Σήμερα γράφω ένα ακόμα άρθρο, ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου.
Εσείς θα κρίνετε αν είναι και για εσάς χρήσιμο.
Η Μελισσοκομία συνάδελφοι μελισσοκόμοι είναι για μερικούς τέχνη, ενώ για μερικούς άλλους επιστήμη.
Προσωπικά πιστεύω ότι όσα χρόνια κι αν ασχοληθεί κάποιος με την μελισσοκομία, όση εμπειρία κι αν αποκτήσει πάλι θα είναι πράγματα που δεν θα τα ξέρει και δεν θα καταφέρει ποτέ να μάθει για αυτά.
Με το χρόνο παρατηρούμε πράγματα, και βγάζουμε χρήσιμα συμπεράσματα που μας επιτρέπουν να βελτιώνουμε τις ικανότητες μας και να μπορούμε να βοηθάμε την προσπάθεια του σμήνους στο να συλλέγει τα προϊόντα κυψέλης.
Μια άσχημη ασθένεια, αλλά ΟΧΙ καταστροφική για τα μελίσσια μας είναι η Ασκοσφαίρωση.
Η Ασκοσφαίρωση επηρεάζει τον γόνο των μελισσιών και τον κάνει να μοιάζει σαν κιμωλία και γι αυτό λέγεται και κιμωλίαση.
Είναι η πιο ήπια ασθένεια που μπορεί να χτυπήσει το μελίσσι.
Συνήθως φεύγει από μόνη της μετά από μερικούς μήνες, αλλά εύκολα μπορεί να κάνει ένα μελίσσι αντιπαραγωγικό ή και να μεταδοθεί σε πλαϊνά μελίσσια από αυτό που έχει την ασθένεια.
Ωστόσο η ασθένεια αυτή είναι απολύτως θεραπεύσιμη.
Όταν θα έχω ένα άρρωστο μελισσάκι θα σας φτιάξω ένα άρθρο με λεπτομέρειες και φωτογραφίες όλων των χειρισμών που πρέπει να κάνετε για να το θεραπεύεστε άμεσα.
Να τονίσω ότι αντικατάσταση της βασίλισσας που προτείνουν πολλοί δεν λύνει σε καμία περίπτωση το πρόβλημα με την ασθένεια.
Ορισμένοι μελισσοκόμοι παρατηρούν συχνά στο μελισσοκομείο τους, ότι τα μελίσσια τους πετούν έξω από τις κυψέλες λευκά και μαύρα σφαιρίδια σαν αυτά της ασκοσφαίρωση περίπου.
Φυσικά βλέποντας το θέαμα ανησυχούν, ενώ δεν πρέπει.
Έχω δεχτεί πολλά μηνύματα τέτοια και θέλω να καθησυχάσω τους νεαρούς μελισσοκόμους που ίσως δεν ξέρουν ακόμα να ξεχωρίζουν την ασθένεια.
Η ίσως και παλιούς μελισσοκόμους που πιστεύουν ότι πρόκειται για Ασκοσφαίρωση ελαφριάς μορφής.
Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα όμως.
Στην προκειμένη, όταν βλέπετε έξω από τις κυψέλες σας τέτοια δείγματα, φυσικά πρέπει να δίνετε μεγάλη προσοχή.
Στις φωτογραφίες όπως βλέπετε μοιάζουν με μουμιοποιημένο γόνο, με γυψογονο δηλαδή.
Όμως ΔΕΝ είναι.
Πρόκειται για γύρη περσινή, που τον χειμώνα ξεράθηκε στα πλαίσια που δεν πατούσαν τα μελίσσια ή που είχαμε στην αποθήκη μας.
Τώρα τα μελισσάκια μας καθώς μεγαλώνουν και βρίσκουν αυτές τις γύρες τις πετάνε έξω από τις κυψέλες.
Επειδή και η ξερή γύρη και ο γυψόγονος μπαίνουν σε κελιά εργατριών, έχουν ακριβώς το ίδιο σχήμα αλλά και χρώμα.
Η γύρες που ήταν κίτρινες και ανοιχτόχρωμες ξεραίνονται και γίνονται μπεζ προς το λευκό, ενώ αυτές που είναι σκουρόχρωμες ξεραίνονται και γίνονται γκρι σκούρες.
Το ίδιο και ο γύψινος γόνος, γίνεται λευκός και γκρι.
Αν όμως πάρετε μερικά σποράκια και προσπαθήσετε να τα τρίψετε με τα δάχτυλα σας, θα δείτε ότι αν είναι γύρη τρίβονται πολύ εύκολα, ενώ αν είναι γυψόγονος δεν τρίβονται ή τρίβονται πάρα πάρα πολύ δύσκολα.
Προσέξτε πολύ καλά λοιπόν όταν βλέπετε τέτοια σημάδια και μην ανησυχείτε χωρίς λόγο.
Το Mail του Blog είναι πάντα στην διάθεση σας για κάποια απορία σας εφ όσον γνωρίζω φυσικά το θέμα.
Πρέπει ωστόσο να σας πω ότι ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος και δεν είναι εύκολο να απαντάω γρήγορα, μάλιστα μερικές απαντήσεις ή και άρθρα γράφονται νύχτα όταν βρω έστω λίγο χρόνο προκειμένου να αναρτηθούν την επόμενη ημέρα.
Ο Πυρετός της Μελισσοκομίας είναι σε έξαρση αυτόν τον καιρό και απαιτεί πολύ δουλειά στο μελισσοκομείο.
Η ανταμοιβή στο τέλος έχει πολύ ευχάριστη γεύση όμως…
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών