Τότε αγανακτούμε καθώς η ζημιά είναι διπλή αφού αφενός πληρώσαμε τις μελισσοτροφές και δεν καταναλώθηκαν και αφετέρου τα μελίσσια πείνασαν και έπεσαν την στιγμή που εμείς είχαμε ήσυχο το κεφάλι μας ότι τα έχουμε ταχτοποιημένα και ταϊσμένα.
Αυτό το φαινόμενο των ξηρών - πετρωμένων μελισσοτροφών συμβαίνει κυρίων το καλοκαίρι.
Γιατί γίνεται αυτό όμως;
Γιατί οι ίδιες μελισσοτροφές άλλες εποχές του χρόνου καταναλώνονται με ευκολία από τα μελίσσια;
Τι μπορεί να κάνει ο μελισσοκόμος για να φάνε τις τροφές τα μελίσσια και να μην τις πετάξει;
Πάμε να δούμε.
Να ξέρετε ότι πολλές μελισσοτροφές είτε τύπου βανίλια είτε τύπου Fondant είναι αυτές που μας παρουσιάζουν το συγκεκριμένο θέμα.
Άλλου τύπου μελισσοτροφές που παρασκευάζονται με ανώτερα σάκχαρα δεν μπορούν να πετρώσουν, αντιθέτως επειδή αυτές οι άλλες μελισσοτροφές πολλές φορές στάζουν μέσα στην κυψέλη οι οδηγίες τους λένε ότι η τρύπα πρέπει να γίνεται στο επάνω μέρος της συσκευασίας.
Άρα έχουμε και άλλες επιλογές για τροφοδοσία και οι περισσότερες εταιρίες έχουν φροντίσει να έχουν διαφόρων τύπων μελισσοτροφές κατάλληλες για όλες τις εποχές του χρόνου.
Ωστόσο πρέπει να γνωρίζουμε τον λόγο του πετρώματος και να μάθουμε να τον αντιμετωπίζουμε.
Το πέτρωμα λοιπόν των μελισσοτροφών που κατά βάση γίνονται μόνο με ζάχαρη και νερό ή με ζάχαρη και ιμβερτοποιημένο σιρόπι είναι φυσικό επακόλουθο το καλοκαίρι να πετρώσουν και δεν φταίει κάτι άλλο.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι μέλισσες καθώς ζεσταίνονται κάνουν αέρα με τα φτερά τους ώστε να δροσιστεί κάπως η κυψέλη.
Ο αέρας αυτός όμως στεγνώνει και το νερό των μελισσοτροφών με αποτέλεσμα αυτές να γίνονται ξερές και να πετρώνουν.
Αντίθετα τις άλλες εποχές του χρόνου η διαδικασία είναι τελείως διαφορετική.
Οι μέλισσες αντί να κάνουν αέρα, προσπαθούν να ζεστάνουν την κυψέλη τους και να ανεβάσουν την θερμοκρασία στους 33C τόσο δηλαδή όσο χρειάζεται ο γόνος τους.
Καθώς μάλιστα υπάρχει και διαφορά θερμοκρασίας δημιουργούνται υδρατμοί στο πάνω μέρος της κυψέλης οι οποίοι μπαίνουν μέσα στην σακούλα των μελισσοτροφών και την μαλακώνουν.
Μερικές φορές η υγρασία είναι τόση πολλή που βλέπουμε τα καπάκια των κυψελών να μουχλιάζουν.
Αυτό λοιπόν είναι το θέμα μας.
Και δεν είναι λίγες οι φορές που οι μελισσοκόμοι κατηγορούμε τις εταιρίες ότι δεν πέτυχαν την δόση κατά την ζύμωση των τροφών και άλλα πολλά.
Δεν ισχύει αυτό όμως καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις τα υλικά μπαίνουν αυτόματα στο ζυμωτήριο και είναι δύσκολο να γίνει λάθος.
Όσοι αγοράζουμε μελισσοτροφές σε μεγάλες ποσότητες μπορούμε να δούμε ότι τις ίδιες μελισσοτροφές τα μελίσσια τις τρώνε μια χαρά τον χειμώνα, την άνοιξη και το φθινόπωρο ενώ το καλοκαίρι έχουν πρόβλημα.
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως ώστε να μην τις πετάξουμε και τα μελίσσια να τις φάνε;
Εύκολη είναι η λύση του προβλήματος.
Βάζουμε το δάχτυλο μας και ανασηκώνουμε το νάιλον της τροφής από όλη την επιφάνεια της και της ρίχνουμε λίγο νεράκι.
Όσο ένα φλιτζάνι του καφέ είναι αρκετοί.
Κουνάμε λίγο ώστε το νερό να πάει σε όλη την επιφάνεια της τροφής εννοείται μέσα και κάτω από την σακούλα.
Στην συνέχεια την δίνουμε στα μελίσσια μας τα οποία θα την τακτοποιήσουν όπως της πρέπει.
Εναλλακτικά μπορούμε την ίδια διαδικασία να την εφαρμόσουμε εξαρχής πριν δώσουμε τις μελισσοτροφές στα μελίσσια μας, αφού κάνουμε την τρύπα, ανασηκώνουμε λίγο το νάιλον της μελισσοτροφής ρίχνουμε λίγο νεράκι να πάει σε όλη την επιφάνεια της και κατόπιν την δίνουμε στα μελίσσια μας.
Όπως ανέφερα υπάρχουν και μελισσοτροφές που δεν γίνεται να πετρώσουν το καλοκαίρι καθώς είναι ειδικά σχεδιασμένες.
Ελπίζω να σας φάνηκε χρήσιμο το άρθρο καθώς ξέρω ότι αυτό το φαινόμενο των ξηρών μελισσοτροφών προβληματίζει πολλούς μελισσοκόμους.
