Συνάδελφοι σήμερα θα έλεγα ότι αυτή εδώ είναι η μητέρα όλων των αναρτήσεων που έχουν γίνει σε αυτό το Blog.
Ανέκαθεν οι μελισσοκόμοι είχαν θέμα με τις κηρήθρες των μελισσιών τους, και προσπαθούσαν να βρουν τρόπους ώστε να μην τις καταστρέφουν κατά την εξαγωγή του μελιού από αυτές.
Αυτό το κατάφεραν με την επινόηση των πλαισίων και του μελιτοεξαγωγέα!!!
Μετά εστίασαν στα κελιά της κηρήθρας, και παρατήρησαν ότι σε αυτές οι μέλισσες κάνουν πολλά κελιά κηφηνών.
Υπέθεταν ότι αν μπορούσαν να κάνουν τις μέλισσες να χτίζουν κηρήθρες μόνο με κελιά εργατριών, πως θα αύξαναν την παραγωγή μελιού, καθώς μια εργάτρια μπορεί και κάνει δουλειές, ενώ ένας κηφήνας είναι κοινός τεμπέλης κατά το ρητό!
Αυτό το τελευταίο δεν έχει ξεκαθαριστεί τελείως, αλλά οι μελισσοκόμοι βρήκαν την λύση που γύρευαν φτιάχνοντας τεχνητή βάση φύλλων κηρήθρας που σε αυτή ήταν αποτυπωμένα κελιά μόνο εργατριών.
Έτσι φτιάχνοντας φύλλα τεχνητής κηρήθρας από καθαρό κερί μέλισσας και βάζοντας τα στα μελίσσια βγήκαν διπλά κερδισμένοι!!!
Και εξασφάλισαν περισσότερες εργάτριες, αλλά και γλίτωσαν μεγάλες ποσότητες μελιού που θα κατανάλωναν οι μέλισσες για να παράγουν κερί για τις κηρήθρες που χρειάζονται.
Πολύ γρήγορα εμφανίστηκαν εταιρείες που έφτιαχναν τεχνητές κηρήθρες αγοράζοντας κερί από τους μελισσοκόμους, κερί από απολεπίσματα αλλά και από παλιές μαύρες κηρήθρες που έλιωναν...
Με τον καιρό επικράτησε η άποψη στις εταιρείες σε ότι αφορά τις κηρήθρες πως αν βάλουμε ένα μέρος παραφίνη στο κερί που φτιάχνουμε κηρήθρες, τότε το αποτέλεσμα είναι καλύτερο καθώς αυτές είναι πιο εύκαμπτες και δεν σπάνε, (άσε που η παραφίνη είναι πάμφτηνη) και έτσι το κέρδος ήταν μεγαλύτερο.
Με όλα αυτά φτάσαμε ως τις μέρες μας κουτσά στραβά...
Τα τελευταία χρόνια όμως οι αγορές αναπτύχθηκαν και μπήκε το Ευρώ στη ζωή μας και αντί του κεριού των Ελλήνων μελισσοκόμων φτάσαμε στο κερί της Κίνας και της Βουλγαρίας.
Κεριά αμφιβόλου ποιότητας που πολλές φορές οι μέλισσες δεν τα αναγνωρίζουν καν ως κεριά και φτιάχνουν κακοτεχνίες σαν και αυτή...
Κάπως έτσι νομίζω δημιουργείται η ανάγκη, ή καλύτερα το δικαίωμα ο μελισσοκόμος να φτιάχνει μόνος του τις κηρήθρες που χρειάζεται.
Αυτό είναι πλέον εντελώς εφικτό όπως θα δείτε πιο κάτω.
Είμαι σίγουρος πως αν τελικά υπάρξει τρόπος ο μελισσοκόμος να φτιάχνει δικές του κηρήθρες, ότι θα αναγκάσει τις εταιρείες να επιστρέψουν στην ποιότητα, που απώλεσαν με τα εισαγόμενα κεριά!!!
Πιο κάτω λοιπόν θα σας παρουσιάσω την πατέντα ενός Τούρκου μελισσοκόμου ο οποίος φτιάχνει μόνος του τις κηρήθρες του.
Όσων λοιπόν πιάνουν τα χέρια που λέμε, θα μπορέσουν άνετα να φτιάξουν την φόρμα για τις κηρήθρες τους, ενώ ελπίζω και εκεί αποσκοπεί η παρούσα ανάρτηση ότι κάποιος κατασκευαστής από τους πολλούς και ικανότατους που έχουμε θα μπορούσε να το κυκλοφορήσει σε πιο προσιτές τιμές από αυτές που ήδη κυκλοφορούν.
Πάμε λοιπόν να δούμε τι μας λέει ο συνάδελφος Mehmet Yuksel.
Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι...
1 φύλο κηρήθρας
2 σωληνάρια λευκής σιλικόνης,υγροποιημένου καουτσούκ το περιγράφει
2 φύλα ξύλου ακριβώς κομμένα στο μέγεθος της κηρήθρας, υποθέτω ότι η μελαμίνη είναι ότι μας χρειάζεται και μπορείτε να την βρείτε εύκολα στους ξυλουργούς.
1 μεντεσές μάκρους όσο των ξύλων και τέλος 2 αλουμινένια πηχάκια που θα μπουν στα πλαϊνά της φόρμας.
Σημειώνεται ότι η λευκή σιλικόνη έχει αποδειχτεί η καλύτερη για την δουλειά που την θέλουμε όπως λέει ο συνάδελφος.
Τέλος θέλουμε και μια μικρή σπάτουλα
Αυτά αρκούν για αρχή.
Εκτέλεση:
Ξεκινάμε και ρίχνουμε σιλικόνη στο φύλο κηρήθρας.
Βλέπετε με ποιον τρόπο.
Σε όλο το φύλο κηρήθρας
Στην συνέχεια με την σπάτουλα απλώνουμε την σιλικόνη σε όλη την επιφάνεια της κηρήθρας.
Θα πρέπει το φύλο να γίνει κάπως έτσι.
Στην συνέχεια την ίδια διαδικασία την κάνουμε στο ξύλο.
Και απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια με την σπάτουλα.
Και αφού ολοκληρώσουμε πρέπει να τα αφήσουμε σε σκιερό μέρος να στεγνώσουν για δυο ημέρες.
Αφού στεγνώσουν μετά από δυο ημέρες ρίχνουμε ξανά σιλικόνη στην κηρήθρα...
Την οποία κατανέμουμε ομοιόμορφα με την βοήθεια της σπάτουλας και...
Την τοποθετούμε πάνω στο ξύλο που έχουμε προετοιμάσει ήδη ώστε να κολλήσει και στην συνέχεια...
Θα κάνουμε την ίδια διαδικασία ξανά με το άλλο κομμάτι ξύλο.
Πρώτα όμως...
Ρίχνουμε σιλικόνη στο επάνω μέρος της κηρήθρας.
Έτσι.
Και φυσικά την απλώνουμε πάλι ομοιόμορφα.
Έτσι.
Το ίδιο κάνουμε και στο άλλο ξύλο.
Ώσπου να γίνει κάπως έτσι.
Στην συνέχεια τα αφήνουμε σε σκιερό μέρος να στεγνώσουν και από αυτή την πλευρά δυο μέρες, και μετά...
Αφού στεγνώσουν δηλαδή ρίχνουμε σιλικόνη στην κηρήθρα και την απλώνουμε ξανά ομοιόμορφα, και όταν γίνει και αυτό...
Κουμπώνουμε με προσοχή τα δυο μέρη και πλέον το φύλλο κηρήθρας είναι στη μέση.
Δίνουμε προσοχή ώστε τα ξύλα να κουμπώσουν τέλεια μεταξύ τους
Μέτα κόβουμε όση σιλικόνη περισσεύει γύρω γύρω από το ξύλο.
Για να γίνει κάπως έτσι...
Και το αφήνουμε σε σκιερό μέρος άλλες 2 μέρες να στεγνώσει...
Βλέπετε πως έχει γίνει, διακρίνεται η κηρήθρα στο μέσω...
Και καθώς είναι έτσι...
Βιδώνουμε τον μεντεσέ
Για να γίνει κάπως έτσι.
Και στην συνέχεια...
Τοποθετούμε στον φούρνο την φόρμα στους 80 έως 100 βαθμούς C για λίγη ώρα ώσπου να λιώσει η κηρήθρα που υπάρχει στην μέση της φόρμας.
Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι...
1 φύλο κηρήθρας
2 σωληνάρια λευκής σιλικόνης,υγροποιημένου καουτσούκ το περιγράφει
2 φύλα ξύλου ακριβώς κομμένα στο μέγεθος της κηρήθρας, υποθέτω ότι η μελαμίνη είναι ότι μας χρειάζεται και μπορείτε να την βρείτε εύκολα στους ξυλουργούς.
1 μεντεσές μάκρους όσο των ξύλων και τέλος 2 αλουμινένια πηχάκια που θα μπουν στα πλαϊνά της φόρμας.
Σημειώνεται ότι η λευκή σιλικόνη έχει αποδειχτεί η καλύτερη για την δουλειά που την θέλουμε όπως λέει ο συνάδελφος.
Τέλος θέλουμε και μια μικρή σπάτουλα
Αυτά αρκούν για αρχή.
Εκτέλεση:
Ξεκινάμε και ρίχνουμε σιλικόνη στο φύλο κηρήθρας.
Βλέπετε με ποιον τρόπο.
Σε όλο το φύλο κηρήθρας
Στην συνέχεια με την σπάτουλα απλώνουμε την σιλικόνη σε όλη την επιφάνεια της κηρήθρας.
Θα πρέπει το φύλο να γίνει κάπως έτσι.
Στην συνέχεια την ίδια διαδικασία την κάνουμε στο ξύλο.
Και απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια με την σπάτουλα.
Και αφού ολοκληρώσουμε πρέπει να τα αφήσουμε σε σκιερό μέρος να στεγνώσουν για δυο ημέρες.
Αφού στεγνώσουν μετά από δυο ημέρες ρίχνουμε ξανά σιλικόνη στην κηρήθρα...
Την οποία κατανέμουμε ομοιόμορφα με την βοήθεια της σπάτουλας και...
Την τοποθετούμε πάνω στο ξύλο που έχουμε προετοιμάσει ήδη ώστε να κολλήσει και στην συνέχεια...
Θα κάνουμε την ίδια διαδικασία ξανά με το άλλο κομμάτι ξύλο.
Πρώτα όμως...
Ρίχνουμε σιλικόνη στο επάνω μέρος της κηρήθρας.
Έτσι.
Και φυσικά την απλώνουμε πάλι ομοιόμορφα.
Έτσι.
Το ίδιο κάνουμε και στο άλλο ξύλο.
Ώσπου να γίνει κάπως έτσι.
Στην συνέχεια τα αφήνουμε σε σκιερό μέρος να στεγνώσουν και από αυτή την πλευρά δυο μέρες, και μετά...
Αφού στεγνώσουν δηλαδή ρίχνουμε σιλικόνη στην κηρήθρα και την απλώνουμε ξανά ομοιόμορφα, και όταν γίνει και αυτό...
Κουμπώνουμε με προσοχή τα δυο μέρη και πλέον το φύλλο κηρήθρας είναι στη μέση.
Δίνουμε προσοχή ώστε τα ξύλα να κουμπώσουν τέλεια μεταξύ τους
Μέτα κόβουμε όση σιλικόνη περισσεύει γύρω γύρω από το ξύλο.
Για να γίνει κάπως έτσι...
Και το αφήνουμε σε σκιερό μέρος άλλες 2 μέρες να στεγνώσει...
Βλέπετε πως έχει γίνει, διακρίνεται η κηρήθρα στο μέσω...
Και καθώς είναι έτσι...
Βιδώνουμε τον μεντεσέ
Για να γίνει κάπως έτσι.
Και στην συνέχεια...
Τοποθετούμε στον φούρνο την φόρμα στους 80 έως 100 βαθμούς C για λίγη ώρα ώσπου να λιώσει η κηρήθρα που υπάρχει στην μέση της φόρμας.
Προσοχή όχι μεγαλύτερη θερμοκρασία για να μην έχει πρόβλημα η σιλικόνη.
Δεν ξεχνάμε να βάλουμε ένα ταψί με νερό από κάτω ώστε να στάξει εκεί το λιωμένο κερί.
Αφού γίνει αυτό το βγάζουμε από τον φούρνο και όταν κρυώσει...
Βιδώνουμε τα δυο πηχάκια αλουμινίου δεξιά αριστερά και προσέχουμε...
Ώστε αυτά να πάνε πάνω από το ύψος της σιλικόνης για να συγκρατεί την κηρήθρα που θα φτιάξουμε.
Και να το μικρό θαύμα της κατασκευής μας, με την βοήθεια του μεντεσέ ανοιγοκλείνει, αφήνοντας όμως στο ενδιάμεσο τον χώρο που πριν υπήρχε η κηρήθρα μας...
Σε αυτόν ακριβώς τον χώρο τώρα θα φτιάξουμε τις νέες μας κηρήθρες.
Πιο κοντινή φωτογραφία...
Κοιτάξτε όμως...
Στο επάνω μέρος πρέπει να τοποθετήσουμε μια λαβή ώστε να την ανοιγοκλείνουμε εύκολα και γρήγορα σαν πρέσα.
Ενώ στο μπροστινό μέρος πρέπει να μπει ένα μικρο σκαφάκι που θα συλλέγει το κερί που θα περισσεύει...
Φυσικά χρειάζονται και οι κατάλληλες βάσεις που θα το κρατάνε ίσιο μπρος πίσω.
Για να είναι κάπως έτσι...
Και τώρα η ώρα που όλοι περιμέναμε...
Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε την δική μας παραγωγή κηρηθρών...
Ρίχνουμε λίγο νερό στο σκαφάκι για να συγκρατήσει το περίσσευμα του κεριού.
Στην συνέχεια λιώνουμε το κερί στους 80 βαθμούς και το ρίχνουμε στην πρέσα μας..
Και την κλείνουμε πιέζοντας ελαφρά ώστε να πάρει το σχήμα της η κηρήθρα.
Ενώ όσο κεράκι περισσεύει το ξύνουμε με την σπάτουλα...
Στη συνέχεια ανοίγουμε και...
Η δική μας κηρήθρα, από το δικό μας κερί χωρίς παραφίνες ή οτιδήποτε άλλο είναι γεγονός!!!
Όπως βλέπετε το φύλο κηρήθρας δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με αυτά του εμπορίου.
Και φυσικά μπορούμε να φτιάξουμε πολλά...
Η και πάρα πολλά...
Μυστικό...
Για να ξεκολλούν εύκολα οι κηρήθρες που φτιάχνουμε, ένας καλός τρόπος είναι με ένα πινελάκι να αλείφου σαπουνάδα την φόρμα σιλικόνης πριν ρίξουμε το λιωμένο κερί!!!
Συνάδελφοι, σε μια δύσκολη οικονομικά στιγμή, η τιμή των φύλλων κηρήθρας διαρκώς ανεβαίνει.
Κινείται πλέον κοντά στα 70 λεπτά το κάθε ένα, ενώ σε μερικές περιοχές τα έχει ξεπεράσει.
Μια τριώροφη κυψέλη δηλαδή έχει ένα κοστολόγιο πάνω από 20 Ευρώ μόνο για φύλλα κηρήθρας...
Δεν ξεχνάμε να βάλουμε ένα ταψί με νερό από κάτω ώστε να στάξει εκεί το λιωμένο κερί.
Αφού γίνει αυτό το βγάζουμε από τον φούρνο και όταν κρυώσει...
Βιδώνουμε τα δυο πηχάκια αλουμινίου δεξιά αριστερά και προσέχουμε...
Ώστε αυτά να πάνε πάνω από το ύψος της σιλικόνης για να συγκρατεί την κηρήθρα που θα φτιάξουμε.
Και να το μικρό θαύμα της κατασκευής μας, με την βοήθεια του μεντεσέ ανοιγοκλείνει, αφήνοντας όμως στο ενδιάμεσο τον χώρο που πριν υπήρχε η κηρήθρα μας...
Σε αυτόν ακριβώς τον χώρο τώρα θα φτιάξουμε τις νέες μας κηρήθρες.
Πιο κοντινή φωτογραφία...
Κοιτάξτε όμως...
Στο επάνω μέρος πρέπει να τοποθετήσουμε μια λαβή ώστε να την ανοιγοκλείνουμε εύκολα και γρήγορα σαν πρέσα.
Ενώ στο μπροστινό μέρος πρέπει να μπει ένα μικρο σκαφάκι που θα συλλέγει το κερί που θα περισσεύει...
Φυσικά χρειάζονται και οι κατάλληλες βάσεις που θα το κρατάνε ίσιο μπρος πίσω.
Για να είναι κάπως έτσι...
Και τώρα η ώρα που όλοι περιμέναμε...
Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε την δική μας παραγωγή κηρηθρών...
Ρίχνουμε λίγο νερό στο σκαφάκι για να συγκρατήσει το περίσσευμα του κεριού.
Στην συνέχεια λιώνουμε το κερί στους 80 βαθμούς και το ρίχνουμε στην πρέσα μας..
Και την κλείνουμε πιέζοντας ελαφρά ώστε να πάρει το σχήμα της η κηρήθρα.
Ενώ όσο κεράκι περισσεύει το ξύνουμε με την σπάτουλα...
Στη συνέχεια ανοίγουμε και...
Η δική μας κηρήθρα, από το δικό μας κερί χωρίς παραφίνες ή οτιδήποτε άλλο είναι γεγονός!!!
Όπως βλέπετε το φύλο κηρήθρας δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με αυτά του εμπορίου.
Και φυσικά μπορούμε να φτιάξουμε πολλά...
Η και πάρα πολλά...
Μυστικό...
Για να ξεκολλούν εύκολα οι κηρήθρες που φτιάχνουμε, ένας καλός τρόπος είναι με ένα πινελάκι να αλείφου σαπουνάδα την φόρμα σιλικόνης πριν ρίξουμε το λιωμένο κερί!!!
Συνάδελφοι, σε μια δύσκολη οικονομικά στιγμή, η τιμή των φύλλων κηρήθρας διαρκώς ανεβαίνει.
Κινείται πλέον κοντά στα 70 λεπτά το κάθε ένα, ενώ σε μερικές περιοχές τα έχει ξεπεράσει.
Μια τριώροφη κυψέλη δηλαδή έχει ένα κοστολόγιο πάνω από 20 Ευρώ μόνο για φύλλα κηρήθρας...
Μια τέτοια κατασκευή θα έλυνε τα χέρια του μελισσοκόμου και θα έριχνε στο ΜΗΔΕΝ το κόστος των κηρηθρών.
Είμαι σίγουρος ότι η ανάρτηση θα κεντρίσει το ενδιαφέρον σε πολλούς και ότι ορισμένοι θα φτιάξουν την πρέσα αυτή.
Επίσης ξέρω ότι και το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Έλληνα είναι πολύ υψηλό και ελπίζω κάποιος κατασκευαστής να το τολμήσει.
Ευχαριστώ τον συνάδελφο Mehmet Yuksel από την Τουρκία για το μεράκι του και τον κόπο του προκειμένου να πετύχει αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Η ανάρτηση με το κατασκευαστικό μέρος αποτελεί αναδημοσίευση από το δικό του ιστολόγιο.
Η διεύθυνση του είναι http://mehmetyuksel1.blogspot.gr/2009/04/temel-petek-kalibi-yapimi.html
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών