρακτική και εύκολη.
Έτσι τελικά το 1851, ο Langstroth επινόησε το κινητό πλαίσιο κυψέλης που του έδωσε πρωτοφανή έλεγχο πάνω στις κηρήθρες.
Σε ένα σύγγραμα του, που δημοσιεύθηκε το 1893, ο ίδιος θέλησε να καταγράψει την ακριβή στιγμή του επιτεύγματος του.
 |
| LL Langstroth κυψελη Εικονογράφηση Ευρεσιτεχνίας, # 1, 1852. |
"Επέστρεφα αργά το απόγευμα από το μελισσοκομείο που είχα περίπου δύο μίλια από την πόλη που είναι το σπίτι μου [στη γωνία Chestnut and Schuylkill Streets] και καθώς σκεφτόμουν μου ήρθε σχεδόν μόνη της η ιδέα της επαναχρησιμοποίησης της ίδιας κηρήθρας.
Αυτό άρχισε να μου έρχεται στο νου, και σε μια στιγμή σκέφτηκα μια κυψέλη με κινητά πλαίσια, που πρέπει να διατηρούνται σε κατάλληλη απόσταση μεταξύ τους...
Μετά βίας κρατήθηκα από το να αρχίσω να φωνάζω κι εγώ το γνωστό «Εύρηκα» στους δρόμους. "
 |
| Η κυψέλη Langstroth σε διαφήμιση, γύρω στο 1858. |
Η κυψέλη που αναφέρεται πιο πάνω απο τον Langstroth είναι ένα κενό 3.8-ιντσών, ένας χώρος αρκετά μεγάλος για μια μέλισσα να κινηθεί ενδιάμεσα, αλλά αρκετά στενός για να το γεμίσει με πρόπολη.
Βελτιώνοντας την ιδέα του Ελβετού μελισσοκόμου Francis Huber’s “Leaf Hivee, ο οποίος είχε συλλάβει την ιδέα των πλαισίων σε σειρά, ο Langstroth κατέστησε δυνατό για τους μελισσοκόμους να μπορούν να αφαιρούν και να επιθεωρούν τα πλαίσια χωρίς να καταστρέφουν τις κηρήθρες ή να βλάπτουν τις μέλισσες.
 |
| Η κυψέλη του Francis Huber που βελτίωσε ο Langstroth |
Δουλεύοντας στην Φιλαδέλφεια με τον επιπλοποιό Henry Bourquin, ο Langstroth κατασκεύασε μια ξύλινη κυψέλη με κινητά πλαίσια.
Μετά την απόκτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για την κυψέλη του, στις 5 Οκτωβρίου, το 1852, πουλούσε τις ξύλινες κυψέλες του, που γίνονται από τον Henry Bourquin σε μελισσοκόμους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κυψέλη Langstroth έδωσε στους μελισσοκόμους πρωτοφανή έλεγχο των αποικιών τους.
Θα μπορούν τώρα να αφαιρέσουν το μέλι χωρίς να καταστρέφουν τις κηρηθρες ή να εξαγριώνουν τις μέλισσες.
Επιπλέον έχουν την δυνατότητα να επιθεωρούν τα μελίσσια τους και να μπορούν να βλέπουν την κατάσταση της υγεία τους, να παρακολουθούν την ποσότητα του μελιού μέσα στις κηρηθρες, ενώ πριν δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα και ως αποτέλεσμα αυτών θα έχουν την αύξηση της παραγωγής μελιού.
Και ακόμα πλέον μετά τον τρύγο οι περισσότερες μέλισσες επιζούσαν και έτσι οι μελισσοκόμοι, δεν χρειάζεται να αντικαταστήσουν τις αποικίες τους, και θα μπορούσαν να επενδύσουν περισσότερα σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις μελισσοκομίας.
 |
| Το βιβλίο του Langstroth Η κυψέλη και το μέλι ... |
Ο Langstroth είχε βοηθηθεί για την ανακάλυψη του από τον Samuel Wagner, εκδότη εφημερίδας και ενθουσιώδη μελισσοκόμο στην Νέα Υόρκη, ο οποίος είχε γράψει για την κυψέλη του Langstroth ότι σε σχέση με την κυψέλη του Dzierson Wagner, του κορυφαίου Ευρωπαίου παρατηρητή της ζωής της μέλισσας, ότι η κυψέλη Langstroth ήταν ανώτερη από εκείνη που σχεδιάστηκε από τον Dzierson Wagner, και ενθάρρυνε τον Langstroth να γράψει ένα βιβλίο για την νέα κυψέλη του και το σύστημα της.
Ωστόσο αδυνατούν να εργαστούν περισσότερο από το μισό του κάθε έτους λόγω των «προβλημάτων υγείας του Langstroth, ο οποιος μετακόμισε στο Greenfield, της Μασαχουσέτης, για να ζήσει με την αδελφή του και να ασχοληθεί με τους επενδυτές.
