Ένα ακόμα ενδιαφέρον άρθρο σήμερα που γράφτηκε για να βοηθήσει νέους μελισσοκόμους να κατανοήσουν όσο περισσότερο γίνετε την τέχνη της μελισσοκομίας και να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες μελιού.
Θέλω να πω σε όσους εφαρμόζουν τις τεχνικές που διαβάζουν στον MELISSOCOSMO να κρατήσουν αυτό το άρθρο γιατί είναι το Α και το Ω της επιτυχίας.
Ας το δούμε λοιπόν.
Από ότι θα έχετε διαπιστώσει οι βασίλισσες μας έχουν αρχίσει να γεννάνε πολύ ικανοποιητικά πλέον.
Ο μελισσοκόμος ωστόσο δεν μπορεί να τα περιμένει όλα έτοιμα από τις μέλισσες…
Πρέπει κι αυτός να παρέμβει προκειμένου να τις βοηθήσει.
Να διορθώσει τα όποια λάθη που υπάρχουν στο μελισσοκομείο του.
Όταν δούμε λοιπόν ότι ο καιρός σταθεροποιείται πρέπει να κάνουμε μια σειρά από παρεμβάσεις προκειμένου να πετύχουμε το απόλυτο.
Το απόλυτο όπως ξαναέχω πει είναι να έχουμε ΟΛΑ ή σχεδόν όλα τα μελίσσια μας παραγωγικά.
Είναι λάθος και κουτό να διατηρούμε πχ 200 μελισσοσμήνη και να έχουμε παραγωγικά μόνο 150 ή 120.
Πρέπει να σκεφτείτε ότι έχουμε κάνει έξοδα για να ξεχειμωνιάσουμε και τα 200 μελίσσια μας, και πρέπει να περιμένουμε παραγωγή και από τα 200 μελίσσια μας.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά όμως…
Όταν λοιπόν σταθεροποιηθεί ο καιρός, και δούμε ότι τα μελισσάκια μας προσπαθούν να αυξήσουν τους γόνους τους πρέπει να τα βοηθήσουμε.
Κατ αρχήν πρέπει να τους δίνουμε σιροπάκι τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα μέχρι που δεν θα το έχουν πλέον ανάγκη.
Μέχρι δηλαδή που να δείτε ότι υπάρχουν τροφές στις κυψέλες και δεν είναι ανάγκη να τροφοδοτούμε.
Το σιροπάκι πρέπει να είναι 2 μέρη νερό κι ένα μέρος ζάχαρη.
Ενώ αν δεν θέλουμε ζάχαρη και θέλουμε να δώσουμε μέλι στα μελίσσια μας τότε η αναλογία είναι 1 κιλό μέλι σε 5 κιλά νερό.
Εγώ έχω πει αν θυμάστε ότι για την αποφυγή ασθενειών που μπορεί να προέρθουν από μολυσμένο μέλι προτιμάω το σιρόπι ζάχαρης.
Ο λόγος που αραιώνουμε τόσο πολύ το σιρόπι ζάχαρης η μελιού, είναι για να το κάνουμε να μοιάζει με νέκταρ, και να ξεγελάσουμε την βασίλισσα με τον τρόπο αυτό να πιστέψει ότι έξω έχουμε δυνατή ανθοφορία, προκειμένου να γεννήσει μεγάλο αριθμό αβγών.
Όταν αυτό συμβεί, δηλαδή όταν οι βασίλισσες μας αρχίσουν και γεννάνε πολύ, είτε λόγο της τροφοδοσίας που κάναμε είτε λόγο καλής νεκταροσυλλογής τότε εμείς οι μελισσοκόμοι πρέπει να προχωρήσουμε σε οριζόντια ανάπτυξη.
Η οριζόντια ανάπτυξη που εφαρμόζουμε επιτρέπει στα μελίσσια μας να αναπτυχτούν περίπου 3 φορές γρηγορότερα απ ότι θα αναπτύσσονταν μόνα τους σιγά σιγά.
Την οριζόντια ανάπτυξη την κάνουμε ως εξής…
Παίρνουμε αρχικά χτισμένα πλαίσια και τα βάζουμε (κατ εμένα) ανάμεσα στο γόνο.
Όταν το κάνουμε αυτό τότε η βασίλισσα το πολύ σε μια εβδομάδα θα έχει γεννήσει το πλαίσιο αυτό.
Τότε αφήνουμε 2-3 ημέρες ακόμα ήσυχο το μελίσσι να γεννήσει και στα υπόλοιπα πλαίσια όπου έχουν εκκολαφτεί οι μέλισσες, και στη συνέχεια δίνουμε κι άλλο πλαίσιο χτισμένο στο κέντρο του γόνου ξανά.
Έτσι το μελίσσι μας αναπτύσσεται οριζόντια…
Όταν γίνει 8αρι ή 9άρι του δίνουμε πάτωμα γεμάτο με πλαίσια κι εφαρμόζουμε οριζόντια ανάπτυξη αυτή τη φορά στον πάνω όροφο ώσπου το μελίσσι να γίνει 18άρι, όποτε του δίνουμε τρίτο πάτωμα γεμάτο πάντα με πλαίσια και συνεχίζουμε την οριζόντια ανάπτυξη στον τρίτο όροφο αυτή τη φορά.
Προηγουμένως είπα ότι κατ εμένα βάζουμε το πλαίσιο ανάμεσα στο γόνο.
Αυτό το λέω γιατί ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το πλαίσιο αυτό πρέπει να μπαίνει εκεί που τελειώνει ο γόνος.
Κάτι τέτοιο όμως είναι λάθος, γιατί αν το βάλουμε εκεί που τελειώνει ο γόνος η βασίλισσα δεν θα το γεννήσει άμεσα κι έτσι δεν θα έχουμε τη ραγδαία ανάπτυξη που επιζητούμε.
Να πω ακόμα ό,τι..
Αν δείτε ότι η χρονιά είναι καλή και ότι τα μελίσσια χτίζουν τότε μπορείτε να βάζετε κι άχτιστα πλαίσια ανάμεσα στον γόνο.
Στην περίπτωση που δεν έχετε χτισμένα πλαίσια εννοείται πως θα προχωρήσετε την οριζόντια ανάπτυξη με άχτιστα πλαίσια.
Ακόμα να πω ότι…
Θα δείτε μερικά αδύναμα μελισσάκια, να γεννάνε μόνο το μισό μέρος της κηρήθρας.
Δηλαδή, ή από την μέση και πίσω ή από την μέση και μπροστά.
Σε αυτά ΔΕΝ θα δώσετε πλαίσιο ανάμεσα στο γόνο.
Σε αυτά θα κάνετε αντιστροφή πλαισίων.
Δηλαδή το ένα πλαίσιο θα μένει ως έχει, να κοιτάζει πχ το γεννημένο τμήμα προς τον νότο, ενώ το δεύτερο πλαίσιο θα το αντιστρέφετε να κοιτάζει το γεννημένο τμήμα του προς το βορρά, το τρίτο πλαίσιο να κοιτάζει το γεννημένο τμήμα προς νότο πάλι, ενώ το τέταρτο να κοιτάζει το γεννημένο τμήμα προς βορρά κ.ο.κ.
Είναι κι αυτός ένας τρόπος οριζόντιας ανάπτυξης, κι αν τον κάνετε θα δείτε ότι οι βασίλισσες θα αρχίσουν να γεννάνε πλέον σε ολόκληρα τα πλαίσια.
Όλα αυτά που περιέγραψα συνηθίζουμε να τα λέμε Οριζόντια Ανάπτυξη μελισσιών, και είναι πολύ σημαντικό να τα εφαρμόζουμε την άνοιξη στα μελίσσια μας για να αναπτυχτούν και πολύ αλλά και γρήγορα.
Γιατί πολύ ανεπτυγμένα μελίσσια από όσο το δυνατόν γρηγορότερα σημαίνει ότι, θα έχουμε μελίσσια ικανά να εκμεταλλευτούν τις ανθοφορίες του Απριλίου και του Μαΐου προς δικό μας όφελος, και το αποτέλεσμα θα είναι πολύ πιθανόν να μας δώσουν πολύ καλή παραγωγή ανθόμελου στα τέλη του Μαΐου.
Όμως δεν σταματάμε εδώ…
Ένα μελισσοκομείο ακόμα κι αν εφαρμόζουμε την ίδια τακτική σε όλα μας τα μελίσσια θα έχει μελίσσια αδύναμα, μέτρια, και δυνατά.
Κι εδώ πρέπει να παρέμβουμε για να τα κάνουμε όλα ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ και παραγωγικά.
Αδύναμα μελίσσια είναι πιθανόν να έχουμε είτε γιατί δεν έχουν καλές βασίλισσες, είτε γιατί δεν ξεχειμώνιασαν με μεγάλο πληθυσμό και δεν μπορούν να αναπτυχτούν ικανοποιητικά.
Αν όμως, βοηθήσουμε τα μελισσάκια μας αυτά, και πάρουν φόρα, τότε θα γίνουν κι αυτά μεγάλα και δυνατά πολύ γρήγορα, και το σπουδαιότερο είναι ότι θα μας δώσουν και παραγωγή κανονικά.
Δεν αρκεί να τα βοηθήσουμε μόνο ταΐζοντας τα.
ΠΡΕΠΕΙ να τα βοηθήσουμε και με ψημένο γόνο αλλά και αν χρειάζεται με πληθυσμό από άλλα μελίσσια.
Όταν δούμε προς τα τέλη Μαρτίου ότι έχουμε μελίσσια εικοσάρια, θα πρέπει να ξέρετε ότι είναι μαθηματικός βέβαιο ότι τα μελίσσια αυτά θα σμηνουργίσουν τον Απρίλιο και τον Μάιο σίγουρα...
Μερικοί μελισσοκόμοι για να κόψουν την τάση σμηνουργίας αυτών των μελισσιών κόβουν παραφυάδες.
Όμως αυτό είναι ΛΑΘΟΣ.
Οι παραφυάδες αυτές δεν θα μας δώσουν παραγωγή την ίδια χρονιά, αλλά μόνο τον επόμενο χρόνο.
Άρα κάνουμε ΜΕΓΑ λάθος αν κόψουμε παραφυάδες πχ τέλος Μαρτίου η κάπου μέσα στον Απρίλιο.
Γιατί παίρνουμε έναν μεγάλο αριθμό συλλεκτριών που θα μπορούσαν να μας φέρουν μεγάλες ποσότητες μελιού στην κυψέλη και τις κάνουμε ανενεργές σε παραφυάδες που μας είναι προς το παρόν άχρηστες.
Την άνοιξη έχουμε στόχο να πάρουμε μέλι, να το θυμάστε αυτό…
Παραφυάδες έχουμε όλο το καλοκαίρι μπροστά μας να κόψουμε όσες θέλουμε…
Από τα δυνατά μας μελίσσια λοιπόν πρέπει να πάρουμε πληθυσμό και γόνο και να τον δώσουμε στα αδύνατα μελίσσια μας.
Έτσι αν από τα 200 μελίσσια μας έχουμε..
Π.χ 80 τριαντάρια, 50 εικοσάρια, και 70 πεντάρια και δεκάρια, πρέπει να κάνουμε το εξής…
Να κάνουμε ΟΛΑ μας τα μελίσσια 17άρια.
Και τα 200 μελίσσια μας.
Είτε δίνοντας πληθυσμό σε πατώματα ενώνοντας τα με την μέθοδο της εφημερίδας, είτε αντιστρέφοντας τις θέσεις των κυψέλων (Αδυνάτων με Δυνατών) για να μπει μόνος του ο πληθυσμός από τις δυνατές στις αδύνατες.
Είτε παίρνοντας γόνους ψημένους από τα δυνατά τακτικά, και να τους δίνουμε στα αδύνατα.
Όταν το κάνουμε αυτό τότε θα δούμε ότι όλα μας τα μελίσσια θα γίνουν ισοδύναμα, και θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται σε τέτοιο βαθμό που τα περισσότερα θα γίνουν ξανά 30άρια ενώ τα μικρότερα που θα έχουμε θα είναι 20άρια.
Έτσι θα έχουμε 200 μελίσσια πολύ παραγωγικά, που θα εκμεταλλευτούν ΟΛΑ όλες τις ανθοφορίες, και που μετά τον Μάιο θα μπορέσουμε να τα πάμε είτε σε Έλατο είτε σε θυμάρι, είτε σε πεύκο και θα μας δώσουν τεράστιες παραγωγές.
Πρέπει να ξέρετε ότι ένα αδύναμο μελίσσι αν το ενισχύσουμε την άνοιξη και γίνει 17αρι, αυτό θα μπορέσει άνετα να δυναμώσει κι άλλο από μόνο του πλέον, και θα γίνει εικοσάρι, και θα παραμείνει σε αυτά τα επίπεδα έως το καλοκαίρι.
Αυτό συμβαίνει γιατί η βασίλισσα αν είναι κακή, δεν μπορεί να γεννήσει πάρα πολλά αβγά για να αναπτυχτεί την άνοιξη, αλλά μπορεί να γεννήσει τόσα αβγά όσα χρειάζεται για να παραμείνει στάσιμο το μελίσσι η για να έχει κάποια μικρή ανάπτυξη.
Τα πολύ δυνατά μας μελίσσια που τους πήραμε γόνους ή πληθυσμούς για να δυναμώσουμε τα μικρά μας, θα δούμε ότι όχι μόνο δεν τους κάναμε κακό, αλλά τους κάναμε και καλό.
Αυτό συμβαίνει γιατί, τους κόβουμε την τάση της σμηνουργίας αφού τα αποσυμφορίζουμε από τον πολύ πληθυσμό.
Και γιατί αν τους πάρουμε γόνο, και τους δώσουμε νέα πλαίσια, τότε αυτά αρχίζουν να τα δουλεύουν, κι ως γνωστόν όταν το μελίσσι δουλεύει αυτό είναι προς όφελος μας.
Αν αφήνατε τα μελίσσια σας ως είχαν, τότε τα 70 δεκάρια και πεντάρια μελίσσια του μελισσοκομείου σας θα ήταν αντιπαραγωγικά, ενώ τώρα αυτά τα 70 μελίσσια που κάνατε παραγωγικά θα σας δώσουν ένα σωρό μέλι.
Τα 80 τριαντάρια μελίσσια σας θα σας σμηνουργούσαν, και πολλά θα γινόντουσαν αντιπαραγωγικά, και θα κόβατε και κάποιες παραφυάδες που θα ήταν άχρηστες προς το παρόν.
Θα είχατε δηλαδή μόνο γύρω στα 100 ικανά μελίσσια για να περιμένετε καλή παραγωγή.
Ενώ με τον τρόπο αυτό έχετε 200.
Τέλος να ξέρετε ότι μπαίνοντας σε ένα μελισσοκομείο με όλα τα μελίσσια ισοδύναμα ή παραγωγικά, ότι εσείς κάνατε το καθήκον σας.
Κάνατε ότι πέρναγε από το χέρι σας για να έχετε την δυνατότερη περισσότερη παραγωγή.
Πλέον το μπαλάκι περνάει στα μελίσσια σας, και είμαι σίγουρος ότι αν έχετε εφαρμόσει όλα τα παραπάνω…
ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΟΥΝ
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών