Φίλες και φίλοι το σημερινό είναι ένα ακόμα άρθρο που εσείς ζητήσατε.
Μέχρι τώρα έχουμε μιλήσει για το μπλοκάρισμα της κηρήθρας με μέλι, αλλά δεν μιλήσαμε καθόλου για το μπλοκάρισμα που γίνεται σε αυτή και με γύρη.
Αν και αυτό το δεύτερο φαινόμενο, δεν συμβαίνει σε όλες τις περιοχές της χώρας, ούτε σε όλα τα μελίσσια, παρόλα αυτά αποτελεί μια πραγματικότητα και ένα αρκετά σύνηθες φαινόμενο.
Για να το δούμε πως συμβαίνει αυτό θα πρέπει να πάμε πίσω στην άνοιξη...
Εκεί που η εποχή λόγω υγρασίας ευνοεί την παραγωγή και την συγκομιδή της γύρης.
Γιατί και η γύρη όπως και το μέλι για να παραχθεί από το φυτό αλλά και για να το μαζέψει η μέλισσα πιο εύκολα θα πρέπει τα ποσοστά υγρασίας της ατμοσφαίρας να είναι αρκετά υψηλά.
Γι αυτό βλέπουμε η γύρη να έρχεται στις κυψέλες μας πιο άφθονη τις πρωινές και τις βραδυνές ώρες όπως και τις μέρες που ακολουθούν μετά από μια βροχή, η δε υγρασία αν είναι πάνω από 60% είναι ευνοϊκή για την παραγωγή.
Την άνοιξη λοιπόν, τότε που τα μελίσσια είναι αρκετά δυνατά, και χιλιάδες συλλέκτριες εξορμούν στους αγρούς βλέπουμε την γύρη να έρχεται στην κυψέλη σε μικρούς σβόλους στα πίσω πόδια των εργατριών.
Είναι γνωστή η χρησιμότητα της γύρης στην ανάπτυξη του μελισσιού, μιας που οι βασίλισσες με την παρουσία της γύρης και του νέκταρος λαμβάνουν σήμα κατά κάποιο τρόπο για να πολλαπλασιάσουν την γέννα τους.
Αλλά και οι συλλέκτριες, γενικά η μέλισσα όσο κι αν της δώσεις δεν κάνει εύκολα στοπ, και συνεχίζει να μαζεύει ποσότητες ακόμα κι αν στην κυψέλη υπάρχει αφθονία, και πρέπει να γνωρίζετε ότι η μέλισσα ως είδος είναι λαίμαργο πλάσμα, που της αρέσει να δουλεύει σκληρά ακόμα κι αν από την πολλή κόπωση οδηγείται στον πρόωρο θάνατο.
Και έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις που ένα μελίσσι επειδή μπλοκάρει από τις πολλές προμήθειες και δεν έχει χώρο για να αποθηκεύσει κι άλλες, παρατάει την κυψέλη του και αναζητάει αλλού νέα φωλιά και αρχίζει από την αρχή να δουλεύει.
Και βλέπουμε πως όταν το μελίσσι δεκαρίσει την άνοιξη και αργήσουμε να του δώσουμε πάτωμα, ότι αρχίζει να μπλοκάρει η γέννα της μάνας κυρίως από γύρη, μειώνεται κατά πολύ ο διαθέσιμος χώρος για να γεννήσει η βασίλισσα και έτσι αρχίζει η πτώση του γόνου και μετά του πληθυσμού άκαιρα.
Κάποιες φορές θα παρατηρήσουμε και ένα ευτράπελο φαινόμενο, το κελί να είναι μισογεμάτο γύρη και πάνω από αυτήν η βασίλισσα να έχει γεννήσει αυγό.
Οι μέλισσες να πω ακόμα ότι αρέσκονται να τοποθετούν γύρη και νέκταρ κοντά στον γόνο τους ώστε να τα έχουν εύκαιρα για να τον ταΐζουν, μόνο που ορισμένες φορές χάνουν το μέτρο.
Λίγο πριν συμβεί αυτό πρέπει να παρέμβει ο μελισσοκόμος ο οποίος έχει δυο επιλογές.
Ή να βάλει γυρεοπαγίδα ώστε να πάρει ένα μέρος γύρης από αυτή που έρχεται και να ανακουφίσει την κατάσταση, ή να δώσει πάτωμα, δηλαδή επιπλέον χώρο στο μελίσσι.
Στην δεύτερη περίπτωση, όταν δώσει πάτωμα πρέπει να πάρει δυο πλαίσια με ψημένο γόνο να τα ανεβάσει πάνω στο κέντρο του πατώματος.
Και τότε οι μέλισσες αντιλαμβανόμενες πλήρως τι έχει συμβεί βλέπουμε να μετατρέπουν τον όροφο σε γονοφωλιά ενώ τον εμβρυοθάλαμο τον μετατρέπουν κυριολεκτικά σε αποθήκη γύρης με τις κηρήθρες να γεμίζουν σταδιακά και ασφυκτικά με γύρη.
Σε τέτοια μελίσσια μετά από λίγο καιρό προσωπικά τοποθετώ και τρίτα πατώματα, και έχουμε έτσι τον εμβρυοθάλαμο γεμάτο γύρη, ένα πάτωμα γεμάτο γέννα κι ένα πάτωμα γεμάτο μέλι, όταν οι συνθήκες το ευνοήσουν.
Φυσικά υπάρχουν και παραλλαγές, δηλαδή εμβρυοθάλαμος γεμάτος γύρη, πέντε πλαίσια στο δεύτερο με γόνο και άλλα πέντε με μέλι, και επίσης πέντε με γόνο και πέντε με μέλι στο τρίτο, ουσιαστικά όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Το ερώτημα που γεννάται σε πολλούς και κυρίως σε άπειρους μελισσοκόμους είναι αν πρέπει να ανησυχούν ή να στενοχωριούνται βλέποντας τον εμβρυοθάλαμο μπλοκαρισμένο με τόσες γύρες.
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ.
Αντιθέτως θα ήταν ευχής έργο να συνέβαινε αυτό κάθε χρόνο.
Σε ότι αφορά εμένα, το θέλω και το επιδιώκω γι αυτό αποφεύγω και την χρήση γυρεοπαγίδας, αλλά συμβαίνει κυρίως μόνο τις καλές χρονιές.
Και είναι σημαντικό πολύ αυτό το φαινόμενο ειδικά για τα μελίσσια που θα μεταφερθούν σε μελιτώματα.
Γιατί εκεί, πχ σε έλατο, πεύκο, βελανιδιά, οι γύρες είναι ελάχιστες, και οι μελισσοκόμοι αναγκάζονται πολλές φορές να ταΐσουν γυρεόπιτες για να κρατήσουν κάποιους γόνους.
Βλέπουμε δηλαδή έναν εμβροθάλαμο που τον Μάιο είναι ασφυκτικά γεμάτος, και το μελίσσι μεταφέρεται στα έλατα, μέχρι τέλος Ιουνίου να είναι κυριολεκτικά άδειος από γύρες.
Και τότε καταλαβαίνουμε την αξία της γύρης, και ποιο πολύ αν χρειαστεί να πληρώσουμε γυρεόπιτες για να ταΐσουμε τα μελίσσια.
Κι αν στα έλατα τέλος πάντως σε ορισμένα μέρη υπάρχει καστανιά και επάρκεια, στην βελανιδιά και στα πεύκα όμως ούτε λόγος...
Να πω ακόμα πως την γύρη που είναι αποθηκευμένη στον εμβρυοθάλαμο οι μέλισσες μπορούν άνετα να την χρησιμοποιήσουν όλο το καλοκαίρι, και πως μόνο την γύρη που υπάρχει στα πλαίσια που έχουμε αποθηκεύσει στην αποθήκη τον χειμώνα και ξεραίνεται, οι μέλισσες δεν την χρησιμοποιούν αλλά την πετάνε έξω από την κυψέλη.
Και τέλος αν και οι βασίλισσες εγκαταλείπουν τον εμβρυοθάλαμο και ανεβαίνουν και γεννάνε στο πάτωμα όταν αυτός μπλοκάρει, τον ξαναθυμούνται όταν η γύρη λιγοστεύει κι όταν ο καιρός ζεσταίνει μετά τον Ιούνιο γιατί εκεί κάτω μετά είναι το ποιο δροσερό σημείο της κυψέλης.
Έτσι έχουν τα πράγματα σχετικά με το μπλοκάρισμα του εμβρυοθαλάμου συνάδελφοι.
Την επόμενη φορά που θα προβληματιστείτε όταν τον δείτε γεμάτο με γύρη, σκεφτείτε απλά ότι όλη αυτή η ποσότητα θα σας δώσει τόσα επιπλέον πλαίσια με γόνο όσα βλέπετε να βρίσκονται γεμάτα με γύρη στον εμβρυοθάλαμο!!!
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών