Η Ιτιά είναι ένα δέντρο που ζει όπου υπάρχει νερό, δηλαδή ποτάμια, λίμνες, μερικές φορές και σε αυλάκια κοντά στις Θάλασσες.
Γι αυτό μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η Ιτιά δεν έχει σχέση με ραντίσματα καθόλου.
Επιπλέον επειδή ζει όπου υπάρχει υγρασία δεν προσβάλλεται εύκολα και απόπυρκαγιές.
Ανθίζει την άνοιξη, και συγκεκριμένα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, και δίνει άφθονη γύρη και νέκταρ στα μελισσάκια.
Έχει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας εξ αιτίας του ότι δεν ανθίζουν όλες οι Ιτιές μαζί, αλλά υπάρχουν πρώιμες και όψιμες, γι αυτό θα δείτε όπως είπα και τον Μάρτιο και τον Απρίλιο μέλισσες να δουλεύουν σε ιτιές.
Στην περιοχή μου έχω τον Θεό των ποταμιών, τον Αχελώο και είναι γεμάτος με Ιτιές.
Η Ιτιά όταν ανθίζει κάνει κάτι κίτρινα χνουδωτά λουλουδάκια που έλκουν πάρα πολύ τις μελισσούλες.
Και μόνο να το ακουμπήσεις με το χέρι το άνθος της Ιτιάς κιτρινίζει απ την πολύ γύρη, ενώ οι μελισσούλες γυρίζουν στην κυψέλη τους σαν μυλωνάδες, πασπαλισμένες θαρρείς σε κίτρινο αλεύρι, όπως θα δούμε και παρακάτω.
Αν πλησιάσεις κοντά και δεν έχεις δει ότι υπάρχει Ιτιά στο σημείο, θα νομίσεις ότι κάποιο σμήνος υπάρχει εκεί κοντά και βουίζει, τόσες πολλές μελισσούλεςείναι στα άνθη της.
Τρελαίνονται στην κυριολεξία για τα άνθη της
Οι μέλισσες φτάνουν στις κυψέλες εξουθενωμένες απ το φορτίο, κουβαλούν γύρη και νέκταρ.
Είναι βουτηγμένες στη γύρη κυριολεκτικά μέχρι το κεφάλι όπως βλέπετε.
Αν ανοίξουμε τα μελισσάκια θα διαπιστώσουμε ότι έχουν γίνει πολύτσαμπουκάδες μιας και δυναμώνουν μέρα με τη μέρα.
Τώρα επιτίθενται πολύ εύκολα, αφού σε αυτό συμβάλει και η Ιτιά που τα δυναμώνει πολύ.
Ο γόνος είναι κι αυτός σε εξαιρετική κατάσταση.
Δεν έχει επηρεαστεί καθόλου από το κρύο που είχε πριν λίγες ημέρες, και πλέον τα πλαίσια είναι γεμάτα, αν και οχι σε ολα τα μελισσια.
Έρχεται τόσο πολύ νέκταρ απ τις ιτιές που επειδή σήκωσα το πλαίσιο να το κοιτάξω έσταξε το φρέσκο νέκταρ πάνω στα πλαίσια.
Και φυσικά οι μελισσούλες σπεύδουν να το μαζέψουν.
Παρ όλα αυτά η διεγερτική τροφοδοσία είναι ακόμα απαραίτητη.
Αυτή θα συνεχιστεί για μερικές ημέρες ακόμα μέχρι να σταθεροποιηθεί η καλή ροη νέκταρος στις κυψέλες.
Η διεγερτική τροφοδοσία δηλαδή στα μελίσσια μου θα σταματήσει περίπου 30 Μαρτίου με αρχες Απριλίου.
Μην χάνετε το κουράγιο σας λοιπον...
Τα δυνατα μελισσια θα δώσουν συναυλία Απρίλιο και Μάιο, αλλά και θα πετάξουν με σμηνουργία φυσικά αν τους το επιτρέψουμε.
Αυτα που ειναι ακομα αδυναμα ισως να μην κανουν ταση για σμηνουργια.
Ωστόσο το κρύο του Μαρτιου μπορει να κανει ζημιες.
Μπορει να καψει τους ασφόδελους, και να σταματήσει την νεκταροέκκριση των ανθοφοριών που πέτυχε σε άνθιση.
Αν οι ανθοφορίες καούν,ή χαθούν απο τις πολλές βροχές και οι ανάγκες για τροφοδοσία του πληθυσμού και κυρίως του γόνου είναι μεγάλες,τοτε οπως καταλαβένετε είναι επιτακτική η ανάγκη να συνεχιστεί και η τροφοδοσία μέχρι να αποκατασταθεί η νεκταροέκκριση.
Ευτυχώς κοντά στον Αχελώο λόγο υγρασίας υπάρχουν και όψιμοι οι ασφόδελοι σε λίγες ημέρες θα ανθίσουν κι αυτοί.
Λίγο πιο πάνω μια ακόμα αξιόλογη ανθοφορία, που πλημμυρίζει με μέλι τα μελισσάκια είναι έτοιμη να ανοίξει.
Πρόκειται για την ασφάκα.
Θα ξαναπώ για άλλη μια φορά, ότι η σωστή αναλογία διέγερσης είναι, κυρίως με σιροπάκι, 2 νερό και 1 ζάχαρη, εκτός αν ο καιρός δεν είναι καλός, οπότε μόνο τότε η αναλογία πρέπει να είναι 1 προς 1.
Με την φροντιδα και την διεγερση τα μελισσακια ξεπερνάνε την νοζεμίαση του χειμώνα.
Μιας και πήγα στο ποτάμι σήμερα το απόγευμα για να φωτογραφίσω τις Ιτιές ήθελα πολύ να φωτογραφίσω και τον Θεό των ποταμιών, τον Αχελώο.
Οι αρχαίοι Έλληνες ως γνωστόν τον είχαν θεοποιήσει.
Όμως αυτός σήμερα ήταν αγριεμένος και είχε κατακλίσει με νερό κάθε πέρασμα που οδηγεί στο κυρίως ποτάμι.
Υπόσχομαι όμως ότι θα το κάνω αργότερα την άνοιξη που θα πέσουν τα νερά, σε ένα πολύ ωραίο άρθρο με φανταστικές φωτογραφίες που δεν έχετε ξαναδεί…
MELISSOCOSMOS
