Οι μέλισσες, όπως άλλωστε και κάθε ζωντανός οργανισμός, μπορούν να νοσήσουν. Κάποιες από τις ασθένειες των μελισσών απαιτούν είτε εφαρμογή αντιβιοτικών, είτε βιοτεχνικών μεθόδων ( μέθοδος διπλής μετάγγισης), είτε καταστροφή της άρρωστης κυψέλης και δημιουργία μιας νέας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς τα αντιβιοτικά καταστέλλουν μόνον τα συμπτώματα της νόσου και δεν καταπολεμούν την νόσο όπως νομίζουν κάποιοι, με αποτέλεσμα το μελίσσι που δέχθηκε την θεραπεία με αντιβιοτικό να γίνει αυτό που λέμε υγιείς φορέας, και να εξαπλώσει την ασθένεια στις άλλες κυψέλες. Άρα η χορήγηση αντιβιοτικών στο άρρωστο μελίσσι είναι η "λύση" που σε βάθος χρόνου θα αποδειχθεί η πλέον επιζήμια. Επιπλέον επιβαρύνει το μέλι με τα κατάλοιπα του αντιβιοτικού, όπως γίνεται στο κρέας, στο γάλα, στα ψάρια κλπ.
Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα η χρήση αντιβιοτικών στην μελισσοκομία είναι παράνομη, και η Ελληνική νομοθεσία δεν επιτρέπει κατάλοιπα αντιβιοτικών στο μέλι. Και κατά την άποψή μου πολύ καλά κάνει, αφού υπάρχουν άλλοι τρόποι.
Η μέθοδος της διπλής μετάγγισης δεν εφαρμόζεται εύκολα γιατί είναι χρονοβόρα και μετά απαιτεί μια επιπλέον χρονοβόρα απολύμανση των κυψελών. Από την άλλη η καταστροφή της κυψέλης δεν αρέσει στον μελισσοκόμο γιατί αισθάνεται ότι χάνει ένα μελίσσι. Εδώ όμως ισχύει η παροιμία: όποιος λυπάται το καρφί χάνει και το πέταλο.
Έτσι με μια επιπόλαια ματιά, η χρήση αντιβιοτικών φαίνεται η γρήγορη και καλή "λύση". Όμως αυτή η λύση είναι προσωρινή, αφού η ασθένεια θα επιστρέψει και πάλι. Και όχι μόνον θα επιστρέψει αλλά θα έχει αποκτήσει κάποια αντίσταση στο αντιβιοτικό, με αποτέλεσμα να χρειάζεται κάθε φορά και μεγαλύτερη δόση.
Εδώ λοιπόν κάνω κάποιες πικρές σκέψεις και υποθέσεις. Προσέξτε με…
Τα μέλια αυτά βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες και εξευτελιστικές τιμές λόγο διαφοράς νομισμάτων και οικονομίας των κρατών. Αποτελούν δηλαδή λιχουδιά για όποιον έμπορο της Ε.Ε. θέλει να εισάγει φθηνό μέλι από την Ασία και να το πουλάει στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή αγορά με τεράστια κέρδη. Τώρα όμως δεν μπορεί να το κάνει αυτό γιατί σκοντάφτει στα κατάλοιπα αντιβιοτικών, που καθιστούν αυτό το ξένο μέλι παράνομο. Κοιτά λοιπόν το Ασιατικό μέλι από μακριά όπως κοιτά η γάτα τα ψάρια στη γυάλα, και ξερογλείφεται.
Στην περίπτωσή του οι λύσεις είναι δύο;
1. Να καταφέρουν οι Ασιάτες να παράγουν αγνό μέλι, πράγμα αδιανόητο τουλάχιστον για την ισχύουσα κατάρτιση των τριτοκοσμικών μελισσοκόμων.
2. Να επιτραπεί η διακίνηση του μολυσμένου με κατάλοιπα αντιβιοτικών μελιού στην χώρα μας. Ε, στην Ελλάδα είμαστε βρε παιδιά, κάτι μπορεί να γίνει αν πιεστούν κάποιοι.
Βλέπουν τώρα λοιπόν οι Έλληνες μελισσοκόμοι τις προσπάθειες που γίνονται για θέσπιση ανωτάτων ορίων καταλοίπων στο Ελληνικό μέλι, και ότι αυτό θα τους ανοίξει την πόρτα για νόμιμη εφαρμογή αντιβιοτικών στο μέλι τους. Αυτό τους αρέσει γιατί σκέπτονται ότι δεν θα χάνουν αυτές τις 2 – 3 κυψέλες κάθε χρόνο από Α.Σ.
Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι η αγορά θα πλημμυρίσει από Ασιατικό μέλι που θα κάνει τον Έλληνα μελισσοκόμο να καταρρεύσει οικονομικά αφού ο έμπορος θα προτιμά το Ασιατικό. Αυτό δηλαδή που έγινε και σε άλλους κλάδους πχ τον κλάδο ένδυσης, υπόδησης και κλωστοϋφαντουργίας που έχουν καταρρεύσει πρό 10ετίας λόγω των εισαγωγών.
Και ναι μεν το Ελληνικό μέλι είναι το καλύτερο, αλλά μερικές διαφημίσεις με "ευτυχισμένες" μέλισσες σta καταπράσινα λιβάδια ενός πανέμορφου Ασιατικού τοπίου, θα πείσουν τους καταναλωτές να το … δοκιμάσουν.
Έλληνα μελισσοκόμε ξύπνα! Σου σκάβουν το λάκκο!
______________________________________________________________________
______________________________________________________________________
Για ποιο λόγο δεν πρέπει τα τρόφιμα που καταναλώνουμε να περιέχουν κατάλοιπα αντιβιοτικών;
Τα μικρόβια που εξολοθρεύονται από τα αντιβιοτικά, μπορούν να αποκτήσουν ανοσία σε αυτά, αν τους χορηγηθεί μικρότερη δόση αντιβιοτικού για κάποιο χρονικό διάστημα. Τότε τα μικρόβια αυτά που έχουν αποκτήσει την αντοχή, χρειάζονται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες φαρμάκου για να καταπολεμηθούν, αλλά και πάλι θα υπάρξουν ανθεκτικά στελέχη, οπότε θα χρειάζονται ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες φαρμάκου … φαύλος κύκλος από τον οποίο θα βγαίνουν κερδισμένα πάντα τα μικρόβια.
Καταναλώνοντας λοιπόν τροφές με κατάλοιπα αντιβιοτικών, γίνονται μεν κάποιοι (σίγουρα όχι εμείς οι μελισσοκόμοι) πλουσιότεροι, αλλά γίνονται και τα μικρόβια ανθεκτικότερα …
Aναδημοσιευση απο το Blog IxNiLaTiS
Δειτε εδω. . .
http://ixnilatis33.blogspot.com/2010/09/blog-post_10.html