Αυτό το άρθρο είναι γραμμένο τον Σεπτέμβριο όταν πήγα στην Γερμανία.
Μάλιστα εκεί σε έναν τοίχο ενός πύργου στο παλάτι του Λουδοβίκου βρήκαμε κι ένα σμήνος που είχε φωλιάσει εκεί.
Το έχω βγάλει φωτογραφίες και κάποια στιγμή θα το κάνω ανάρτηση.
Καθώς κάναμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης Χαλιμπρόν στα νότια της Γερμανίας κοντά στην Στουτγάρδη, κοίταζα διάφορα πράγματα που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον, η διαφορετικότητα πάντα μου άρεσε.
Η Χαλιμπρόν είναι μια όμορφη πόλη τετρακοσίων χιλιάδων κατοίκων.
Πάντα λοιπόν στο μυαλό μου έχω τις μέλισσες, και φυσικά ρώτησα τη Φρόσω αν έχει δει πότε μέλισσες στη Γερμανία, μου είπε πως απ όσο θυμάται δεν έχει δει μέλισσες αλλά έχει δει σφήκες.
Όπως προχωρούσαμε το μάτι μου πήγε σε μια πολύ μεγάλη εκκλησία, η οποία δεν είχε το ρυθμό που έχουν οι δικές μας, υποθέτω ότι είναι Γοτθικού ρυθμού.
Είπα στη Φροσω να πλησιάσουμε να την δούμε και να την φωτογραφίσω, και πράγματι πλησιάσαμε.
Η επιγραφή έγραφε ότι ήταν μια εκκλησία των Ευαγγελιστών αφιερωμένη στον Άγιο Χριστόφορο.
Καθώς τη φωτογραφίζαμε πρόσεξα πόσο περιποιημένη και προσεγμένη την είχαν, σε αντίθεση με εμάς στην Ελλάδα, τελικά πιστεύω ότι η φυλή μας τελικά ίσως και να κρατάει από Γουρούνια...
Πάντα λοιπόν στο μυαλό μου έχω τις μέλισσες, και φυσικά ρώτησα τη Φρόσω αν έχει δει πότε μέλισσες στη Γερμανία, μου είπε πως απ όσο θυμάται δεν έχει δει μέλισσες αλλά έχει δει σφήκες.
Όπως προχωρούσαμε το μάτι μου πήγε σε μια πολύ μεγάλη εκκλησία, η οποία δεν είχε το ρυθμό που έχουν οι δικές μας, υποθέτω ότι είναι Γοτθικού ρυθμού.
Είπα στη Φροσω να πλησιάσουμε να την δούμε και να την φωτογραφίσω, και πράγματι πλησιάσαμε.
Η επιγραφή έγραφε ότι ήταν μια εκκλησία των Ευαγγελιστών αφιερωμένη στον Άγιο Χριστόφορο.
Καθώς τη φωτογραφίζαμε πρόσεξα πόσο περιποιημένη και προσεγμένη την είχαν, σε αντίθεση με εμάς στην Ελλάδα, τελικά πιστεύω ότι η φυλή μας τελικά ίσως και να κρατάει από Γουρούνια...
Είδα λοιπόν γύρω από την εκκλησία να υπάρχουν θάμνοι με πολλά λουλούδια κίτρινα και κόκκινα, και φυσικά έτρεξα σφεντόνα προς τα εκεί μήπως υπάρχει καμιά μέλισσα σε αυτά.
Νομίζω η Φρόσω πρέπει να μου φώναξε να μην χαίρομαι γατί δεν υπάρχουν μέλισσες εκεί.
Όμως δεν υπήρχε περίπτωση να μην βρω μέλισσα εγώ όταν βγω έξω, και προς μεγάλη μου ευχαρίστηση είδα σε αυτά τα λουλούδια να υπάρχουν μπόλικες μέλισσες, που από τα κόκκινα έπαιρναν νέκταρ ενώ από τα κίτρινα έπαιρναν γύρη.
Έμοιαζαν πολύ στις δικές μας μέλισσες, στην Κεκρόπια δηλαδή, αλλά είμαι σίγουρος πως δεν είναι Κεκρόπια γιατί στην Γερμανία υπάρχουν άλλες φυλές, ίσως να ήταν Κάρνικα.
Σύντομα θα το ψάξω και θα ξέρω τι μέλισσες ήταν πάντως.
Σε λίγες μέρες πιθανότατα θα πάω στο Παρίσι, ελπίζω κι εκεί να μπορέσω να φωτογραφίσω καμιά μελισσούλα.
M E L I S S O C O S M O S ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών