Μελισσοτροφή τύπου πάστας (Fonta) Συνταγή

Συνάδελφοι την συνταγή αυτή σας την χρωστάω καιρό τώρα, αφού την έχω υποσχεθεί εδώ και έναν χρόνο.
Υποσχέθηκα όμως ότι η συνταγή θα είναι τέλεια και έπρεπε να έχω άνεση χρόνου ώστε να το ψάξω καλά.
Έτσι κι έγινε και μπορώ να πω πως υπάρχει πλέον η συνταγή που όλοι θέλαμε.

Και στην προκειμένη περίπτωση η συνταγή είναι απλή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις εξάλλου η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας μόνο που δεν μπορούμε να την δούμε.
Πριν προχωρήσω με τις δοσολογίες πρέπει να πω ορισμένα πράγματα για το τι είναι καλή μελισσοτροφή...


Αλλά και να σας προειδοποιήσω εκ νέου ότι και αυτή η ανάρτηση προσκρούει σε συμφέροντα και ίσως ακούσετε διάφορα αρνητικά πάλι.

Όμως η συνταγή είναι δοκιμασμένη και δεν σηκώνω αμφισβητήσεις!
Καλή μελισσοτροφή λοιπόν είναι εκείνη η τροφή που πρώτα απ όλα δεν θα βλάπτει τις μέλισσες.
Πολλές είναι να ξέρετε οι τροφές που έχουν γίνει με βρασμό και βλάπτουν τον οργανισμό των μελισσών.

Τέτοιες τροφές που γίνονται με βρασμό είναι οι βανίλιες.

Αυτές αν δεν προσεχθούν ώστε με ψύξη μετά την παρασκευή τους να πέσει γρήγορα η θερμοκρασία τους τότε ανεβαίνει η HMF τους με αποτέλεσμα να γίνονται τοξικές για τις μέλισσες.
Έτσι αν το μελίσσι τραφεί με τροφή που έχει ανεβασμένη HMF μπορεί να μην πεθάνει ακαριαία αλλά θα μειώσει μέχρι και κατά 2/3 το προσδόκιμο ζωής των μελισσών.

Κι αν αυτό κατά τους μήνες που υπάρχει γόνος στα μελίσσια δεν μπορούμε να το δούμε γιατί ο πληθυσμός ανανεώνεται διαρκώς, σκεφτείτε τι αποτέλεσμα θα είχε αν ταϊστούν τον χειμώνα τα μελίσσια που δεν έχουν γόνους...

Τότε ο πληθυσμός τους θα κατέρρεε ραγδαία και εμείς θα αναρωτιόμαστε τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε...

Κι αν νομίζετε πως τα παραλέω...σας πληροφορώ ότι περίπου οι μισές βανίλιες που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχουν HMF πάνω από τα κανονικά επίπεδα.

Πρόσφατα έγινα μάρτυρας ενός περιστατικού μάλιστα και θα σας το διηγηθώ.

Πήγα σε μελισσοκομικό κατάστημα νύχτα να αγοράσω εξαρτήματα, και εκεί είχε επώνυμες βανίλιες ανοιχτές που όταν τις ακουμπούσες ψηνόταν το χέρι σου.
Σε ερώτηση μου σχετικά, έλαβα την απάντηση ότι το φορτίο ήταν εκεί από το πρωί και επειδή δεν κρύωνε άνοιξαν τα κουτιά να τα χτυπήσει λίγο κρύος αέρας.
48 ώρες έκαναν εν τέλη να κρυώσουν αυτές οι βανίλιες συνάδελφοι, και δεν το σχολιάζω άλλο.

Φυσικά γινόταν πολύς χαβαλές με την παρτίδα αυτή... του στυλ πως ένα τέτοιο ζυμάρι είναι ότι πρέπει για θερμοφόρα τις κρύες νύχτες του χειμώνα!!!

Ένας άλλος παράγοντας της ποιοτικής μελισσοτροφής είναι το πέτρωμα του ζυμαριού.

Ενώ δηλαδή ο μελισσοκόμος πληρώνει την τροφή, αυτή πετρώνει και τότε οι μέλισσες την παίρνουν κομματάκι κομματάκι και την πετούν έξω απ την κυψέλη.
Να ξέρετε ότι πολλές φορές οι μέλισσες πετούν μέχρι και το 50% της τροφής με αυτόν τον τρόπο.

Τέλος ποιοτική τροφή καλείται εκείνο το ζυμάρι που θα καταναλωθεί αργά και σταθερά από τις μέλισσες και θα τις βοηθάει στις ανάγκες τους όλες τις εποχές του χρόνου. 

Θέλω να πιστεύω ότι ήδη έχετε πάρει μια ιδέα με βάση όσα διαβάσατε για το τι τροφή θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε σε αυτή την ανάρτηση...
Η απάντηση είναι ότι θα φτιάξουμε μια τροφή κρύας ζύμωσης που δεν θα έχει ανεβασμένη HMF αφού θα είναι κρύας ζύμωσης, που δεν θα πετρώνει, και άρα δεν θα χάνουμε χρήματα, και που θα βοηθάει τις μέλισσες όλες τις εποχές του χρόνου!!!

Η συνταγή αυτή δεν είναι άλλη από την ίδια συνταγή που χρησιμοποιείται χρόνια τώρα στο Εξωτερικό, αλλά και προσφάτως στην Ελλάδα για τις τροφές τύπου πάστας!!!

Ας την δούμε βήμα βήμα λοιπόν... 

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε για να φτιάξουμε την τροφή μας είναι να πάμε σε ένα γνωστό μας ζαχαροπλαστείο και να κόψουμε την κρυσταλλική μας ζάχαρη σε μύλο ώστε αυτή να γίνει άχνη....

Το δεύτερο βήμα είναι να κάνουμε ιμβερτοποίηση σε μια μικρή ποσότητα τροφής ώστε με αυτό το μείγμα μετά να συνεχίσουμε.

Ο τρόπος που θα κάνουμε ιμβερτοποίηση είναι απλός.

 
Βάζουμε στη φωτιά μια κατσαρόλα με 1 κιλό ζάχαρη, 200ml νερό και 40ml φυσικό χυμό λεμονιού.
Αναδεύοντας συνεχώς το μείγμα αυτό σε 5-10 λεπτά θα έχει λιώσει εντελώς η ζάχαρη και θα έχει γίνει ένα πυκνό σιρόπι με υποκίτρινο διαυγές χρώμα.

Τότε το κατεβάζουμε από την φωτιά.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Οι κρύσταλλοι της ζάχαρης πρέπει να έχουν σπάσει εντελώς, διαφορετικά το αφήνουμε στην φωτιά μέχρι να συμβεί αυτό.

Το τρίτο βήμα είναι η ζύμωση! 

Σε λίγη ώρα, αφού δηλαδή το μείγμα έχει κρυώσει το ρίχνουμε σε μια λεκάνη και ρίχνουμε και 3 κιλά άχνη ζάχαρη από αυτή που κόψαμε.
Στη συνέχεια αρχίζουμε πολύ καλό ζύμωμα μεχρι το μειγμα να ομογενοποιηθεί.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ
Όσο καλύτερα ζυμωθεί το μείγμα τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε στην προσπάθεια μας να μην πετρώσει το ζυμάρι μας.
Το ζητούμενο είναι να πασαλειφτεί και ο τελευταίος κόκκος της άχνης ζάχαρης με το ιμβερτοποιημένο μείγμα!!!

Όταν τελειώσουμε το ζύμωμα το βάζουμε σε σακούλες προσπαθώντας να βγει ο αέρας από αυτές και στο σφραγίζουμε.
Στη συνέχεια το δίνουμε στα μελισσάκια μας κάνοντας μια τρυπά από κάτω.


ΠΡΟΣΟΧΗ
Επειδή όσο να ναι κάποιοι είτε από λάθος, είτε από υπέρμετρο ζήλο θα διαφοροποιήσουν την συνταγή, καλό θα ήταν την τρύπα στη σακούλα να την κάνετε στο πλάι ώστε να μην υπάρξει περίπτωση να στάξει και μας δημιουργήσει πρόβλημα.

Δυο λόγια θέλω να πω για την σημασία της ιμβερτοποίησης στην διατροφή των μελισσών...

Όταν η μέλισσα πηγαίνει σε ένα λουλούδι και παίρνει το νέκταρ, αυτό αποτελείται κατά κύριο λόγο από σακχαρόζη.
Το νέκταρ αυτό το μεταφέρει στην γούσα της κι εκεί εκλύει το ένζυμο ιμβερτάση.
Η ιμβερτάση λοιπόν διασπά την σακχαρόζη σε δυο πιο απλά σάκχαρα, την φρουκτόζη και την γλυκόζη.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν επειδή το μέλι περιέχει, κατά 80% περίπου, ιμβερτοποιημένο σάκχαρο, άνετα μπορούμε να δώσουμε παρόμοια σύνθεση στις τροφές μας, καθώς αυτό θα συμβάλει πολύ στην καλή υγεία του σμήνους.
Και φυσικά με τον ίδιο τρόπο που η ιμβερτάση αποτρέπει το πέτρωμα του μελιού θα αποτρέψει και το πέτρωμα της τροφής μας.

Η ιμβερτάση λοιπόν είναι ένα ένζυμο που υπάρχει ήδη στον οργανισμό των μελισσών μας, και είναι λογικό μια τροφή που έρχεται κοντά στην σύσταση της φυσικής τροφής των μελισσών να είναι αδύνατον να τις βλάψει...

Τέλος να πω ότι οι εισαγόμενες τροφές τύπου πάστας κυρίως για να μειώσουν το κόστος της τροφής χρησιμοποιούν στην συνταγή τους και ισογλυκόζυ καθώς αυτή είναι πιο φτηνή από την ζάχαρη.
Εγώ δεν θα κρίνω αν αυτό είναι καλό ή κακό, απλά θα πω σε όσους θέλουν να την χρεισιμοποιήσουν για να έχουν ακριβώς τον τύπο της εισαγόμενης πάστας, ότι μπορεί να μπει σε ποσότητα 40% του ιμβερτοποιημένου μίγματος όταν αυτό κρυώσει.

Δηλαδή να μπουν 600-700 γρ ιμβερτοποιημένου μειγματος, 400 γρ ισογλυκόζυ και 3 κιλά άχνη ζάχαρης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Κατά την ζύμωση θα δείτε πως σας βγαίνει το ζυμάρι, αν δηλαδή θέλει λίγο περισσότερη άχνη για να γίνει πιο σφιχτό ή αν θέλει λίγο περισσότερο σιρόπι για να γίνει πιο μαλακό!!!

Ορισμένοι φτιάχνουν πιο ξερά ζυμάρια το καλοκαίρι, και πιο μαλακά τον χειμώνα γι αυτό σας το λέω.

Συνάδελφοι αυτή ήταν η συνταγή, εύκολη και κατανοητή πιστεύω ότι μπορεί να την φτιάξει ο κάθε ένας.
Εύχομαι και ελπίζω να την φτιάξουν και πολλοί έμποροι τροφών αφού είναι κλάσεις ανώτερη από τις βανίλιες.
Σε μια εποχή που και το τελευταίο ευρώ είναι σημαντικό για όλους μας, και που οι μελισσοτροφές είναι στο υψηλότερο επίπεδο που έχουν ποτέ φτάσει...αυτή είναι η συνταγή του MELISSOCOSMOU για να σας απαλύνει λίγο το κόστος συντήρησης των μελισσοσμηνών σας.

Σας εύχομαι να την πετύχετε και να έχετε τα μελίσσια σας γερά και δυνατά!!!

MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών