Συγκρίσεις τον χειμώνα μελισσιών που είχαν μπει στα δυο βαρέματα του πεύκου το 2016
Αυτό αρέσει να κάνουν οι ίδιες αυτό αρέσει να βλέπει και ο μελισσοκόμος.
Βέβαια ένας παραγωγός έχει πολλές δυνατότητες παραγωγής, από βασιλικό πολτό μέχρι γύρη, βασίλισσες παραφυάδες κτλ.
Το μέλι όμως είναι ο κρυφός πόθος κάθε μελισσοκόμος κακά τα ψέματα.
Το μέλι είναι αυτό που κάνει τον μελισσοκόμο να νιώθει επιτυχημένος, και αυτό είναι επίσης που κάνει την μέλισσα να ξεχνάει κάθε άλλη της εργασία.
Όμως έχει και αυτό το τίμημα του.
Οι έντονοι ρυθμοί εργασίας κάνουν τις μέλισσες να εξασθενούν και να πεθαίνουν γρήγορα από υπερκόπωση.
Όταν αυτό γίνεται την άνοιξη ή το καλοκαίρι το κακό είναι λίγο καθώς άλλοι πληθυσμοί που έρχονται από πίσω θα ανανεώσουν τις αποικίες των μελισσών.
Τι γίνεται όμως το φθινόπωρο όταν χρειάζεσαι ακμαία τα μελίσσια ώστε να μπορέσουν να βγάλουν τον χειμώνα;
Τι γίνεται αν έχεις να επιλέξεις μεταξύ μελιού και μελισσιών;
Ρισκάρεις;
Ας δούμε την δική μας εμπειρία.
Επιλέξαμε να μπούμε και στα δυο βαρέματα του πεύκου της Χαλκιδικής.
Στο ένα μπήκαμε στις αρχές Αυγούστου, και στο δεύτερο αρχές Οκτωβρίου.
Τα μελίσσια που μπήκαν Αύγουστο τρυγήθηκαν στα μέσα Σεπτεμβρίου και τα μισά φύγανε για αγριοσπαραγκιά και ρείκι.
Τα άλλα μισά πήραν 2.5 κιλά γυρεόπιτα και έμειναν για το δεύτερο βάρεμα.
Στις 10 Οκτώβρη βρέθηκαν χωρίς γόνους και κρίθηκε απαραίτητη η μεταφορά τους σε ρείκια.
Το δεύτερο κοπάδι που μπήκε στο δεύτερο βάρεμα, τρυγήθηκε αρχές Νοεμβρίου, και μεταφέρθηκε στα μέρη μου σε κάμπο.
Ας δούμε την πορεία που είχαν.
Το πρώτο μισό κοπάδι που βγήκε από τα πεύκα τον Σεπτέμβριο, ήρθε στα μέρη μου, εδώ έπιασαν τα πρωτοβρόχια και άνοιξε η αγριοσπαραγκιά.
Τα μελίσσια έριξαν πολλούς γόνους ανανέωσαν τους πληθυσμούς τους και μετά πήγαν στο ρείκι.
Και εκεί έριξαν πολλούς γόνους μα μέλι δεν μάζεψαν καθόλου.
Ακολούθησαν πτωτική πορεία, χτυπήθηκαν από Νοζεμίαση και έχασαν περίπου το 50% των πληθυσμών τους.
Με θεραπεία μέσα στον χειμώνα όμως που τους έγινε σταμάτησαν οι απώλειες και αυτή την στιγμή αρχές Ιανουαρίου είναι στα 5 πλαίσια πληθυσμό και θα τα καταφέρουν.
Το υπόλοιπο μισό κοπάδι.
Μπήκε στο πρώτο βάρεμα και τρυγήθηκε επίσης τον Σεπτέμβρη.
Ήταν αρκετά δυνατά μελίσσια, γι αυτό τους δόθηκε γυρεόπιτα και έμειναν για το δεύτερο βάρεμα του πεύκου.
Στις 10 Οκτωβρίου βρέθηκαν ότι δεν είχαν φάει τις γυρεόπιτες και ούτε είχαν ρίξει γόνους.
