Από την Alfavita μαθαίνουμε την είδηση ότι πλέον η μελισσοκομία μπαίνει στα Πανεπιστήμια.
Ο μελισσοκόμος του μέλλοντος θα δίνει πανελλήνιες θα περνάει μελισσοκόμος, και μετά θα σπουδάζει πάνω σε αυτό το αντικείμενο για να του δοθεί τελικά άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Το αυτό γίνεται λίγο πολύ ήδη με τους νέους αγρότες, που πλέον κάποιος χρειάζεται απολυτήριο Λυκείου για να ενταχθεί στο πρόγραμμα.
Ίσως το ελληνικό κράτος προσπαθεί να βάλει μια τάξη στα πράγματα, όμως επιτρέψτε μου να είμαι ενάντια σε αυτή την τακτική για αυτούς τους παραγωγικούς κλάδους.
Πρώτα για την μελισσοκομία.
Χρόνια ολόκληρα το παιδί θα λιώνει στο διάβασμα για να βγει τελικά μελισσοκόμος;
Και τελικά θα διδαχτεί και θα γράφει εξετάσεις θεωρίας γύρω από την μελισσοκομία για να νοηθεί καλός εν δυνάμει μελισσοκόμος;
Συγνώμη αλλά δεν γίνεται έτσι.
Γιατί η μελισσοκομία είναι μικρόβιο, έρωτας που το κολλάς ή το αποκτάς λόγω της αγάπης σου για τις μέλισσες.
Δεν μπορεί να το δεις στεγνά και επαγγελματικά αυτό το θέμα.
Αν δεν ερωτευτείς την μέλισσα με όλη την δύναμη της καρδιάς σου, τότε δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις επιτυχημένος μελισσοκόμος.
Και ας γράφεις 20 στην θεωρία και στα διαγωνίσματα.
Επιπλέον.
Η θεωρία από την πράξη απέχει έτη φωτός.
Αν δεν παρακολουθήσεις πως ασκείται η μελισσοκομία δίπλα σε έναν μεγάλο μελισσοκόμο σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης και της παραγωγής δεν πρόκειται να μάθεις ποτέ.
Ειλικρινά τα δηλώνω αυτά.
Το ίδιο ισχύει για τα περισσότερα αγροτικά επαγγέλματα.
Κυρίως σε αυτά της κτηνοτροφίας.
Κάποιοι γεννιούνται κτηνοτρόφοι μαθαίνουν την γλώσσα των ζώων και πως να επικοινωνούν με αυτά.
Αρρωσταίνουν όταν αρρωσταίνει ένα ζώο, θλίβονται όταν χάνουν κάποιο, δεν μπορούν να φάνε όταν πεινάνε τα ζώα τους.
Αν αυτά τα δεις στεγνά επαγγελματικά τότε έχεις αποτύχει πριν ακόμα ξεκινήσεις.
Αν κάποιος μπει στον χώρο στοχεύοντας επιδοτήσεις και πρόγραμμα, και όχι αυτή καθαυτή την παραγωγή και την δραστηριότητα γύρω από τον χώρο που επέλεξε, τότε πολύ απλά είναι πτωχευμένος από την ημέρα που τα σκέφτηκε όλα αυτά, και αργά ή γρήγορα θα έρθει και η οικονομική πτώχευση.
Για το τέλος θα πω αυτό.
Σκέφτομαι έναν μαθητευόμενο μελισσοκόμο, που έχει περάσει με άριστα και θα έχει πάρει το πτυχίο του.
Θα είναι ενθουσιασμένος αλλά όταν θα ξεκινάει με τα πρώτα του μελίσσια θα ενημερωθεί ότι το κράτος από τον Απρίλιο έως τον Νοέμβριο του απαγορεύει να ανάψει το καπνιστήρι του...
Για να μην μιλήσω για την υπόθεση ότι ολόκληρος Υπουργός θα τον κατηγορεί ότι είναι απατεώνας, μόνο και μόνο επειδή δεν αρκέστηκε να κάνει αίτηση ένταξης σε βιολογικό πρόγραμμα μαζί με μόνο 400 άτομα όπως ήθελε το υπουργείο του και το μυαλό του...
Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου