Σχόλιο MELISSOCOSMOU Ένα ακόμα ιστορικό κείμενο αναδημοσιεύεται σήμερα. Πρόκειται για περιγραφή της Ελληνικής μέλισσας και της Ελληνικής μελισσοκομίας. Αν και από τότε έχουν περάσει 40 χρόνια θα δείτε ότι καποια πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ, ενω καποια αλλα χειροτερεψαν. Θα πρέπει εδώ να εξηγήσω για να μην μπερδευτεί ο αναγνώστης, πως μέχρι τότε η Ελληνική φυλή μελισσών θεωρούνταν ότι είναι ένα υποείδος της Καρνιόλικης φυλής. Πίστευαν ότι στην Ελλάδα έχουμε Κάρνικα δηλαδή και ότι προέκυψαν κάποια υποείδη της Κάρνικα από διασταυρώσεις. Η άποψη αυτή δεν άλλαξε τουλάχιστον μέχρι το 1979 που στην Αθήνα έγινε το διεθνές μελισσοκομικό συνέδριο. Όσα θα διαβάσετε είναι δημοσιευμένα στο περιοδικό ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΕΛΛΑΣ τεύχος, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1978...
Άρθρο των E.N. PUNNET και WINSTON που ερμηνεύεται, εξηγείται, και σχολιάζεται από τον MELISSOCOSMO. Το πρωτότυπο υπήρξε δημοσιευμένο στο μελισσοκομικό περιοδικό ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΕΛΛΑΣ τεύχος 449 Δεκέμβριος 1985
Πως συμπεριφέρεται ένα μελίσσι όταν του αφαιρεθεί ξαφνικά η βασίλισσα, ή όταν υπάρξει ξαφνικός θάνατος αυτής.
Οι παραπάνω δόκτορες του πανεπιστήμιου SIMON FRASER του Καναδά έχουν μελετήσει το χρονοδιάγραμμα της συμπεριφοράς 8 μελισσιών των οποίων αφαίρεσαν την βασίλισσα.
Τα μελίσσια που τους αφαιρέθηκε η βασίλισσα ήταν Ευρωπαϊκής φυλής και είχαν γόνο.
Συνάδελφοι ο μελισσοκόμος πάντα έψαχνε τρόπους κατασκευής κηρηθρών, προκειμένου να διευκολύνει το έργο των μελισσών του.
Αρχικά φυσικά οι τρόποι κατασκευής της κηρήθρας ήταν πρωτόγονοι.
Καθώς όμως ο καιρός περνούσε εξελίχθηκαν οι μέθοδοι, και όπως ο αριθμός των μελισσοσμηνών μεγάλωνε, η ανάγκη για πιο μαζική παραγωγή κηρηθρών έγινε επιτακτική υπόθεση.
Παρακολουθήστε λοιπόν στο βίντεο πιο κάτω την παραγωγή κηρηθρών στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις της ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ σε μαζική παραγωγή, περίπου 20 τόνους κηρήθρας τον μήνα, η πρώτη κηρήθρα σε πωλήσεις στη χώρα με λίγα λόγια!!!
Συνάδελφοι πριν ακόμα δημοσιευτεί αυτή η ανάρτηση είχαμε διαμαρτυρίες από παλιούς μελισσοκόμους.
Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι δεν είναι ανάγκη να δίνονται τέτοιες οδηγίες, γιατί μετά υπάρχει ο κίνδυνος να βρίσκουν παγίδες κοντά στα μελισσοκομεία τους που θα τους πιάνουν τα σμήνη που θα φεύγουν.
Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ότι ο MELISSOCOSMOSδεν επιθυμεί κάτι τέτοιο.
Όμως θεωρώ σωστό όλοι οι μελισσοκόμοι να βάζουν παγίδες κοντά στα μελισσοκομεία τους για να πιάνουν τα δικά τους σμήνη.
Να διευκρινίσω εδώ ότι παγίδες λέμε τις άδειες κυψέλες που βάζουμε σε διάφορα σημεία προκειμένου να πιάσουμε κανένα σμήνος από αυτά που φεύγουν, είτε δικό μας είτε και ξένο.
Πρόκειται για έντιμο τρόπο, γιατί υπάρχουν και κλεφτοκοτάδες μελισσοκόμοι που περιφέρονται μέσα σε μελισσοκομεία για να πιάσουν ξένα σμήνη όλη μέρα.
Παρατηρώντας λεπτομερώς τις μέλισσες και την εργασία τους, ο συγγραφέας πρόσεξε ότι την νύχτα οι συλέκτριες μέλισσες που την ημέρα εργάζονται στα λιβάδια, προσπαθούν να βγούνε για να ξεκουραστούν.
Κάνουν δηλαδή τις νυχτερινές ώρες το γνωστό μούσι στην σανίδα πτήσεως.
Αν υπήρχε τρόπος να τους δοθεί έξοδος από πάνω, τότε θα τις βλέπαμε να τοποθετούνται στα εξωτερικά τοιχώματα της κυψέλης και των πατωμάτων.
Το πρωί όμως μπαίνουν πάλι μέσα στην κυψέλη ανασυντάσσονται και φεύγουν πάλι έξω για δουλειά με το πρώτο φως της ημέρας.
Συνάδελφοι όταν κάποιος μιλάει για την μέλισσα η πρώτη σκέψη που του έρχεται στο μυαλό είναι το μέλι της.
Χωρίς να έχω διάθεση να μειώσω τα υπόλοιπα προϊόντα της για ευνοήτους λόγους, θα έλεγα ότι είναι αποδεκτό απ όλους ότι το πιο δημοφιλές προϊόν που παράγει το αγαπημένο μας έντομο είναι το μέλι της.
Η τροφή των Θεών λοιπόν όπως την χαρακτήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες παράγεται με ιδιαίτερη δυσκολία από τα μελίσσια που συχνά θυσιάζουν πολλές γενιές του πληθυσμού τους εξαιτίας της μεγάλης θνησιμότητας από υπερκόπωση στην προσπάθεια που κάνουν να το συλλέξουν.
Συνάδελφοι πολλές είναι οι φορές που ένας αφεσμός μπορεί να πιάσει στα πιο απίθανα σημεία.
Έχω μαζέψει σμήνη από προαύλιο σχολείου, από τοίχους, από δέντρα, από σπίτια κ.α.
Ο μελισσοκόμος την άνοιξη πρέπει να είναι προετοιμασμένος και πρόθυμος για κάθε ενδεχόμενο.
Γιατί μερικές φορές πολλοί συνάνθρωποι μας πανικοβάλλονται στη θέα τόσων πολλών μελισσών και φυσικά φοβούνται.
Ο μελισσοκόμος ψύχραιμα, σταθερά και ήσυχα πρέπει να δείξει ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης ώστε και ο κόσμος να ηρεμήσει.
Τακτικές με γερανούς, πριόνια και σκεπάρνια δεν βοηθούν σε αυτή την προσπάθεια και μάλλον περισσότερο ντόρο προκαλείς και φασαρία παρά λύνεις το πρόβλημα.
Όλοι είχαμε αρρενοτόκα μελίσσια κάποια στιγμή, και θα έχουμε και στο μέλλον αφού είναι καλά φυτεμένος από τον δημιουργό στον μηχανισμό της μέλισσας που λέγεται ένστικτο διάσωσης η σωτηρίας του σμήνους.
Αν για κάποιο λόγο η βασίλισσα εκλείψει από το μελίσσι τότε οι εργάτριες παίρνουν ένα σκουληκάκι μερικών ημερών από τα τελευταία που είχε γεννήσει η βασίλισσα, το ταΐζουν με μπόλικο βασιλικό πολτό και έτσι φτιάχνουν μια νέα βασίλισσα.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν υπάρχει καθόλου φρέσκο σκουληκάκι στην κυψέλη, τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι κατά την διάρκεια του χειμώνα όταν δεν υπάρχει καθόλου γόνος η αν η βασίλισσα χαθεί στην παρθενική της πτήση πριν προλάβει να γεννήσει.
Κάνω αυτό το άρθρο σήμερα καθώς πολλοί με ρωτάτε σχετικά, οπότε πρέπει να υπάρχουν αυτές οι οδηγίες εδώ πιστεύω.
Ο ευκάλυπτος είναι είδος δένδρου με περίπου 700 διαφορετικές ποικιλίες και κατάγεται από την Αυστραλία και την Τασμανία.
Στην Ελλάδα εισηχθεί το 1862 από τον βοτανολόγο Θεόδωρο Ορφανίδη.
Στην χώρα μας έχουν έρθει αρκετά είδη, αλλά ο κοινός ευκάλυπτος που συναντάμε συχνά είναι το είδος Eucalyptus globulus που μπορεί να φτάσει σε ύψος ακόμα και 80 μέτρων.
Κάθε χρόνο, το χρώμα μαρκαρίσματος της βασίλισσας αλλάζει. Το 2016 ασπρο.
Το 2017 κίτρινο
Το 2018 κόκκινο.
Το 2019 πράσινο.
Το 2020 μπλέ.
Το 2021 άσπρο
Το 2022 κίτρινο
Το μαρκάρισμα εξυπηρετεί το να γνωρίζει ο μελισσοκόμος την ηλικία της βασίλισσας ώστε να μπορεί να ελέγχει την απόδοση της και τον χρόνο αντικατάστασης της.
Σχόλιο MELISSOCOSMOU Να πούμε εδώ ότι η μέθοδος αυτή είναι πολύ χρήσιμη αλλά στρεσάρει και υπερβολικά την βασίλισσα. Καμιά φόρα μάλιστα λιποθυμάνε με την διαδικασία του μαρκαρίσματος από τον φόβο τους και αρκετές από αυτές δεν συνέρχονται και πεθαίνουν.