Μεταφέρθηκαν στην περιοχή μου σε όψιμο ρείκι.
Εκεί πρόλαβαν και έριξαν αρκετούς γόνους.
Ακολούθησαν πτωτική πορεία.
Έτυχαν αυξημένης φροντίδας, τους δόθηκαν πολλές τροφές το φθινόπωρο κτλ.
Χτυπήθηκαν από Νοζεμίαση και έχασαν τους μισούς πληθυσμούς.
Τους έγινε θεραπεία για Νοζεμιαση μέσα στον χειμώνα και η απώλεια σταμάτησε.
Από τις 20 Δεκέμβρη έριξαν τους πρώτους γόνους.
Αυτή την στιγμή αρχές Ιανουαρίου βρίσκονται στα 3 πλαίσια πληθυσμό και θα τα καταφέρουν.
Τα μελίσσια που μπήκαν στο δεύτερο βάρεμα, το δευτερο κοπάδι.
Ήταν ρίσκο και ανησυχούσαμε.
Μπήκαν στο δεύτερο βάρεμα και μάζεψαν 80% περισσότερο μέλι σε σχέση με τα μελίσσια του πρώτου βαρέματος.
Δεν γνωρίζουμε σε τι βαθμό ανανέωσαν τους πληθυσμούς τους, πάντως μάζεψαν γύρη από αρκουδόβατο.
Για κάποιο λόγο έγιναν τρομερά επιθετικά εκεί, ίσως η γύρη του αρκουδόβατου να τα κάνει έτσι, όπως γίνεται και στα ρείκια περίπου.
Κατά τον τρύγο τους αρχές Νοέμβρη διαπιστώσαμε έκπληκτοι ότι δεν έχασαν πληθυσμούς.
Χτυπήθηκαν από Νοζεμιαση μα διατηρήθηκαν σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με τα άλλα.
Δεν ξεγόνιασαν καθόλου.
Αυτή την στιγμή είναι στα 7 πλαίσια πληθυσμό.
Φίλες και φίλοι αυτή ήταν η εμπειρία που αποκομίσαμε το 2016, εκμεταλλευόμενοι και τα δυο βαρέματα του πεύκου.
Συμπεράναμε ότι τα μελίσσια όταν βγουν από το πρώτο βάρεμα μπορούν να επανέλθουν πλήρως από πληθυσμούς, μα χωρίς θεραπεία για την Νοζεμίαση χάνουν πληθυσμούς ραγδαία.
Διαπιστώσαμε ότι η χρήση γυρεόπιτας εν μέσω καλοκαιριού στα πεύκα δεν είναι αρκετή για να σου δώσει γόνους.
Γιατί τα μελίσσια όταν βρίσκουν έξω μέλι δεν τρώνε το ζυμάρι.
Δεν συμφέρει να μένουν μελίσσια και για τα δυο βαρέματα του πεύκου.
Το δεύτερο βάρεμα του πεύκου το φοβόμασταν.
Τα μελίσσια που μπήκαν στο δεύτερο βάρεμα όμως και περισσότερο μέλι μάζεψαν, και τους πληθυσμούς τους διατήρησαν και ξεχειμωνιάζουν πιο άνετα.
Ενδεχομένως έριξαν γόνους από την γύρη του αρκουδόβατου, μα δεν είχαμε παει για επιθεώρηση τότε για να το επιβεβαιώσουμε αυτό.
Επίσης δεν γνωρίζουμε αν κάθε χρόνο ακολουθούν την ίδια συμπεριφορά.
Αυτό που είναι σίγουρο ωστόσο είναι ότι ο μελισσοκόμος πρέπει να δοκιμάζει για να μπορεί να κρίνει.
Μέχρι τώρα λέγαμε όπως ακούγαμε ότι τα μελίσσια αν μπουν στο δεύτερο βάρεμα κλάυτα...
Δεν ήταν καθόλου έτσι το πράγμα στην πράξη όμως.
Το αντίθετο μάλιστα!!!
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