Έτσι έγραψε το βιβλίο, σε δόσεις και το έστειλε στη σύζυγό του Άννα στη Φιλαδέλφεια για να προετοιμαστεί για την εκτύπωση.
Δημοσιεύθηκε τελικά το 1853, με τίτλο Langstroth Η ΚΥΨΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΙ και παρείχε αξεπέραστες πρακτικές συμβουλές σχετικά με τη διαχείριση των μελισσών.
Η απλότητα της κυψέλης Langstroth όμως ήταν πολύ εύκολο να αντιγραφεί.
Έτσι γρήγορα, οι μελισσοκόμοι σε όλο τον κόσμο αντέγραφαν την κυψλελη Langstroth, παρά τις προσπάθειές του να τερματίσει τις παραβάσεις του διπλώματος ευρεσιτεχνίας του.
Στη δεκαετία του 1850 οι Langstroth και Wagner συζήτησαν επίσης την ανάγκη ενός επαγγελματικού περιοδικού για τους Αμερικανούς μελισσοκόμους, όπως αυτά που δημοσιεύονταν ήδη στην Ευρώπη. Το 1861, ο Wagner δημοσίευσε το πρώτο τεύχος του περιοδικού American Bee, για το οποίο έγραφε ο Langstroth την πρώτη σελίδα.
Η δημοσίευση ανεστάλη κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου πολέμου, αλλά επανήλθε το 1866. Για τις επόμενες τρεις δεκαετίες ο Langstroth ήταν τακτικός συνεργάτης.
 |
| Lorenzo L. Langstroth με την κυψέλη και τα πλαίσια του, γύρω στο 1890. |
Με τη δεκαετία του 1880, η πλειοψηφία των Αμερικανών μελισσοκόμων χρησιμοποιείται κάποια μορφή της κυψέλης Langstroth.
Μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνα, περισσότερες από 100 αμερικανικές καλλιέργειες και το ένα τρίτο της αμερικανικής προσφοράς τροφίμων εξαρτώνται από την επικονίαση των μελισσών.
Το 2010, σχεδόν 15.000 μελισσοκόμοι κατοικούσαν στην Πενσυλβάνια και οι μέλισσες ήταν οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενοι επικονιαστές για το 80% των καλλιεργειών που εξαρτώνται από τα έντομα επικονίασης.
Ο Langstroth έζησε με την αδελφή του στο Greenfield για έξι χρόνια, και το 1858 συγκέντρωσε την οικογένειά του πίσω και μεταφέρθηκε στην Οξφόρδη, στο Οχάιο.
Εκεί, συνέχισε τους αγώνες με την ασθένεια του, και αφιέρωσε το χρόνο του για να τη μελισσοκομία και την έρευνα, γράφοντας άρθρα, και παίζοντας σκάκι.
Το 1863, ο Langstroth έγινε ένας από τους πρώτους Αμερικανούς που εισήγαγε την ιταλική φυλή μελισσών (Apis mellifera ligustica).
Μάλιστα Ιταλίδες βασίλισσες πωλούσε ο ίδιος ο Langstroth και ο γιος του αποκλειστικά προς τους μελισσοκόμους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
(Σήμερα, η ιταλική μέλισσα είναι το πιο δημοφιλής μέλισσα στη Βόρεια Αμερική).
Το 1874, ο Langstroth αποσύρθηκε από τη μελισσοκομία.
Πέθανε το 1895, ενώ κήρυττε στο Wayne Avenue στην Εκκλησία στο Ντέιτον του Οχάιο, όπου ζούσε με την κόρη του.
Στην ταφόπλακα του, στο Ντέιτον του Woodland Cemetery αναγράφονται οι εξής λέξεις:
"Χαραγμένο για την μνήμη του Lorenzo L Langstroth,« πατέρα της αμερικανικής μελισσοκομίας, «που με στοργή παρείχε τις υπηρεσίες του ώστε να μεταδώσει τις γνώσεις του, που προήλθαν μετά από επιμονή, υπομονή και πολλά πειράματα με την μέλισσα.
Βελτίωσε την κυψέλη της, αλλά και η λογοτεχνική ικανότητα του φαίνεται στο πρώτο επιστημονικό και δημοφιλές βιβλίο με θέμα την μελισσοκομία στις Ηνωμένες Πολιτείες, που με ευγνωμοσύνη αναγείρουν το μνημείο αυτό. "
Φίλες και φίλοι αυτό ήταν το αφιέρωμα για τον Lorenzo L. Langstroth του MELISSOCOSMOU προς τους αναγνώστες του.
Έκρινα πως τιμής ένεκεν στον άνθρωπο που επινόησε τις κυψέλες που δουλεύουμε ακόμα σήμερα έπρεπε να υπάρχει εδώ.
Οι πληροφορίες και το υλικό προέρχονται όλα από την Αμερικανική βιβλιογραφία.
Η μετάφραση έγινε από τον MELISSOCOSMO και σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη δυνατή, γι αυτό αν υπάρχει και κανένα λαθάκι ζητάω συγνώμη και την κατανόηση σας.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών