Ακόμα και κάποιος-α που δεν έχει καμία επαφή με τον αγρο /διατροφικό τομέα, καταλαβαίνει πως υπάρχει μια ανακολουθία εδώ.
Ή μήπως όχι?
Σε αυτή την ανάρτηση θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εικόνα του πως δουλεύει αυτή η παγκοσμιοποιημένη αγορά η οποία εξ' ορισμού δημιουργεί "θύτες" και "θύματα".
Για το ελαιόλαδο δεν θα μιλήσουμε εδώ.
Έχει γίνει ανάλυση στα 2 προηγούμενα άρθρα.
Κρατάμε μόνο το ότι είμαστε σε σημαντική υστέρηση στην παραγωγή ( κυρίως Ισπανία - Ιταλία), σε ένα προϊόν που κάθε χρόνο αυξάνεται η ζήτηση.
Από καθαρή σύμπτωση, που εδώ τυγχάνει να χαρακτηριστεί ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ, και στην ευρωπαϊκή παραγωγή μελιού, η σειρά είναι παρόμοια' 1η η Ισπανία με 2,3 εκ. κυψέλες, 2η η Ελλάδα με 1,5 εκ. και 4η η Ιταλία με 1,1 εκ.
Η χώρα που ζούμε, απώλεσε σε 5 ημέρες, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 110.000 κυψέλες ( τόσες δηλώθηκαν για αποζημίωση στον ΕΛ.ΓΑ.) από τις 1.500.000 που είναι η επίσημη ετήσια απογραφή στην Eurostat. Δηλαδή, καταστράφηκε ολοσχερώς και ακαριαία το 7,3% του εθνικού δυναμικού!
Πώς λοιπόν δεν άνοιξε ρουθούνι και ο καταναλωτής έχει μία σταθερή τιμή? Στο ελαιόλαδο η Ευρώπη έχει αυτάρκεια' στο μέλι όμως μπορεί να καλύψει μέχρι το 60% της κατανάλωσης. Υπάρχει λοιπόν μια σταθερή ετήσια υστέρηση, σε ποσοστό 40%. Από αυτό, το 20% εισάγεται επισήμως από την Κίνα. Το άλλο 20% από Τουρκία, Ινδία, Λατινική Αμερική και .. Κίνα (ανεπισήμως).
Γιατί αυτό? Γιατί κατά πρώτον, η Ε.Ε. έχει θέσει όριο σε εισαγωγές από Κίνα (αλλάζει ο συντελεστής φορολόγησης ανάλογα με το tonnage) και κατά δεύτερον, γιατί μπορεί να εξαφανίζει την προέλευση..!
Μα πώς είναι δυνατόν?
Τα τελευταία χρόνια έχει εξελίξει την τεχνολογία τροφίμων σε τέτοιο βαθμό ώστε με υπέρ-φιλτράρισμα να αφαιρούνται οι γυρεόκκοκοι, οι οποίοι φανερώνουν την βοτανική προέλευση του μελιού.
Τα υπόλοιπα είναι απλά' αφού έχεις καταστήσει αδύνατη την ιχνηλασιμότητα, άρα και την απόδοση ευθυνών, τρυγάς ανώριμο μέλι που το αφυδατώνεις τεχνικά και προσθέτεις φθηνά γλυκαντικά και καραμελόχρωμα. Εντάξει το πολύ πολύ να ανιχνευτεί κανένα αντιβιοτικό ή βαρέα μέταλλα, αλλά τα λεφτά είναι πολλά Άρη...
Τιμή εισαγωγής στην Ελλάδα?
124 λεπτά του ευρώ...
Για περάστε...
Και επειδή είναι εύκολο ΠΑΝΤΑ να φταίνε οι άλλοι, εξηγούμαστε:
Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί αν>
- Δεν έχουμε ως καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι ένα ποιοτικό προϊόν μπορεί να παραχθεί ΤΖΑΜΠΑ.
- Οι τυποποιητές, ΠΡΟΘΥΜΟΙ, δεν σταματήσουν να ανακατεύουν οτι βρουν με ελληνική πρώτη ύλη, που αφού την χαρμανιάσουν, την πασάρουν ως ελληνικό μέλι ποιότητας.
- Οι ΑΠΡΟΘΥΜΟΙ τελώνες, να ελέγξουν τις εισαγωγές' (ΤΟΥΡΚΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ- ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΡΟΥΜΑΝΙΑ φωνάζουν σχιστομάτικα... και ο νοών νοείτω).
- Τα εθνικά και Ενωσιακά Λόμπι να νομοθετήσουν, για αλλαγή, υπέρ της Δημόσιας Υγείας.
Η ίδια η Κομισιόν δημοσίευσε μελέτη με 320 δείγματα όπου τα 147 (46%) ήταν ύποπτα. Τα 66 από τα 89 (74%) που υποβλήθηκαν σε περαιτέρω αναλύσεις, ήταν κινέζικης προέλευσης.
Με αυτά τα στοιχεία φίλοι-ες, θεωρούμε ότι κατανοείτε κάποιες παραμέτρους στην ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΠΙΖΝΑ του μελιού.
Έν κατακλείδι' η Παγκόσμια Αγορά εδώ, δουλεύει υπέρ της τσέπης μας // κατά της υγείας μας.
Και για όποιον υπομονετικά ακολούθησε την ανάγνωση μέχρι του σημείου αυτού ΔΩΡΟ και 2 δεδομένα που θα απαντήσουν στο γιατί το ελαιόλαδο δεν μπορεί να ξεφτελιστεί (ΑΚΟΜΑ...)
Ολόκληρη η Κίνα δεν ξεπερνά σε παραγωγή ελαιόλαδου τους 5.000 τόνους.
Η κατανάλωση εντός των συνόρων της, ξεπερνά τους 65.000 τόνους. και κάθε χρόνο αυξητικά. Η Ελλάδα, για να έχετε μία τάξη μεγέθους, ενίοτε, ξεπερνά και τους 300.000 τόνους παραγωγή.
Άρα τι κάνει? Εισάγει. Πολύ. Πάρα πολύ.
Και εδώ ο θύτης γίνεται θύμα.
Το 72% του εισαγόμενου εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου, δεν τηρούσε τα απαραίτητα προσόντα που έθεσε το Εμπορικό Επιμελητήριο της Κίνας!
Αναζητήστε στο διαδίκτυο την μελέτη' αξίζει. Θα εντυπωσιαστείτε να μάθετε ποια χώρα είχε μόνο ένα δείγμα ακατάλληλο (μη ευρωπαϊκή) και ποια μεσογειακή το 100% των δειγμάτων!
Είδαμε, με στοιχεία, τους παράγοντες που διαμορφώνουν την Αγορά.
Σίγουρα λείπουν δεδομένα, αλλά αντιλαμβάνεστε όλοι, ότι δεν είναι όλα δημοσιοποιημένα και προσβάσιμα...
Βλέπουμε όλοι γιατί ο Ευρωπαίος μελισσοκόμος και δη ο Έλληνας, πουλάει φθηνά και η τιμή φτάνει στο ράφι ελεγχόμενη απόλυτα και γιατί αυτό δεν μπορεί να συμβεί με το ελαιόλαδο.
Κρατάμε αρχείο, για να δούμε πότε θα "σεταριστεί" και η τιμή του ελαιόλαδου.
Η η κλιματική αλλαγή θα κάνει την επαρχία της Γιουχάν, Μεσσηνία ή -πιο άμεσα- τα εργαστήρια θα κάνουν άλλο ένα θαύμα!
Σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και περιμένουμε να ξανανταμώσουμε στο 4ο μέρος 'Παρόν και μέλλον του ελαιόλαδου ως απαραίτητου συστατικού στο τραπέζι μας.
Τί βλέπουμε στον ορίζοντα...'.
ΠΗΓΗ
