Μια παροιμία λέει...
Θέλει να Αγιάσει ο καλόγερος μα δεν τον αφήνει ο διάβολος!
Κάποιες φορές λες οκ συμβιβάζομαι με το κατεστημένο, δεν μπορώ να το αλλάξω, δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Όμως...
Μερικές φορές ακούς κάποια πράγματα που σε βγάζουν απ τα ρούχα σου!!!
Και τότε ξυπνάει το θηρίο μέσα σου και από την άλλη λες...
Ναι δεν μπορώ να το αλλάξω, μπορώ όμως να πέσω μαχόμενος.
Κάτι τέτοιο ισχύει στο παρακάτω άρθρο.
Πριν λίγες μέρες μιλούσα με έναν μεγάλο μελισσοκόμο.
Όταν λέω μεγάλο, εννοώ ότι έχει πολλά μελίσσια και παράγει πολλούς τόνους μέλι το χρόνο.
Με την δημιουργία αυτού του Blog έχω γνωρίσει πολύ κόσμο.
Όλοι τους έχουν κάτι να μου πουν!
Άλλοι κάποια νέα, ενώ άλλοι (οι περισσότεροι) μου μιλάνε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Σέβομαι τους ανθρώπους και ακούω ότι έχουν να μου πουν, και τους λέω και την γνώμη μου.
Μερικές φορές αυτά που μου λένε τα μεταφέρω στο Blog.
Είμαι σίγουρος εξάλλου πως γι αυτό μου τα λένε!
Μιλούσα λοιπόν με τον άνθρωπο ο οποίος με ενημέρωσε πως ορισμένοι μελισσοκόμοι είχαν όλοι μαζί κάποιους τόνους μέλι.
Επειδή πίστευαν ότι θα ήταν καλύτερα, απευθύνθηκαν από κοινού σε μεγάλο και γνωστό έμπορο μελιού να τους κάνει μια καλή προσφορά για όλη την ποσότητα που είχαν.
Πράγματι ο μεγάλος έμπορος τους έκανε την προσφορά του.
Επειδή όμως όπως είναι γνωστό φέτος δεν βγήκε και πολύ μελάκι, οι μελισσοκόμοι ζήτησαν μια τιμή λίγο καλύτερη για να κλείσει η συμφωνία και από την εταιρεία τους διαμηνύθηκε πως θα γίνει ότι είναι δυνατόν και πως σε λίγες μέρες θα τους απαντήσουν.
Ως εδώ όλα καλά.
Πολύ καλά θα έλεγα.
Όμως καθώς οι μέρες περνούσαν απάντηση δεν έπαιρναν.
Και αντ αυτού τους ειδοποίησε ο πρόεδρος του συνεταιρισμού της περιοχής τους (και περιοχής μου) ο οποίος συνεταιρισμός διαθέτει και κατάστημα με μελισσοκομικά προϊόντα και τους είπε το εξής καταπληκτικό!!!
Αν δεχτείτε την προσφορά του εμπόρου λέει... τότε το μελισσοκομικό κατάστημα του συνεταιρισμού, θα σας παράσχει τροφές και ότι άλλο χρειαστείτε για τα μελίσσια σας με ΠΙΣΤΩΣΗ.
Δηλαδή συνάδελφοι, αντί άλλης προσφοράς, ο έμπορος έκανε τον συνεταιρισμό μέσω του πρόεδρου του, ένα εργαλείο προς δικό του όφελος.
Εγώ τουλάχιστον όσο κι αν το σκέφτηκα, όσο κι αν το επεξεργάστηκα δεν μπόρεσα να καταλήξω σε άλλο συμπέρασμα!
Συλλογίζομαι όμως και λέω, ότι μπορεί τα χρόνια να περνούν, και οι εποχές να αλλάζουν... οι συνταγές όμως παραμένουν ίδιες.
Οι έμποροι αντί να βλέπουν τους μελισσοκόμους ως συνεργάτες τους βλέπουν ως δούλους, και πάντα θα υπάρχουν και δωσίλογοι που θα τους βοηθούν στο έργο της αφαίμαξης τους!
Πάντα θα υπάρχει ένας Εφιάλτης, ή ενας Πήλιος Γούσης, ή ένας Αρτέμης Μάτσας που θα πουλήσει τους φουκαράδες, για τους δικούς του λόγους.
Πως να στηρίξεις τέτοιον συνεταιρισμό και τέτοιο πρόεδρο μετά;
Τι τους χρειαζόμαστε και δεν τους παίρνουμε με τις πέτρες κι αυτούς και τους εμπόρους;
Στον έμπορο έχω να πω και κάτι.
Αντί βρε γύφτο να προσπαθείς να κόψεις 10 λεπτά το κιλό απ την τιμή του μελισσοκόμου...άνοιξε τα γκαβά σου προς νέες αγορές που πληρώνουν καλύτερα, γιατί όπως το πας σε μερικά χρόνια, όχι και πολλά, θα θυμάσαι το Ελληνικό μέλι ως γλυκιά ανάμνηση και θα είσαι ο πρώτος που θα βάλεις λουκέτο στο μπακάλικο σου...
ΥΓ
(Κουμπάρε διαβάζεις;)
MELISSOCOSMOS
MELISSOCOSMOS