Ο μελισσοκόμος μπορεί να τοποθετήσει γυρεοπαγίδες και να μαζέψει μεγάλες ποσότητες γύρης χρώματος μπεζ, κοκκαλί. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον και ίσως δεν το γνωρίζουν οι μελισσοκόμοι είναι ότι η γύρη της αγριοσπαραγγιάς είναι πολύ πικρή.
Η γύρη αυτή είναι εξαιρετική για τον οργανισμό των μελισσών καθώς το πικρό αλλάζει την χλωρίδα του εντέρου τους, και έτσι θα μπορούσαμε να την πούμε και ως θεραπευτικό φυτό για αυτές.
Αν θέλουμε να πουλήσουμε γύρη αγριοσπαραγγιάς πρέπει να προειδοποιήσουμε τους πελάτες μας ότι είναι πάρα πολύ πικρή, αλλά το φυτό φέρει όπως θα δείτε ποιο κάτω πάρα πολλές ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία.
Ένα εξαιρετικό μελισσοκομικό φυτό που δυναμώνει πολύ τις μέλισσες είναι η αγριοσπαραγγιά.
Στην χώρα μας ανθίζει Αύγουστο και Σεπτέμβριο.
Τον Αύγουστο ανθίζει σε περιοχές που ποτίζονται, όπως στις φράκτες των χωραφιών που ποτίζονται με τεχνητή βροχή, ή κάτω από ελιές σε ελαιώνες που αρδεύονται.
Και τον Σεπτέμβριο είναι το πρώτο φυτό που ανθίζει μετά την πρώτη δυνατή βροχή του φθινοπώρου.
Με το που ανθήσει η αγριοσπαραγγιά είτε η ποτιζόμενη είτε μετά τα πρωτοβρόχια οι μέλισσες ξεκινούν κατευθείαν τρελούς γόνους όμοιους με αυτούς του Απριλίου.
Η αγριοσπαραγγιά κυριολεκτικά τρελαίνει τα μελίσσια.
Δίνει και νέκταρ και γύρη.
Ο μελισσοκόμος μπορεί να τοποθετήσει γυρεοπαγίδες και να μαζέψει μεγάλες ποσότητες γύρης χρώματος μπεζ, κοκκαλί.
Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον και ίσως δεν το γνωρίζουν οι μελισσοκόμοι είναι ότι η γύρη της αγριοσπαραγγιάς είναι πολύ πικρή.
Πραγματικά πολύ πικρή όμως.
Περισσότερο και από την γεύση της ατόφιας κουμαριάς.
Υπάρχουν όμως κάποιοι πελάτες που αναζητούν την πικρή γεύση και σίγουρα η γύρη της αγριοσπαραγγιάς μπορεί να τους καλύψει, και σε ποσότητα και σε ποιότητα, γι αυτό παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Όσο για το νέκταρ του φυτού, αυτό πηγαίνει όλο για τις ανάγκες του γόνου.
Και μια μικρή λεπτομέρεια.
Η αριοσπαραγγιά ανθίζει μεταξύ του κενού που κάνει το πρώτο με το δεύτερο βάρεμα του πεύκου.
Αν κρατήσουμε δηλαδή τα μελίσσια μας έξω από το πεύκο, ρίξουν γόνους στην αγριοσπραγγιά και μετά τα ρίξουμε στο δεύτερο βάρεμα, τότε αυτά θα κάνουν θαύματα κυριολεκτικά αφού οι νέες μέλισσες θα είναι εξαιρετικά δυνατές και θρεμμένες από την γύρη και το νέκταρ της αγριοσπαραγιάς.
Και τα μελίσσια που θα βγάλουμε όμως από το πρώτο βάρεμα του πεύκου, αν τους αφήσουμε λίγα μέλια μέσα και τα πάμε σε τόπο που έχει αγριοσπαραγγιά, θα γίνουν αγνώριστα και θα δεκαρίσουν κατευθείαν.
Οι δε μέλισσες που θα προκύψουν με πλούσιο λυπόσωμα θα μακροημερεύσουν, ενώ αν στο καπάκι μετά την αγριοσπαραγγιά πάνε σε σουσούρα ή πολυκόμπι εξασφαλίζονται για όλο τον δύσκολο χειμώνα που ακολουθεί.
Πικρή γύρη λοιπόν, και πολλοί γόνοι από ένα θαυμάσιο φυτό της ελληνικής φύσης.
Είναι μονοκότυλη, πολυετή, αναρριχώμενη ή θαμνώδη φυτό, αυτοφυή ή καλλιεργούμενη ως λαχανικό ή καλλωπιστικό. Στη χώρα μας υπάρχουν αρκετά αυτοφυή είδη, όπως ο Α. officinalis, που βγαίνει σε άγονες, αμμώδεις περιοχές της Θεσσαλίας, Ιόνιων νησιών και Β. Ελλάδας και οι ποικιλίες του καλλιεργούνται σε εμπορική κλίμακα, ο Α. maritimus, που συναντούμε στα παράλια, ο Α. stipularis στα νησιά του Αιγαίου, ο Asparagus aphyllus στην Κεφαλλονιά, Κρήτη και αλλού με κοινό όνομα σπαραγγούδι ή φρύγανο, ο Asparagus acutifolius που υπάρχει σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, όπου λέγεται κουτσαγρέλι, ο Α. verticulatus στα βουνά της Πελοποννήσου και Β. Ελλάδας, ο Α. albus στην Κρήτη, κ.ά.
Πρακτικά, δεν έχει λειτουργικά φύλλα, αυτά που βρίσκονται στα στελέχη της είναι βράκτια και μοιάζουν με λέπια. Τη φωτοσύνθεση έχουν αναλάβει πράσινοι, λεπτοί βλαστοί, που λέγονται φυλλοκλάδια. Είναι δίοικο φυτό και ανθίζει το καλοκαίρι. Τα άνθη του είναι μικρά, λευκά ή πρασινοκίτρινα και βγαίνουν μεμονωμένα. Οι καρποί είναι ρόγες, με χρώμα πράσινο, λευκό ή κοκκινωπό.
Περιέχει μαγνήσιο, φωσφόρο, ασβέστιο, κάλιο, μαγγάνιο, κοβάλτιο, βιταμίνες και την ασπαραγίνη, διουρητική ουσία. Το αφέψημα ή το εκχύλισμα της ρίζας της πίνεται ως διουρητικό, αρκεί να μην είναι ερεθισμένο το ουροποιητικό σύστημα. Με το χυμό, που μαζεύεται από το κοπάνισμα των κορυφών των βλαστών, γίνεται σιρόπι που πίνεται και αυτό ως διουρητικό (είναι περισσότερο δραστικό).
