Από τον Οκτώβριο του 2022 προειδοποιούσαμε ότι έρχεται εφιαλτική μελισσοκομική χρονιά
Επειδή τα γραπτά μένουν, μερικές φορές είναι χρήσιμο να ευλογούμε και τα γένια μας για λόγους φερεγγυότητας.
Έτσι λοιπόν από τον περασμένο Οκτώβριο προειδοποιούσαμε ότι έρχεται εφιαλτική μελισσοκομική χρονιά δείτε ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ
Θεωρώ ότι το άρθρο έπεσε πολύ μέσα στην πραγματικότητα που βιώνουμε.
Αυτά που έλεγε η ανάρτηση δεν ήταν προφητικά σε καμία περίπτωση, δεν ήταν εικασίες δηλαδή.
Ήταν η παρατήρηση των ενδείξεων.
Η φύση κατά κάποιο περίεργο τρόπο συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο ανά συχνά χρονικά διαστήματα, κάθε μερικά χρόνια κάνει παρόμοιους κύκλους.
Έτσι αν κάποιος κρατάει σημειώσεις μπορεί να δει με σχετική ασφάλεια προς τα που πάει το πράγμα συγκρίνοντας αυτούς τους κύκλους, συγκρίνοντας περασμένες χρονιές που μοιάζουν με αυτή που διανύουμε.
Η χρονιά ξεκινάει το φθινόπωρο και το ήμισυ ολοκληρώνεται την άνοιξη.
Το άλλο μισό ξεκινάει τέλος ανοίξεως και τελειώνει το επόμενο φθινόπωρο.
Καμία χρονιά δεν γίνεται να μην έχει καθόλου μέλι.
Αν δεν το έχει το πρώτο μισό θα το έχει το δεύτερο μισό σε κάποια νομή ανά την Ελλάδα αρκεί εμείς να είμαστε στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή.
Τις πολύ καλές χρονιές έχουμε μέλι και την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Μετά από μια καλή χρονιά θα ακολουθήσει υποχρεωτικά μια άσχημη χρονιά, ίσως γιατί τα φυτά πρέπει να ξεκουραστούν.
Μετά από μια άσχημη χρονιά δεν είναι υποχρεωτικό ότι η επόμενη θα είναι καλή.
Μπορεί να έχουμε και 2 και 3 άσχημες χρονιές μα όπως είπα αυτές θα έχουν μέλι έστω και την τελευταία στιγμή στο πεύκο ή την κουμαριά, καθώς δεν αφήνει η φύση την μέλισσα χωρίς καθόλου μέλι ποτέ, αλλά αυτό πρέπει να το κυνηγήσουμε ως το τέλος.
Αυτό λένε οι μέχρι τώρα παρατηρήσεις μου και τα γραπτά που υπάρχουν εδώ τα τελευταία 14 χρόνια.
Σε ότι αφορά την τιμή της ζάχαρης που αναφέρεται στο άρθρο δεν θέλει και πολλή φαντασία.
Από την στιγμή που δεν παράγουμε πλέον Ελληνική ζάχαρη αυτή θα είναι πάντα σε υψηλή τιμή και θα πρέπει να το συνηθίζουμε σιγά σιγά.
Οι πολιτικοί μας έφτιαξαν τόσο καλά τα πράγματα έκλεισαν την ΕΒΖ και έκαναν ασύμφορη την Ελληνική παραγωγή και πλέον εξαρτόμαστε μόνο απ' έξω για να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Οι δε έμποροι το γνωρίζουν αυτό και είτε εισάγουν ακριβά την ζάχαρη είτε την κρατούν επίτηδες ψηλά.
Η ουσία είναι ότι η ζάχαρη ως προϊόν έχει την μεγαλύτερη ανατίμηση από κάθε άλλο και οι μελισσοκόμοι σε τελική ανάλυση πληρώνουν την νύφη των καλών πολιτικών και των εμπορικών κόλπων.
Τέλος για την εμπορική τιμή του μελιού και την πρόβλεψη που γίνεται στο άρθρο.
Έχω πει και άλλες φορές ότι οι έμποροι γενικότερα στην Ελλάδα δεν βλέπουν τον παραγωγό ως συνεργάτη τους όπως θα όφειλαν και θα περίμενε κανείς.
Τον βλέπουν όπως βλέπει η αλεπού το κοτόπουλο.
Ως ευκαιρία ενός καλού γεύματος.
Κοιτάζουν να τον κατασπαράξουν την ποιο δύσκολη στιγμή αδιαφορώντας για το μέλλον του ιδίου αλλά και το δικό τους.
Προχωρούν με γνώμονα το δος ημίν σήμερον, και αφήνουν το αύριο γνωρίζοντας καλά ότι και τότε θα υπάρχουν πεινασμένοι μελισσοκόμοι σε ανάγκη ώστε να αγοράσουν πάλι φτηνά το μέλι.
Το θέμα είναι ότι αυτοί έχουν μειωθεί δραματικά πλέον, ΟΧΙ ΟΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ.
Διαβάστε το άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 30/10/22 με τίτλο...
Έρχεται μελισσοκομική χρονιά εφιάλτης μελισσοκόμοι πάρτε τα μέτρα σας
Ότι οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες δεν είναι νέο.
Ότι τα πράγματα πάνε απ το κακό στο χειρότερο, οικονομία, ενέργεια, πληθωρισμός, Ουκρανία όλα χάλια μα και αυτό δεν είναι νέο, τα ξέρετε.
Αυτό που ίσως δεν ξέρετε και καλό είναι κυρίως οι νέοι στον χώρο να το μάθετε, είναι πως έρχεται ένας μελισσοκομικός Αρμαγεδδώνας ας μου επιτραπεί η έκφραση να το πω έτσι.
Αυτό το δείχνουν όλα τα σημάδια, αρχής γενομένης από το φθινόπωρο.
Ως γνωστόν το μελισσοκομικό έτος ξεκινάει το φθινόπωρο.
Εγώ θα πρόσθετα ότι και η φύση το φθινόπωρο ξεκινάει, τότε μπαίνουν οι βάσεις για τις ανθοφορίες της ανοίξεως.
Στην μελισσοκομία το φθινόπωρο είναι το Α και το Ω τόσο του ξεχειμωνιάσματος όσο και της ανοιξιάτικης ανάπτυξης.
Ας τα βάλουμε σε μια σειρά τα πράγματα όμως.
Το καλό φθινόπωρο με τις δυνατές του ανθοφορίες κάνει τα μελίσσια να κάνουν πολλούς γόνους και να ξεχειμωνιάσουν άνετα από πληθυσμούς.
Τα καλοποτισμένα φυτά θα κοιμηθούν τον χειμώνα και θα ξυπνήσουν την άνοιξη δυνατά, θα δώσουν καλές ανθοφορίες και αυτές με την σειρά τους θα κάνουν τα μελίσσια μας μεγάλα και παραγωγή μελιού.
Στην περίπτωση μας όμως έχουμε ένα πολύ άνυδρο φθινόπωρο.
Τα φυτά κυρίως τα ρείκια απόριξαν, δηλαδή έκαναν μπουμπούκια και αυτά ξεράθηκαν.
Με εξαίρεση το πεύκο που ακόμα ανήκει στην χρονιά που πέρασε, δεν έχουμε καλές ειδήσεις από τις μελισσοκομικές ζυγαριές στους καλύτερους ρεικότοπους της Ελλάδας μάλιστα.
Στα μέρη μου έκανε μια μικρή βροχή και ο τόπος διψάει πάρα πολύ.
Ρείκια, λοιπές ανθοφορίες και ελιές κοντεύουν να ξεραθούν από την δίψα.
Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις σε κάποιες περιοχές.
Αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΑ βροχή τότε τα βλέπω σκούρα τα πράγματα όχι μόνο για τώρα για το φθινόπωρο αλλά και για την άνοιξη που έρχεται.
Για τις τιμές των μελισσοτροφών και της ζάχαρης τα ξέρετε και τα βλέπετε.
Κάθε μήνα ανατίμηση.
Όλοι περιμένουμε να πέσουν οι τιμές για να παραγγείλουμε μα το μόνο που κάναμε τελικά είναι το να μετανιώσουμε που δεν παραγγείλαμε νωρίτερα αφού οι τιμές ανεβαίνουν.
Το κατόρθωμα της Ελλάδας που βρέθηκε εκτός παραγωγής ζάχαρης, και ο πόλεμος στην Ουκρανία μαζί με όσα ακούγονται για αυτόν δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Πως θα φτιάξουμε μελίσσια την άνοιξη αν τελικά η χρονιά είναι άσχημη;
Αν όντως είναι άσχημη, και πρέπει να πετύχουμε ανάπτυξη μελισσιών με ζάχαρη πως θα την αγοράσουμε;
Που θα την βρούμε και πόσο θα έχει αυτή τότε;
Αν η τιμή της ζάχαρης είναι αυτή που είναι τώρα που τελειώνει η περίοδος συγκομιδής των ζαχαρότευτλων τότε πόσο θα πάει τον χειμώνα και την άνοιξη;
Είναι πολλοί αυτοί που αντιδρούν όταν τα πιάνω αυτά τα θέματα για τον έναν ή τον άλλον λόγο και μου κάνουν παράπονα.
Δεν γίνεται να μην τα πω όμως ο κόσμος πρέπει να ξέρει.
Θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν μιλάει κανένας απολύτως, όλοι μουγκάθηκαν.
Εγώ επιλέγω να μιλάω όμως.
Επίσης πρέπει να θίξω και το θέμα της εμπορικής τιμής του μελιού.
Οι Έλληνες έμποροι δεν έλαβαν καθόλου υπόψιν τους την αύξηση του κόστους παραγωγής του μελιού.
Αν θέλω τα διπλάσια χρήματα σε πετρέλαια για να μεταφέρω τα μελίσσια μου στις νομές ανά την Ελλάδα, και αν πληρώνω στην διπλάσια τιμή από πέρυσι τις μελισσοτροφές και την ζάχαρη για να επιβιώσουν τα μελίσσια μου τον χειμώνα, τότε δεν θα έπρεπε και το μέλι να δει κάποια αύξηση στην τιμή του ώστε να μπορέσω να επιβιώσω ως μελισσοκόμος;
Αντί για αυξήσεις, αυτά που βλέπω είναι μειώσεις στις τιμές.
Όλοι τους πληρώνουν το μέλι κοντά στα 3.50 ευρώ το κιλό ή και λιγότερο.
Στους εμπόρους έχω να πω το εξής....
Μην είστε άπληστοι ούτε σίγουροι ότι θα βρίσκετε μέλι φτηνό πάντα.
Ο μελισσοκόμος είναι και αυτός άνθρωπος οικογενειάρχης.
Αν του έρθει το δίλημμα γάλα για τα παιδιά, ή ζάχαρη για τα μελίσσια, να είστε σίγουροι ότι τα παιδιά προηγούνται.
Και τότε εσείς θα αναγκάζεστε να αγοράζετε καραμελοχρώματα αντι για μέλι από την Κίνα.
Κι αν κάποτε το κράτος σοβαρευτεί, μπορεί και να σας το κλείσει το μαγαζί.
Γι αυτό πληρώστε σωστά, για να είμαστε όλοι καλά.
Στους μελισσοκόμους έχω να πω...
Να παίρνετε ως βάση πάντα το χειρότερο σενάριο.
Να θυμάστε τον νόμο του ελαχίστου που λέει ότι η μέγιστη επιτυχία εξαρτάται από τον χειρότερο παράγοντα.
Έτσι λοιπόν εφόσον μπορείτε εξασφαλίστε τώρα προμήθειες για τα μελίσσια σας και μην ελπίζετε σε καλύτερες τιμές αργότερα γιατί το βλέπω δύσκολο, πολύ δύσκολο αυτό το κομμάτι.
Στην έως τώρα μελισσοκομική μου πορεία, έζησα μόνο μια φορά τόσο δύσκολο φθινόπωρο.
Η χρονιά που ακολούθησε ήταν εφιαλτική, και τελικά πήραμε λίγο μόνο μέλι το επόμενο φθινόπωρο από το πεύκο.
Από τότε όμως έχουμε μια πολύ μεγάλη διαφορά.
Τότε δεν είχαμε κρίση, ακρίβεια και τις μελισσοτροφές στο Θεό.
Τώρα η συγκυρία μοιάζει να τα φέρνει όλα ανάποδα.
Βλέπω να έρχεται μελισσοκομικός εφιάλτης, λοιπόν, και δεν κάνω πλάκα, πάρτε τα μέτρα σας.
