Ανά τον κόσμο υπήρξαν όπως σε όλα τα είδη έτσι και στις μέλισσες διάφορες φυλές σε κάθε είδος.
Ο άνθρωπος γρήγορα κατάλαβε ότι αν εισάγει κάποιες ανώτερες φυλές πχ ποιο εργατικές η ποιο ανθεκτικές στις ασθένειες θα έχει καλύτερες παράγωγες.
Σε μερικές περιπτώσεις αυτό γύρισε μπούμερανγκ όμως γιατί οι αυτόχθονες φυλές που υπήρχαν σε κάθε περιοχή είχαν προσαρμοστεί στο κλίμα και στις συνθήκες που εκεί επικρατούσαν.
Έτσι οι νέες φυλές που ήρθαν αντί για περισσότερη παραγωγή έδωσαν λιγότερη, γιατί δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν εύκολα στο νέο περιβάλλον.
Γι αυτό ο άνθρωπος πέρασε σε άλλες λύσεις, πχ διασταύρωση των αυτοχθόνων με τις ξένες φυλές.
Με αυτά και με αυτά έχουμε σήμερα καμπόσες φυλές μελισσών στην χώρα μας που δεν μπορούν όμως να χαρακτηριστούν ως καθαρόαιμες λόγο των παραπάνω λόγων που σας έγραψα.
Ας δούμε τις κυριότερες φυλές της Ελλάδας.
(apis ligustica) Η ΑΛΛΙΩΣ Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΡΑΤΣΑ, ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΙΤΑΛΙΑ. ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΑΚΤΥΛΙΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΙΝΟΙ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗ , ΓΛΥΚΙΑ ΔΕΝ ΣΜΗΝΟΥΡΓΕΙ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΕΥΚΟΛΑ. ΔΗΜΗΟΥΡΓΕΙ ΠΟΛΥ ΓΟΝΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΓΙΑ ΒΑΣΙΛΟΤΡΟΦΙΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΡΑΤΣΕΣ.
Η Λιγκούστικα είναι ασυναγώνιστη σε μεγάλες μελιτωφορίες.
(Apis mellifera caucasica) ΚΑΥΚΑΣΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΗ ΓΚΡΙ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΖΩΝΕΣ. ΕΧΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ 7.7 ΧΙΛΙΟΣΤΑ ΚΙ ΕΤΣΙ ΣΥΛΛΕΓΕΙ ΝΕΚΤΑΡ ΑΠΟ ΝΟΜΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΦΥΛΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ, ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΛΥΘΗΣΜΟΥΣ ΣΥΛΕΓΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΣΤΗ ΝΟΣΕΜΙΑΣΗ.
Η Καυκάσια είναι κατάλληλη για όψιμες ανθοφορίες.
(Apis mellifera carnica) ΚΑΡΝΙΟΛΙΚΗ. ΣΚΟΥΡΟΧΡΩΜΗ ΜΕΛΙΣΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΟ ΗΡΕΜΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ, ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΖΕΙ ΜΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΠΛΥΘΗΣΜΟΥΣ ΑΡΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΤΡΟΦΩΝ. ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΟΧΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΓΟΝΟΥ, ΔΕΝ ΧΤΙΖΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΗΡΗΘΡΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΕΝΩ Η ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ ΤΗΣ ΦΤΑΝΕΙ ΤΑ 6.8 ΧΙΛΙΟΣΤΑ.
Η κάρνικα είναι ιδανική για πρώιμες ανθοφορίες.
(Apis mellifera macedonica) ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ. ΜΙΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΝΙΟΛΙΚΗ Ο ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΣΚΟΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ ΤΗΣ ΦΤΑΝΕΙ ΤΑ 6.7 ΧΙΛΙΟΣΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ Η ΠΟΙΟ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ, ΣΥΛΕΓΕΙ ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΜΗΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΠΟΛΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΣΤΗ ΝΟΣΕΜΙΑΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.
Η μακεδονική σμηνουργεί πάρα πολύ και αυτό είναι ίσως αποτέλεσμα που οφείλεται στην από αιώνες εκτροφή της σε κοφίνια.
(Apis mellifera cekropia) ΚΕΚΡΟΠΙΑ. Η ΚΕΚΡΟΠΙΑ ΜΕΛΙΣΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ, ΑΠΑΝΤΑΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΠΡΟΣ ΒΟΡΡΑ ΕΩΣ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ ΠΡΟΣ ΝΟΤΟ ΣΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟ ΚΑΙ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ. ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΛΕΠΤΗ ΜΕ ΣΚΟΥΡΟ ΧΡΩΜΑ ΠΥΚΝΟ ΤΡΙΧΩΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΣΚΙΔΑ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΤΑ 6.8 ΧΙΛΙΟΣΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ. ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΓΟΝΟΥ.
Η κεκρόπια είναι πολύ ανθεκτική στις ασθένειες και δεν σμηνουργεί εύκολα.
Η κεκρόπια είναι η φυλή που υπήρχε παλιά στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, η αυθεντική φυλή δηλαδή.
Η αρχή του τέλους της αυτόχθονης φυλής έγινε όταν προσπάθησαν οι μελισσοκόμοι να βελτιώσουν την παραγωγή τους φέρνοντας νέες φυλές.
Και το οριστικό τέλος μετά το σοκ της εμφάνισης της βαρρόα στον ελλαδικό χώρο και την καταστροφή των μελισσιών, μπήκαν κι άλλες φυλές με αποτέλεσμα να χαθούν μια για πάντα οι αυτόχθονες φυλές.
Γιατί ναι μεν μπορεί να ήταν η κεκρόπια η κύρια φυλή που υπήρχε στην Ελλάδα αλλά είχε προσαρμοστεί στο κλίμα και στον χώρο της Ελλάδας εδώ και χιλιάδες χρόνια με αποτέλεσμα να είναι πολύ σταθερή στις αποδόσεις της, ακόμα περισσότερο δηλαδή με την νέα κεκρόπια που ήρθε στην Ελλάδα μετά το 1981 όταν οι μελισσοκόμοι προσπάθησαν να ξαναφτιάξουν τα σμηνη τους.
Πλέον έχουμε ένα μίγμα διαφόρων ειδών που σε τίποτα δεν θυμίζουν την εργατικότητα και την ανθεκτικότητα εκείνης της μέλισσας που χάθηκε μια για πάντα το 1980 με την καταστροφή από τη βαρρόα και τον μετεπειτα εκφυλισμό με αλλες φυλλές.
M E L I S S O C O S M O S ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών