Όπως έχω ξαναπεί από μικρός το πάλευα για μελίσσια από μόνος μου.
χωρίς δηλαδή να έχω πουθενά συγγενή μελισσοκόμο η φίλο κτλ. Είμαι ο πρώτος της γενιάς μου, και μάλλον ο τυχερός…..
Λίγο πριν φύγω για φαντάρος κάπου στα 19 μου δηλαδή βρέθηκα να έχω τρία μελισσάκια.
Μη ρωτήσετε πως, πονάει αυτή η ιστορία. θα σας πω μόνο πως τα χέρια μου από τις τσιμπιές είχαν γίνει τούμπανο όταν πήγα να πιάσω το πρώτο μου σμήνος σε ένα σπάρτο που είχε καθίσει κι ένας θεός ξέρει πως γλίτωσα το αλλεργικό σοκ.
Τότε στο χωριό μου στη Σταμνά ήταν στα πάνω τους πάρα πολύ τα καπνά.
Για όσους δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό θα πω ότι για κάθε έναν τόνο καπνό που παράγεται πέφτουν έξι τόνοι δηλητήρια για μελίγκρες βρωμούσες κτλ. Άρα λοιπόν δεν έπρεπε να τα αφήσω στην περιοχή αυτή.
Τα φόρτωσα κι εγώ περίπου αρχές Ιουνίου και τα μετέφερα αρκετά χιλιόμετρα μακριά από εκεί. Θυμάμαι ήταν ασήκωτα από τα πολλά μελάκια.
Oι μέλισσες είχαν ψοφήσει όλες και η ιστορία αυτή ακόμα με προβληματίζει αφού λύση για το τι έφταιξε ακόμα δε μπορώ να δώσω.
Όμως φρόντισα να ρωτήσω μερικούς μελισσοκόμους παλιούς, όπως τον μπάρμπα Σωτήρη π.χ παλιό μελισσοκόμο για να μου πει τη γνώμη του.
Ήταν μεγάλη Παρασκευή 25 Απριλίου του 2008 χαράματα.
Όπως οι πιο πολλοί έτσι κι εγώ κοιμόμουν, ακούω το παράθυρο στο δωμάτιο μου να χτυπάει και να φωνάζει κάποιος ψιθυριστά Βασίλη, Βασίλη.
%5B1%5D.jpg)
Χτες το απόγευμα ήρθε στην κληματαριά μου κι έκατσε ένα μεγάλο σμήνος, τότε το μαύλισα (έκραξα) [το πώς μη το ρωτάτε είναι δύσκολο να το περιγράψω] και του έβαλα κάτω ένα παλιό ξύλινο κουτί από ρέγκες και μπέικε μέσα λέει ο μπάρμπα Σωτήρης.
Εγώ περιττό να πω πως κουτούλαγα από τον ύπνο ακόμα και τα μισά από όσα έλεγε έπιανα ως τότε, και συνέχισε, τρέχα λέει στην αυλή μου πάρε το κουτί και πήγαινε βάλτο σε καμία κυψέλη κι αν το φτιάξεις μου δίνεις κι εμένα λίγο μελάκι, μόνο που βιάσου πριν ξημερώσει και πεταχτεί το σμήνος έξω από το κουτί.
Είναι σφραγισμένο το κουτί μπάρμπα Σωτήρη; τον ρωτάω.
Όχι μην είναι λέει. ανοιχτό είναι κι από τις δυο πλευρές του, πάρε ένα σεντόνι τυλιξέτο καλά βάλτο στο αμάξι και φύγε γρήγορα μου λέει κι έφυγε ο μπάρμπα Σωτήρης για τα πρόβατα.
Βουνό μου φάνηκαν όλα αυτά πρωί πρωί εγώ δεν είχα ούτε καπνηστήρι εύκαιρο ούτε μάσκα ούτε τίποτα. είχα μόνο δυο παλιές κυψέλες χωρίς κεριά χωρίς τίποτα, μόνο με τα πλαίσια συρματωμένα.
Δε βαριέσαι λέω, άνοιξη είναι θα έχω και να ασχολιέμαι.
Πιάνω ένα σεντόνι πάω στην αυλή του μπάρμπα Σωτήρη βλέπω το σάπιο κουτί από ρέγκες και το κοίταγα σα χαζός, πως διάβολο το έβαλε αυτός ο άνθρωπος εδώ μέσα το μελίσσι λέω;
Τέλος πάντων το τυλίγω καλά με το σεντόνι, βούιξε λίγο αυτό μα δεν βγήκε καμία έξω. Πράγματι μετά από λίγο το είχα βάλει στην παλιά κυψέλη.
Το μελίσσι αυτό πείρε τον αριθμό νούμερο 1, δεν ήταν και τόσο μεγάλο ενάμισι πλαισιάκι ήταν όλο κι όλο και είναι μια περίεργη μαύρη ράτσα που συλλέγει πολύ πρόπολη και πάρα πολύ μέλι.
Έκοψα παραφυάδες από αυτό το μελίσσι και περιμένω φέτος να δω τι θα μου βγουν.
Λίγες μέρες αφού το έβαλα στην κυψέλη του σκέφτηκα πως δε μπορώ να πηγαίνω τόσο δρόμο για να φροντίζω μόνο ένα μελίσσι κι έτσι αγόρασα άλλα τέσσερα μελισσάκια.
Άρχισα την τροφοδοσία σε όλα πλέον και τα καμάρωνα που αναπτύσσονταν πολύ καλά. Το δε μελίσσι του μπάρμπα Σωτήρη ελλείψει κηρυθρών έχτισε μόνο του κεριά αλλά αρκετά ομοιόμορφα θα έλεγα.
Δυο μήνες μετά από αυτό περίπου πήγα Πελοπόννησο κι αγόρασα βασίλισσες να αυξήσω.
Το νερό είχε μπει στο αυλάκι για τα καλά πλέον.
Φέτος είναι από τα λίγα μελίσσια μου που δεν χρειάζονται τροφοδοσία.
M E L I S S O C O S M O S ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών